[117] Mi Haasi charissimum caput!

Statum miserrimum ex his item Austenii et Marckardi literis, quas velim etiam legas et quidem statim, colliges. Pedum tumore hic Laubani gravissimo decumbo, spe, peculio et omnium ope destitutus. Quicquid ad consolationem meam conferre poteris, amica integerrimo negare noli. Nec locum ubi jam commoror nec literas ulli praeter supra nominatis indica. Scis causam. Quascunque rerum vel scriptorum meorum ab interitu et aliorum manu eripere potes diligentissime serva. Scribe proximo nuncii publice reditu, ut resciam, utrum adhuc Lipsiae et ubi habites. Mone etiam Marckardum et dominum Austenium, ut idem, ni grave sit, benevolentiae specimen integritati meae tribuant. Summos inter lateris pedum et febris instantis tumultus plus quam duo millia versuum hodie et per noctem praeteritam pepigi, quibus hosce et omnes quos Lipsiam misi adnumero. Sie miseris venit solertia rebus. Ultra 4tuor hebdomades aëre liberiori frui non licuit. Obsecro humanitatem Tuam, imo obtestor, ut domino Austenio miseriam meam commendes. O quam vellem inter amplexus et osculationes sortem meam vestris lenire colloquiis. Sed quid Birnbaumius, quid aedes Petermannianae etc.? Certiorem me etiam Tui status facias, laetum illum esse apprecor. Carmina Austenio et Marckardo missa iterum moneo, monstrari jube, perlege et illis hanc Tuam etiam epistolam communica. Marckardo mei nomine injunge, ut omnia mea ad Austenium scripta ad describendum expetat, item Tua et illa meis schedulis inserat, quas si forte his nundinis patriam repetiturus sit et tu Lipsiae manes, tibi integras tradat ad conservandum. Aucupare famam, sed tacite, quid homines malevoli mussitent. Hoc te scire dignum puto, me totum imposterum medicinae deditum. In via jam dignissima sane huic scientiae et arti inservientia media lucratus sum, tum ex consiliis practicorum veteranorum, tum ex sedula observatione climatis et mutationum epidemicarum in Silesia. Vale. Die Addresse an mich liegt herinnen.