Sa daghan ug nagkalainlaing mga paagi ang Dios misulti kaniadto sa karaang kapanahonan ngadto sa atong mga ginikanan pinaagi sa mga profeta;

apan niining kaulahiang mga adlaw siya misulti kanato pinaagig Anak, nga iyang gitudlo nga manununod sa tanang mga butang, pinaagi kang kinsa usab gibuhat niya ang kalibutan.

Kini siya, ingon nga panganinaw sa himaya sa Dios ug tukma nga hulad sa iyang kinaiya, mao ang nagasapnay sa kalibutan pinaagi sa gamhanan nga gipamulong niya. Sa nahimo na niya ang pagpanglinis sa mga sala sa katawhan, siya milingkod sa too sa Halangdon sa kahitas-an,

sanglit nahimo man siyang labaw pa sa mga manolunda maingon nga ang ngalan nga nadawat niya labaw man usab ka halangdon pa kay sa ila.

Kay kinsa bang manolundaa ang gikasultihan sa Dios, Ikaw akong Anak, karong adlawa ako nahimong imong Amahan?" Ug usab, Kaniya ako mahimong amahan, ug kanako siya mahimong anak"?

Ug usab, inigdala niya sa panganay dinhi sa kalibutan, siya magaingon, Ipasimba siya sa tanang mga manolunda sa Dios."

Ug mahitungod sa mga manolunda siya nagaingon, Ang iyang mga manolunda gihimo niya nga mga hangin, ug ang iyang mga sulogoon gihimo niya nga mga dilaab sa kalayo."

Apan mahitungod sa Anak siya nagaingon, Ang imong trono, O Dios, hangtud sa kahangturan, ug ang imong matarung nga sitro mao ang sitro sa imong gingharian.

Gihigugma mo ang pagkamatarung ug gidumtan mo ang pagkamasupilon; tungod niana, gidihugan ikaw sa Dios, nga imong Dios, sa lana sa kalipay labaw pa kay kanila nga imong mga sagabay.

Ug, Ikaw, Ginoo, sa sinugdan mao ang nagtukod sa kalibutan, ug ang kalangitan buhat sa imong mga kamot;

sila mangawagtang, apan ikaw magapabilin; silang tanan madaan sama sa bisti,

sama sa kupo sila imong pagalukoton, ug sila pagausabon. Apan ikaw mao sa gihapon, ug walay pagkatapus ang imong katuigan."

Apan kinsa bang manolundaa ang iyang giingnan, Lumingkod ka sa akong too, hangtud ang imong mga kaaway mahimo ko nang tumbanan sa imong mga tiil"?

Dili ba silang tanan mga espiritu man lamang nga sulogoon, nga gipadala aron sa pag-alagad, alang kanila nga maoy magapanunod sa kaluwasan?

Busa gikinahanglan diay nga himoon ta ang labi pa ka mainitong pagtagad sa mga butang nga atong nadungog, basi unya hinoon ipang-anud kita gikan niini.

Kay kon malig-on man gani ang pulong nga gipahayag sa mga manolunda, ug nahiagum sa matarung balus ang tanang paglapas o pagsupak batok niini,

unsaon man nato sa pagpakaikyas kon dili kita manumbaling sa maong dakung kaluwasan? Kini sa sinugdan gipamulong sa Ginoo, ug unya gipanghimatuod kanato pinaagi kanila nga mga nakadungog kaniya;

ug ang Dios usab nagsaksi niini pinaagi sa mga ilhanan ug mga katingalahan ug sa nagkalainlaing mga milagro ug pinaagi sa mga gasa sa Espiritu Santo nga gipamahinbahin sumala sa iyang kaugalingong kabubut-on.

Kay ang umalabut nga kalibutan nga atong gihisgutan wala sa Dios ipailalum diha sa pagbulot-an sa mga manolunda.

Sa usa ka dapit dihay nagpamatuod nga nag-ingon, Unsa ba diay ang tawo, nga mahinumdum man ikaw kaniya, o ang anak sa tawo, nga motagad man ikaw kaniya?

Gibuhat mo siya nga sa makadiyot maubos una sa mga manolunda, gipurongpurongan mo siyag himaya ug dungog, ug gipahiluna mo siya sa ibabaw sa mga buhat sa imong mga kamot,

ug ang tanang butang gipasakop mo sa ilalum sa iyang mga tiil."

Apan ang nakita nato karon mao si Jesus, siya nga sa makadiyot nahimo una nga ubos sa mga manolunda, nga gipurong-purongan ug himaya ug dungog tungod sa iyang pag-antus sa kamatayon, aron nga pinaagi sa grasya sa Dios makatilaw siyag kamatayon alang sa matag-usa ka tawo.

Kay angayan gayud kaniya, alang kang kinsa ug pinaagi kang kinsa naanaa ang tanang butang, nga sa pagdala niya sa daghang mga anak ngadto sa himaya, iyang pagahingpiton ang mag-uugda sa ilang kaluwasan pinaagi sa pag-antus.

Kay siya nga nagabalaan ug sila nga ginabalaan, tanan sila usa rag gigikanan. Mao man gani nga wala niya ikaulaw ang pagtawag kanilag mga igsoon,

sa iyang pag-ingon, Ipahayag ko ang imong ngalan ngadto sa akong mga igsoon, sa taliwala sa katilingban pagadayegon ko ikaw."

Ug usab, Diha kaniya ipahimutang ko ang akong pagsalig." Ug usab, Ania ako ug ang mga anak nga gihatag sa Dios kanako."

Busa, sanglit ang mga anak nakaambit man sa unod ug dugo, siya gayud usab miambit niini, aron pinaagi sa kamatayon malaglag niya ang may gahum sa kamatayon, nga sa ato pa, ang yawa,

ug mapahigawas niya silang tanan nga tungod sa kahadlok sa kamatayon nailalum sa pagkaulipon sulod sa tibuok nilang kinabuhi.

Kay sa pagkatinuod dili alang sa mga manolunda ang iyang kahangawa, kondili alang sa mga kaliwat ni Abraham.

Busa gikinahanglan nga pagahimoon siya nga sa tanang kahimtang mahisama sa iyang mga igsoon, aron mahimo siyang maloluy-on ug kasaligang labawng sacerdote diha sa pagpang-alagad alang sa Dios, sa paghimog halad-pasiuli alang sa mga sala sa katawhan.

Kay maingon nga siya gayud nakaantus man sa diha nga gitintal siya, nan, makahimo siya sa pagtabang kanila nga mga ginatintal.

Busa, mga igsoong balaan, nga mga mag-aambit sa langitnon nga pagtawag, hinoktuki ninyo si Jesus, ang apostol ug labawng sacerdote sa atong tinoohan.

Siya matinumanon sa Dios nga mao ang nagtudlo kaniya, maingon nga si Moises usab nagmatinumanon diha sa balay sa Dios.

Apan si Jesus naisip nga labaw pa ug himaya kay kang Moises, maingon nga ang magtutukod sa balay labaw pa ug dungog kay sa balay.

(Kay ang matag-usa ka balay may tawong nagtukod niini, apan ang magtutukod sa tanang mga butang mao ang Dios.)

Ug si Moises ingon nga sulogoon matinumanon tuod diha sa tibuok balay sa Dios, sa pagpamatuod labut sa mga butang nga sa kaulahiay iyang igapamulong;

apan si Cristo ingon nga Anak matinumanon sa pagdumala sa balay sa Dios. Ug kita mao ang iyang balay kon batonan ta nga malig-on ang atong pagsalig ug garbo sa atong paglaum.

Busa, ingon sa gisulti sa Espiritu Santo, Karong adlawa, inigkadungog ninyo sa iyang tingog,

ayaw ninyo pagahia ang inyong mga kasingkasing ingon niadtong pagpangsupil nila batok kanako, sa adlaw sa pagpanulay didto sa kamingawan,

diin ang inyong mga ginikanan misulay kanako ug nakita nila ang akong mga buhat sulod sa kap-atan ka tuig.

Busa nasuko ako batok niadtong kaliwatana, ug miingon ako, `Kanunay gayud silang manghisalaag sa ilang mga kasingkasing; wala sila mahibalo sa akong mga dalan.`

Sumala sa akong gipanumpa tungod sa akong kapungot, `Dili gayud sila makasulod sa akong kapahulayan.`"

Magmatngon kamo, mga igsoon, basi nga diha kang bisan kinsa kaninyo maanaa unyay dautan ug dili matinoohong kasingkasing, nga magataral kaninyo sa pagpamiya gikan sa buhi nga Dios.

Apan pagtinambagay kamo ang usa sa usa sa matag-adlaw, samtang matawag pa kini nga "karong adlawa," aron wala kaninyoy magmagahi tungod sa pagkamalimbongon sa sala.

Kay kita nahimong mga mag-aambit kang Cristo, kon ang atong unang pagsalig padayonan ta sa pagkupot nga malig-on hangtud sa katapusan ug

samtang ginaingon pa, Karong adlawa, inigkadungog ninyo sa iyang tingog, ayaw ninyo pagahia ang inyong mga kasingkasing ingon niadtong pagpangsupil nila batok kanako."

Kinsa ba kadto sila nga nanagpakadungog, ngani misupil batok kaniya? Dili ba mao man kadto silang tanan nga namahawa sa Egipto ubos sa pagpangulo ni Moises?

Ug kinsa ba kadto sila nga gikasuk-an sa Dios sulod sa kap-atan ka tuig? Dili ba mao man kadto ang mga nanagpakasala, kinsang mga patayng lawas nahibilin didto sa kamingawan?

Ug kinsa man ang iyang gipanumpaan nga dili gayud sila makasulod sa iyang kapahulayan, kondili mao kadtong mga masupilon?

Ug nakita ta nga wala gayud sila makasulod tungod sa pagkadili matinoohon.

Busa, samtang nagapadayon pa ang saad sa atong pagpakasulod sa iyang kapahulayan, batonan ta ang kahadlok basi unya hinoon aduna kaninyoy maisip nga wala makakab-ot niini.

Kay kita gikawalihan man usab sa Maayong Balita ingon kanila; hinoon ang pulong nga ilang nadungog wala magpulos kanila, kay ang mga nakadungog niini wala man modawat niini uban sa pagtoo.

Kay kita nga nanagpanoo nagasulod sa maong kapahulayan, ingon sa iyang gisulti, Sumala sa akong gipanumpa tungod sa akong kapungot, `Dili gayud sila makasulod sa akong kapahulayan,`"

Kay sa usa ka dapit siya nagsulti mahitungod sa ikapito ka adlaw sa ingon niini nga paagi, "Ug sa ikapito ka adlaw ang Dios mipahulay gikan sa iyang tanang mga buhat.

Ug usab niining dapita, siya nag-ingon, Dili gayud sila makasulod sa akong kapahulayan."

Busa, sanglit aduna may pipila nga managpakasulod pa niini, ug sanglit kadtong mga gikawalihan kanhi sa Maayong Balita wala man managpakasulod niini tungod sa ilang pagkamasupilon,

nagtudlo siya pag-usab ug usa ka adlaw, ang "Karong adlawa," diha sa iyang pagsulti pinaagi kang David sa nakalabay na ang dugayng panahon, sa mga pulong nga gikutlo sa unahan, Karong adlawa, inigkadungog ninyo sa iyang tingog, ayaw ninyo pagahia ang inyong mga kasingkasing."

Kay kon si Josue nakahatag pa kanilag pahulay, ang Dios dili na lang unta maghisgot ug lain pang adlaw.

Busa nagapabilin pa diay ang usa ka kapahulayan nga gitagana alang sa mga tawo sa Dios;

kay ang mahisulod ngadto sa kapahulayan sa Dios, moundang man usab sa iyang mga pagpamuhat maingon sa pag-undang sa Dios sa iyang mga pagpamuhat.

Busa kinahanglan panglimbasugan ta ang pagsulod sa maong kapahulayan, aron walay usa kanato nga mamatay tungod sa samang pagkamasupilon.

Kay ang pulong sa dios buhi ug nagalihok nga gamhanan, labi pang mahait kay sa espada nga duhay sulab, ug modulot ngadto sa gitagboan sa kalag ug espiritu, sa mga lutahan ug sa mga kauyokan, ug motugkad sa mga hunahuna ug katuyoan sa kasingkasing.

Ug sa panan-aw sa Dios walay binuhat nga natago, hinonoa ang tanang butang binuksan ug dayag sa mga mata niya kang kinsa magahatag ra unya kitag husay.

Busa, sanglit aduna man kitay dakung labawng sacerdote nga nakalatas sa kalangitan, si Jesus, ang Anak sa Dios, pangusgan ta pagkupot ang atong tinoohan.

Kay ang atong labawng sacerdote dili siya usa nga dili arang mobati sa pagkalooy kanato sa atong mga kaluyahon, hinonoa usa siya nga sa tanang paagi gitintal ingon kanato, hinoon wala makasala.

Sa ingon niana, uban sa pagsalig manuol kita sa trono sa grasya, aron makadawat kitag kaluoy ug makakaplag kitag grasya nga makatabang kanato sa panahon sa pagpanginahanglan.

Kay ang matag-usa ka labawng sacerdote nga pinili gikan sa mga tawo, gitudlo sa pagpaningamot alang sa mga tawo sa ilang kalabutan sa Dios, sa paghalad ug mga gasa ug mga halad-inihaw alang sa mga sala.

Ug sanglit sa iyang kaugalingon ginalikusan man usab siyag kaluyahon, siya makapailub nga malumo ngadto sa mga wala masayud ug sa mga nahisalaag.

Tungod niini gikinahanglan niya ang paghimog halad-inihaw dili lamang alang sa mga sala sa maong mga tawo, kondili alang usab sa iyang kaugalingong mga sala.

Ug walay tawo nga mangunay sa pagpahiluna sa iyang kaugalingon diha sa maong katungdanan, kondili sa Dios tinawag siya alang niini maingon kang Aaron.

Sa ingon usab niana si Cristo wala magtuboy sa iyang kaugalingon aron mahimo siyang labawng sacerdote, hinonoa gitudlo siya niya nga nag-ingon kaniya, Ikaw akong Anak, karong adlawa ako nahimong imong Amahan;

sumala sa giingon usab niya sa laing dapit, Ikaw sacerdote hangtud sa kahangturan, sumala sa laray ni Melquisedec."

Sa mga adlaw sa tawhanon niyang kinabuhi si Jesus, uban sa makusog nga mga pagsinggit ug paghilak, naghimog mga pag-ampo ug pagpangamuyo ngadto kaniya nga arang makaluwas kaniya gikan sa kamatayon, ug siya gidungog tungod sa iyang diosnong kahadlok.

Ug bisan tuod siya Anak, siya nakakat-on sa pagkamasinugtanon pinaagi sa mga butang nga iyang giantus;

ug sa nahimo siyang hingpit, siya nahimong tuboran sa dayong kaluwasan alang sa tanang magasugot kaniya,

sanglit sa Dios gitudlo man siya nga labawng sacerdote sumala sa laray ni Melquisedec.

Mahitungod niini daghan pa kamig igsusulti nga malisud ikapasabut kaninyo, sanglit nangahimo man kamo nga mahinay sa inyong pagpanabut.

Kay samtang niining panahona karon angayan na unta kamo nga mahimong mga magtutudlo, nagakinahanglan pa man diay hinoon kamo nga adunay magasubli pa sa pagtudlo kaninyo sa mga sinugdan sa nahaunang mga pagtulon-an sa pulong sa Dios. Nagakinahanglan pa diay kamog gatas, dili sa kan-onon nga magahi;

kay ang matag-usa nga gibuhi pa ug gatas dili batid sa pulong sa pagkamatarung, kay masuso pa man siya.

Apan ang magahing kan-onon maoy alang sa mga hamtong, alang kanila kinsang mga salabutan nabatid pinaagi sa pagbinansay sa pag-ila sa maayo gikan sa dautan.

Busa biyaan ta na ang nahaunang mga tuloohan mahitungod kang Cristo ug manag-uswag kita ngadto sa pagkahamtong, sa dili na pagpahimutang pag-usab sa sukaranan sa paghinulsol gikan sa patay nga mga binuhatan ug sa pagtoo ngadto sa Dios,

ug sa pagtulon-an mahitungod sa mga bautismo, ug sa pagpandong pinaagi sa mga kamot, ug sa pagkabanhaw sa mga patay, ug sa hukom sa silot nga dayon.

Hinoon buhaton ta kini kon itugot man sa Dios.

Kay bahin niadtong mga tawo nga sa makausa nalamdagan na unta, nga nakatilaw na sa langitnong gasa, ug nakaambit na sa Espiritu Santo,

ug nakatagamtam na sa pagkamaayo sa pulong sa Dios ug sa mga gahum sa kapanahonan nga umalabut,

ug unya managpanibug sila, dili na gayud mahimo ang pagpabalik pa kanila sa paghinulsol, sanglit gituyoan man nila ang paglansang pag-usab sa Anak sa Dios ug pagpakaulaw kaniya sa dayag.

Kay ang yuta nga nakasuyop na sa ulan nga sa masubsob mangatagak niini, ug magapatubo sa mga tanum nga kapuslan sa mga tawo alang kang kinsa giugmad kini, ang maong yuta magadawat ug panalangin gikan sa Dios.

Apan kon kini mamunga man ug mga sampinit ug mga kadyapa, kini walay bili ug hapit na matinunglo; ang katapusan niini mao ang pagkasunog.

Apan bisan tuod nagasulti kami sa ingon niini, ngani mahitungod kaninyo, mga hinigugma, kami may kasigurohan sa labaw pa ka maayong mga butang sa kaluwasan.

Kay ang Dios dili hiwi nga tungod niana hikalimtan lamang niya ang inyong buhat ug ang gugma nga inyong buhat ug ang gugma nga inyong gipadayag alang kaniya pinaagi sa inyong pag-alagad sa mga balaan, ingon sa inyo pa gihapong ginabuhat karon.

Ug among gipanghinaut nga unta ang matag-usa kaninyo hangtud sa katapusan magapadayag sa samang pagkamasingkamoton sa pagkab-ot sa hingpit nga pagsalig sa paglaum,

aron dili kamo magtapol, hinonoa magmaawaton kanila nga nagapanunod sa mga saad tungod sa ilang pagtoo ug pailub.

Kay sa pagsaad sa Dios kang Abraham, sanglit wala na may daku pa kay kaniya nga iyang kapanumpaan, siya nanumpa sa iyang kaugalingon,

nga nag-ingon, "Sa pagkatinuod panalanginan ko ikaw ug pasanayon ko ikaw."

Ug tuod man si Abraham, ingon nga nakaantus nga mapailubon gayud, nakakab-ot sa gisaad.

Sa pagkatinuod ang mga tawo adunay ilang pagapanumpaan nga labi pang dagku kay kanila, ug alang kanila ang panumpa nga magapanghimatuod sa usa ka sulti magatapus sa tanan nilang lantugi.

Ug sa ingon niana, sa tinguha sa Dios sa paghimog labi pa ka matin-aw nga pagpadayag sa walay pagkausab sa iyang katuyoan, sa pagpadayag niini ngadto sa mga manununod sa saad, siya misukip ug usa ka panumpa,

aron nga pinaagi niining duha ka mga butang nga walay pagkausab, nga tungod niini dili mahimo nga mamakak ang Dios, kita nga nanagpangalagiw aron kapanalipdan makabaton sa dakung kadasig sa pagpangupot nianang paglaum nga gibutang sa atong atubangan.

Ginabatonan ta kini ingon nga siguro ug malig-on nga sinipit sa kalag, usa ka paglaum nga nagasulod ngadto sa kinasulorang alampoan sa luyo sa tabil,

diin tungod kanato si Jesus nahisulod na ingon nga mag-uuna ug nahimong labawng sacerdote hangtud sa kahangturan sumala sa laray ni Melquisedec.

Kay kini si Melquisedec, nga hari sa Salem, sacerdote sa labing halangdong Dios, misugat kang Abraham sa nagpauli kini gikan sa pagpamatay sa mga hari, ug nanalangin kaniya;

ug alang kaniya gigahin ni Abraham ang ikapulo sa tanang butang. Una sa tanan, sumala sa hubad sa iyang ngalan, siya hari sa katarungan, ug unya hari usab siya sa Salem, nga sa ato pa, hari sa kadaitan.

Siya walay amahan ni inahan ni kagikanan, ug wala usab siyay sinugdanan sa mga adlaw ni katapusan sa kinabuhi, hinonoa ingon nga nahisama sa Anak sa Dios, magapadayon siya nga sacerdote hangtud sa kahangturan.

Ug palandunga unsa ka tinamud gayud niadtong tawhana! Bisan gani si Abraham nga patriarca migahin alang kaniya sa ikapulo sa mga inagaw sa gubat.

Ug kadtong mga kaliwat ni Levi nga nagadawat sa katungdanan sa pagkasacerdote gibut-an sa kasugoan sa pagkuha sa ikapulo gikan sa katawhan, sa ato pa, gikan sa ilang mga kaigsoonan, bisan pa nga kini sila usab mga kaliwat ra gikan ni Abraham.

Apan kadtong tawhana nga dili sa ilang kagikanan midawat sa ikapulo gikan kang Abraham ug nanalangin kaniya nga nagbaton sa mga saad.

Maoy usa ka butang nga dili malalis, nga ang ubos ug kahimtang pagapanalanginan sa labaw ug kahimtang.

Dinhi ang ikapulo ginadawat sa mga tawong may kamatayon; apan didto ginadawat kini niadtong usa nga gipanghimatud-an nga buhi sa dayon.

Ug ikaingon man gani nga bisan si Levi, nga nagadawat sa ikapulo, mihatag sa ikapulo pinaagi kang Abraham,

kay si Levi didto pa man sa bat-ang sa iyang ginikanan sa paghisugat ni Melquisedec kang Abraham.

Karon kon ang pagkahingpit nakab-ot pa pinaagi sa kang Levi nga pagkasacerdote (kay ubos niini gidawat man sa mga tawo ang kasugoan), nganong gikinahanglan pa man nga mobarug ang laing sacerdote sumala sa laray ni Melquisedec, ug dili ang usa nga sumala sa laray ni Aaron?

Kay kon aduna may pag-ilis sa pagkasacerdote, kinahanglan usab adunay pag-ilis sa kasugoan.

Kay siya nga bahin kaniya kining mga butanga gikahisgutan, sakop sa laing banay nga gikan niini walay bisan usa nga nakaalagad sa halaran.

Kay dayag man kaayo nga ang atong Ginoo natawo gikan kang Juda, ug labut niadtong banaya si Moises wala maghisgot ug mga sacerdote.

Ug kini milabi pa gayud gani sa ka dayag sa diha nga mibarug ang laing sacerdote nga may pagkasama kang Melquisedec,

nga nahimong sacerdote, dili sumala sa kasugoan mahitungod sa lawasnon nga kagikanan, kondili pinaagi sa gahum sa kinabuhi nga walay pagkalaglag.

Kay ang pagpanghimatuod kaniya nagaingon, Ikaw sacerdote hangtud sa kahangturan, sumala sa laray ni Melquisedec."

Kay sa usa ka bahin, ang nahaunang kasugoan gihiklin tungod sa kahuyang ug kawalay kapusalan niini

(kay walay nahimong hingpit pinaagi sa kasugoan); ug sa laing bahin, gikapasulod ang usa ka labi pa ka maayong paglaum nga pinaagi niini magaduol kita sa Dios.

Ug kini dili nga walay panumpa.

Sila nga kaniadto nahimong mga sacerdote nahimong ingon sa walay panumpa, apan kini siya gipamulongan ug panumpa nga nag-ingon, Ang Ginoo nanumpa ug dili siya magausab sa iyang hunahuna, `Ikaw sacerdote hangtud sa kahangturan.`"

Kini nagahimo kang Jesus ingon nga pasalig sa labi pa ka maayong pakigsaad.

Ang nahaunang mga sacerdote daghan, kay dili man sila molungtad sa katungdanan tungod sa kamatayon;

apan kini siya sa dayon nagahupot sa iyang pagkasacerdote, kay siya molungtad man hangtud sa kahangturan.

Busa, sa tanang panahon, siya arang makaluwas sa mga moduol sa Dios pinaagi kaniya, sanglit buhi man siya sa kanunay aron sa pagpangamuyo alang kanila.

Kay angay alang kanato ang pagpakabaton sa maong labaw nga sacerdote, balaan, walay sala, walay lama, linain gikan sa mga makasasala, tinuboy ngadto sa kahitas-an labaw pa sa kalangitan.

Lahi sa uban nga mga labawng sacerdote, siya wala magkinahanglan sa adlaw-adlaw nga paghimog mga halad-inihaw, nahauna alang sa iyang kaugalingong mga sala ug unga alang sa mga sala sa katawhan; kay kini gihimo niya sa makausa ra sa wala nay pagsublisubli, sa paghalad niya sa iyang kaugalingon.

Sa pagkatinuod, ang kasugoan nagatudlog mga tawo nga may kaluyahon ingon nga mga labawng sacerdote, apan ang pulong sa panumpa, nga miabut ulahi sa kasugoan, nagatudlog Anak nga nahimong hingpit hangtud sa kahangturan.

Karon ang lintunganay sa among gisulti mao kini: aduna kita niining maong labaw nga sacerdote, nga nagalingkod sa too sa trono sa Halangdon didto sa mga langit,

usa ka mag-aalagad sulod sa dapit nga balaan ug sa tinuod nga tabernaculo nga gipatindog dili sa tawo kondili sa Ginoo.

Kay ang tanang labawng sacerdote ginatudlo aron sa paghalad ug mga gasa ug mga halad-inihaw; tungod niana, gikinahanglan nga ang maong sacerdote usab adunay iyang ihalad.

Karon, kon siya ania pa sa yuta, dili gayud unta siya mahimong sacerdote, sanglit dinhi sa yuta aduna may mga sacerdote nga managhalad ug mga gasa sumala sa kasugoan.

Ginaalagaran nila ang hulad ug landong sa langitnong dapit nga balaan; kay sa hapit na si Moises magpatindog sa tabernaculo, gitugon siya sa Dios nga nag-ingon, "Tan-awa baya nga ang tanan pagahimoon mo nga mahisubay sa sumbanan nga gipakita kanimo didto sa bukid."

Apan ingon nga sa karon, si Cristo nahisulod sa usa ka pagpang-alagad nga labaw pa ka maayo kay sa daan, maingon nga ang pakigsaad nga iyang ginapataliwad-an labi pa man ka maayo, sanglit nahimo man kini pinasikad sa labi pa ka maayong mga saad.

Kon kadtong unang pakigsaad wala pay kulang, wala untay kahigayonan alang sa ikaduha.

Apan kay iya man silang nakaplagan nga may kakulang, siya nagaingon, Moabut ra ang mga adlaw, nagaingon ang Ginoo, nga pagahimoon ko ang usa ka bag-ong pakigsaad uban sa kaliwatan ni Israel ug sa kaliwatan ni Juda;

dili ingon sa pakigsaad nga gihimo ko uban sa ilang mga ginikanan niadtong adlaw sa akong paggunit kanila sa kamot aron sa pagdala kanila sa gawas sa yuta sa Egipto; kay wala sila magmatinumanon sa akong pakigsaad, ug busa wala ako manumbaling kanila, nagaingon ang Ginoo.

Kay mao kini ang pakigsaad nga akong pagahimoon uban sa kaliwatan ni Israel tapus niadtong mga adlawa, nagaingon ang Ginoo: Igabutang ko ang akong mga sugo sulod sa ilang mga salabutan, ug igasulat ko kini diha sa ilang mga kasingkasing, ug ako mahimong ilang Dios, ug sila mahimong akong katawhan.

Ug ang matag-usa kanila dili na magatudlo pa sa iyang isigkatagilungsod, ni ang matag-usa kinahanglan magatudlo pa sa iyang igsoon, sa pag-ingon, `Ilha ang Ginoo,` kay ang tanan makaila na man unya kanako, sukad sa labing gamay kanila hangtud sa labing daku.

Kay ako magamaloluy-on sa ilang kalapasan, ug ang ilang kasal-anan dili ko na pagahinumduman."

Sa iyang paghisgot ug bag-ong pakigsaad, giisip niya ang nahaunang pakigsaad ingon nga kinaraan na. Ug bisan unsay kinaraan na ug tigulang na, kana hapit na mahanaw.

Sa pagkatinuod ang nahaunang pakigsaad may kalagdaan bahin sa pagsimba ug sa yutan-ong dapit nga balaan.

Kay diha may giandam nga usa ka tabernaculo, ang pangunahan, diin diha ang tongtonganan sa lamparahan ug ang lamisa ug ang mga tinapay nga gibutang sa atubangan sa Dios; kini gitawag nga Dapit nga Balaan.

Sa luyo sa ikaduhang tabil diha ang tabernaculo nga gitawag nga Balaan sa mga Balaan,

nga niini diha ang bulawang halaran nga insinsohanan ug ang arka sa pakigsaad, nga hinal-upan ug bulawan sa tanang bahin niini, diin gibutang ang tibud nga bulawan nga sa sulod niini diha ang mana, ug ang kang Aaron nga sungkod nga nanalingsing, ug ang mga papan nga gisulatan sa pakigsaad;

ug sa ibabaw niini diha ang mga kirubin sa himaya, nga nanaglandong sa Dapit nga pasig-ulian. Mahitungod niining mga butanga, dili kita karon makahisgot sa tinagsa sa tanang kahimoan niini.

Sa nahimo na kining maong mga pangandam sa ingon nga paagi, ang mga sacerdote sa kanunay nanagsulod sa tabernaculo nga pangunahan, sa pagtuman sa ilang mga katungdanan sa diosnong pagpang-atiman;

apan ngadto sa ikaduhang tabernaculo ang labawng sacerdote mao lamang ang bugtong makasulod, ug kini sa makausa ra sa usa ka tuig, nga magadala ug dugo nga iyang ihalad alang sa iyang kaugalingon ug sa mga sayop sa katawhan.

Pinaagi niini ang Espiritu Santo nagapasabut nga ang agianan ngadto sa Dapit nga Balaan dili pa binuksan samtang nagabarug pa gihapon ang tabernaculo nga pangunahan

(nga, ingon nga sambingay, mao ang kapanahonan karon). Sumala niining maong pahimutang, ginahalad ang mga gasa ug mga halad-inihaw nga dili arang makahingpit sa kaisipan sa magsisimba,

kondili may kalabutan lamang bahin sa kan-onon ug ilimnon ug sa nagkalainlaing mga pagpanghugas, mga tulomanon alang sa lawas nga gipahamtang aron pagatumanon hangtud sa panahon sa pagpatarung sa mga butang.

Apan sa pagtungha na ni Cristo ingon nga labawng sacerdote sa mga maayong butang nga nanagpangabut, nan, latas sa labi pang daku ug labi pang hingpit nga tabernaculo (nga dili hinimog kamot, sa ato pa, dili iya sa yutan-ong kabuhatan)

siya sa makausa ug sa wala nay pagsubli misulod sa Balaang Dapit, nga nagdala dili sa dugo sa mga kanding ug sa mga nating baka kondili sa iyang kaugalingong dugo, nga sa ingon niana nagkab-ot sa katubsanan nga dayon.

Kay kon ang dugo sa mga kanding ug sa mga torong baka, ug ang mga agiw sa bayeng baka, sa ikasablig na kini ngadto sa mga mahugawng tawo, makapabalaan man gani alang sa pagkaputli sa unod,

unsa ka labaw pa gayud niini ang mahimo sa dugo ni Cristo, nga pinaagi sa Espiritu nga dayon mihalad sa iyang kaugalingon nga walay buling ngadto sa Dios, sa paghinlo sa inyong kaisipan gikan sa mga patayng binuhatan aron magaalagad kamo sa Dios nga buhi?

Busa siya mao ang tigpataliwala sa usa ka bag-ong pakigsaad, aron ang mga gipanawag makadawat sa gisaad nga panulondong dayon, sanglit nahitabo man ang usa ka kamatayon nga nagatubos kanila gikan sa mga kalapasan nga nahimo ilalum sa nahaunang pakigsaad.

Kay diin gani adunay tugon, ang kamatayon sa naghimo niini kinahanglan pagapamatud-an.

Kay ang tugon mogahum lamang inig-abut na sa kamatayon, sanglit dili man kini magapulos samtang buhi pa ang naghimo niini.

Tungod niana, bisan pa ang nahaunang pakigsaad wala kauyoni nga gawas sa paggamit ug dugo.

Kay sa diha nga ang tanang balaod sa kasugoan gikapahayag na ni Moises ngadto sa tanang katawhan, siya mikuha sa dugo sa mga nating baka ug mga kanding, ug sa tubig ug sa mapulang balhibo sa karnero ug sa isopo, ug ang basahon ug ang tanang mga tawo gisabligan niya,

nga nag-ingon, "Kini mao ang dugo sa pakigsaad nga gisugo sa Dios kaninyo."

Ug sa samang paagi iyang gisabligan ug dugo ang tabernaculo ug ang tanang galamiton sa pagsimba.

Sa pagkatinuod, ubos sa kasugoan hapit ang tanang butang pagahinloon ug dugo, ug gawas sa pag-ula ug dugo walay mahimong pasaylo sa mga sala.

Sa ingon niana gikinahanglan nga ang mga hulad sa mga langitnong butang pagahinloon niining mga butanga, apan ang maong mga langitnong butang pagahinloon sa labi pa ka maayong mga halad-inihaw kay niini.

Kay si Cristo misulod dili ngadto sa usa ka balaang dapit nga hinimog mga kamot, nga hulad lamang sa tinuod, kondili ngadto sa langit gayud, sa pagpangatubang karon alang kanato sa atubangan sa Dios.

Dili usab aron sa pagsublisubli sa iyang paghalad sa iyang kaugalingon, maingon sa tinuig nga pagsulod sa mga labawng sacerdote ngadto sa Balaang Dapit, dinala ang dugo nga dili iyang kaugalingon;

kay kon mao pa, gikinahanglan unta nga magsublisubli siya sa pag-antus sukad sa pagkatukod sa kalibutan. Apan ingon sa karon, sa makausa ra ug sa wala nay pagsublisubli, siya mitungha sa katapusan sa kapanahonan aron sa pagwagtang sa sala pinaagi sa paghalad niya sa pagpakamatay sa iyang kaugalingon.

Ug maingon nga ang tawo ginabut-an nga mamatay sa makausa ra, ug tapus niana mao ang hukom,

mao man usab si Cristo, tapus makahalad sa makausa aron sa pagkuha sa mga sala sa daghang mga tawo, motungha sa ikaduha dili labut sa sala, kondili sa pagluwas hinoon kanila nga sa matinguhaon gayud nagapaabut kaniya.

Kay maingon nga ang kasugoan aduna man lamay landong sa mga maayong butang nga umalabut, ug wala makabaton sa katinuod niining mga butanga, kini dili arang makahingpit sa mga managpanuol, pinaagi sa mao rang mga halad nga kanunayng ginahalad tuig-tuig.

Kon dili pa, dili ba gihunong na unta ang pagpanghalad niini? Kon ang mga magsisimba nahinlo pa sa makausa ug sa dayon, wala na unta silay pagbati nga may sala pa.

Apan diha sa maong mga halad anaa ang tigpahinumdum ug sala tuig-tuig.

Kay dili gayud mahimo nga ang dugo sa mga toro nga baka ug mga kanding makakuha sa mga sala.

Tungod niana, sa pagtungha ni Cristo sa kalibutan, siya miingon, Ang mga halad-inihaw ug mga gasa wala mo tinguhaa, kondili usa ka lawas kanako imong gitagana;

sa mga halad nga sinunog ug sa mga halad tungod sa sala ikaw walay kahimuot.

Unya miingon ako, `Tan-awa, ako mianhi sa pagtuman sa imong kabubut-on, O Dios,` sumala sa nahisulat mahitungod kanako diha sa basahon nga linukot."

Sa iyang pag-ingon sa unahan, "Ikaw wala magtinguha ni may kahimuot sa mga halad-inihaw ug sa mga gasa ug sa mga halad nga sinunog ug sa mga halad tungod sa sala" (kini ginahalad tuman sa kasugoan),

siya midugang sa pag-ingon "Tan-awa, ako mianhi sa pagtuman sa imong kabubut-on." Ang nahauna iyang gibungkag aron ang ikaduha iyang pagatukoron.

Ug pinaagi sa maong kabubut-on kita nangahinlo gikan sa sala pinaagi sa makausa ra ug dayon nga paghalad sa lawas ni Jesu-Cristo.

Ug ang matag-usa ka sacerdote sa adlaw-adlaw anaa sa iyang pagpang-alagad, sa pagsublisubli sa paghimo sa mao rang mga halad-inihaw nga dili gayud makawala sa mga sala.

Apan sa nakahimo na si Cristo sa usa ra ka paghalad tungod sa sala alang sa tanang kapanahonan siya milingkod sa too sa Dios,

sa pagpaabut sukad niadto hangtud nga ang iyang mga kaaway pagahimoon nga tumbanan sa iyang mga tiil.

Kay pinaagi sa usa lamang ka paghalad iyang gihingpit alang sa tanang kapanahonan sila nga mga gipanagbalaan.

Ug ang Espiritu Santo usab nagapanghimatuod kanato; kay tapus siya makaingon,

"Kini mao ang pakigsaad nga akong pagahimoon uban kanila tapus niadtong mga adlawa, nagaingon ang Ginoo: Igabutang ko ang akong mga sugo sa sulod sa ilang mga kasingkasing, ug igasulat ko kini diha sa ilang mga salabutan,"

siya midugang sa pag-ingon, Ug ang ilang mga sala ug mga kasaypanan dili ko na pagahinumduman."

Kay sa diha nga mapasaylo na kini, wala na usab kinahanglan ang halad tungod sa sala.

Mga igsoon, sanglit may pagsalig man kita sa pagsulod sa Dapit nga Balaan pinaagi sa dugo ni Jesus,

pinaagi sa bag-o ug buhi nga agianan nga iyang gibuksan alang kanato lahus sa tabil, nga sa ato pa, pinaagi sa iyang lawas,

ug sanglit kita aduna may dakung sacerdote nga nagadumala sa Balay sa Dios,

busa manuol kita sa Dios uban ang matinuoron nga kasingkasing, nga sa hingpit pinasaligan sa pagtoo, sa nasabligan ang atong mga kasingkasing ngadto sa pagkahinlo gikan sa dautan nga kaisipan ug ang atong mga lawas nadigo sa malinis nga tubig.

Sa walay pag-ukon-ukon, pangusgan ta pagkupot ang paglaum sa atong tinoohan, kay kasaligan siya nga misaad kanato;

ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong binuhatan,

sa dili pagbiya sa atong panagtigum, ingon sa ginabuhat sa pipila, hinonoa sa pagdasig sa usa ug usa, ug ilabina gayud sa makita ninyo nga ang adlaw sa paghukom nagakahiduol na.

Kay kon kita magapadayon sa tinuyo nga pagpakasala tapus nato madawat ang kahibalo sa kamatuoran, wala nay nahibilin pa nga halad-inihaw tungod sa mga sala,

kondili ang usa na lamang ka makalilisang nga pagpaabut ug hukom, ug kabangis sa kalayo nga magaut-ut sa mga kaaway.

Ang tawo nga makalapas sa kasugoan ni Moises pagapatyon sa walay kukalooy pinasikad sa panghimatuod sa duha o tulo ka mga saksi.

Sa inyong paghunahuna, unsa ka labi pa ka mabug-at gayud sa silot nga mahiaguman sa tawo nga magayatak sa Anak sa Dios, ug magapakawalay bili sa dugo sa pakigsaad nga pinaagi niini gibalaan siya, ug magapanamastamas sa Espiritu sa grasya?

Kay kita nakaila kinsa kadto siya nga nag-ingon, "Akoa ang panimalus, ako mao ang magabayad." Ug usab, "Ang Ginoo magahukum sa iyang katawhan."

Maoy butang nga makalilisang ang pagkahulog ngadto sa mga kamot sa Dios nga buhi.

Apan hinumdumi ninyo ang nangaging mga adlaw sa diha nga, sa nalamdagan na kamo, giantus ninyo ang malisud nga pagpakigbisug sa mga kasakitan,

nga usahay igapadayag kamo ngadto sa kadaghanan aron pagapasipalahan ug pagasakiton, ug usahay ingon nga mga sagabay niadtong gipanagbuhatan sa ingon.

Kay kamo may kalooy man sa mga binilanggo, ug gikalipay ninyo nga pagasakmitan kamo sa inyong katigayonan, sanglit inyo mang nahibaloan nga kamo adunay usa ka labi pa ka maayong bahandi ug usa nga lumulungtad.

Busa ayaw ninyo pagwad-a ang inyong pagsalig, kay kini aduna ra unyay dakung balus.

Kay kamo nagakinahanglan ug pailub, aron kamo makatuman sa kabubut-on sa Dios ug makadawat sa gisaad.

"Kay sulod na lamang sa diyutayng panahon, ang usa nga taliabut magaabut na ug dili magalangan;

apan ang akong tawo nga matarung magakinabuhi pinaagi sa pagtoo, ug kon siya mosibug man ugaling, kaniya walay kalipay ang akong kalag."

Apan dili kita uban sa mga nagapanibug ug ginalaglag, kondili uban sa mga may pagtoo ug nanagpakaangkon sa ilang mga kalag.

Karon ang pagtoo mao ang pasalig kanato sa mga butang nga atong ginapaabut, ug ang panghimatuod sa pagkaanaa sa mga butang nga dili nato makita.

Kay tungod niini ang mga tawo sa karaan nanagpakadawat sa langitnong pag-uyon.

Tungod sa pagtoo kita makasabut nga ang kalibutan gibuhat pinaagi sa pulong sa Dios, nga tungod niana ang mga butang nga makita gibuhat gikan sa mga butang nga wala magpadayag.

Tungod sa pagtoo si Abel mihalad ngadto sa Dios sa labaw pa ka hinalangpon nga halad-inihaw kay sa kang Cain, nga pinaagi niini siya nahiuyonan ingon nga tawong matarung, nga gipanghimatud-an sa Dios diha sa pagdawat niya sa iyang mga halad; siya patay na, ngani tungod sa iyang pagtoo siya karon nagasulti pa gihapon.

Tungod sa pagtoo si Enoc gilalin ngadto sa langit aron siya dili makatagamtam sa kamatayon; ug siya wala hikaplagi kay gikuha man siya sa Dios. Sa wala pa siya kuhaa siya gipanghimatud-an nga nakapahimuot sa Dios.

Ug kon walay pagtoo dili gayud mahimo ang pagpahimuot kaniya. Kay bisan kinsa nga magaduol sa Dios kinahanglan magatoo sa iyang pagkaanaa ug nga siya magabalus ra sa mga magapangita kaniya.

Tungod sa pagtoo si Noe, sa napasidan-an siya sa Dios mahitungod sa mga hitabo nga wala pa makita, mitagad sa pasidaan ug iyang gibuhat ang arka alang sa pagluwas sa iyang panimalay; tungod niini ang kalibutan iyang gihukman sa silot, ug siya nahimong manununod sa pagkamatarung nga pinaagi sa pagtoo.

Tungod sa pagtoo si Abraham misugot sa diha nga gitawag siya sa pag-adto sa usa ka dapit nga iyang pagadawaton ingon nga panulondon; ug siya miadto nga wala lang mahibalo kon asa siya paingon.

Tungod sa pagtoo siya mipuyo didto sa yuta sa saad, nga daw sa laing yuta, nga nagpuyo sa mga balongbalong uban kang Isaac ug Jacob nga mga manununod sa mao rang saad uban kaniya.

Kay siya nagpaabut man niadtong lungsod nga may mga patukuranan, kinsang magtutukod ug magbubuhat mao ang Dios.

Tungod sa pagtoo bisan si Sara na gayud nakadawat pa ug gahum sa pagpanamkon, bisan tuod siya lapas na sa panuigon alang niini, sanglit iya mang giisip nga kasaligan kadtong naghimo sa saad.

Tungod niana gikan sa usa ka tawo ug kaniya nga sama ra sa patay na, misanay ang mga kaliwatan nga ingon kadaghan sa mga bitoon sa kalangitan ug nga ingon sa dili maisip nga balas sa kabaybayonan.

Diha sa pagtoo kini silang tanan nangamatay nga wala makadawat sa mga gisaad kanila, hinonoa nanaglantaw lamang sila niini ug nanaghangop niini gikan sa halayo, nga nanag-ila nga sila mga dumuloong ug mga langyaw lamang dinhi sa yuta.

Kay ang mga tawo nga managsulti sa ingon nagapadayag nga sila nagapangitag ilang kaugalingong yutang puloy-anan.

Kon mao pay ilang gihunahuna ang yuta nga ilang gigikanan, sila may kahigayonan pa unta sa pagpamalik didto.

Apan ang tinuod mao nga ilang gitinguha ang usa ka labi pa ka maayong yuta, nga sa ato pa, usa nga langitnon. Tungod niana ang Dios dili maulaw nga paga-ingnon siya nga ilang Dios, kay siya nakaandam na man ug lungsod alang kanila.

Tungod sa pagtoo si Abraham, sa gisulayan siya, mihalad kang Isaac; ug siya nga mao ang nakadawat sa mga saad andam sa paghalad sa iyang bugtong nga anak,

nga bahin kaniya giingon, "Ang pinaagi kang Isaac maoy pagahinganlan nga imong mga kaliwat."

Iyang giisip nga ang Dios arang makabanhaw sa mga tawo gikan sa mga patay; nga tungod niana, sa sinambingay nga pagkasulti, iyang gidawat siya pagbalik nga daw sa nabanhaw.

Tungod sa pagtoo si Isaac nangaliya ug mga panalangin alang kang Jacob ug kang Esau sa ilang kaugmaon.

Tungod sa pagtoo si Jacob, sa himalatyon na siya, nanalangin sa matag-usa sa mga anak ni Jose, ug miduko sa pagsimba nga nag-akbo sa tumoy sa iyang sungkod.

Tungod sa pagtoo si Jose, sa hapit na siya mamatay, mihisgot mahitungod sa pagpanggula sa mga Israelinhon sa kaulahiay, ug mibilin ug mga tugon mahitungod sa iyang mga bukog.

Tungod sa pagtoo si Moises sa iyang pagkahimugso, gitagoan sa iyang mga ginikanan sulod sa tulo ka bulan, kay ila mang nakita nga ang bata matahum; ug wala sila mahadlok sa sugo sa hari.

Tungod sa pagtoo si Moises, sa daku na siya, wala mosugot nga pagatawgon siya nga anak sa anak nga babaye ni Faraon,

nga nagpalabi pa hinoon sa pag-antus sa mga pagdagmal kauban sa mga tawo sa Dios kay sa pagpahimulos sa lumalabayng kalipay sa pagpakasala.

Iyang giisip ang pasipala nga pagaantuson alang kang Cristo ingon nga labi pa ka dakung bahandi kay sa mga bahandi sa Egipto, kay siya nagtutok man ngadto sa balus.

Tungod sa pagtoo siya mibiya sa Egipto, dili nga nahadlok sa kasuko sa hari; kay siya milahutay man nga ingon sa nagtan-aw kaniya nga dili makita.

Tungod sa pagtoo iyang gisaulog ang Pasku ug gisablig ang dugo aron ang Maglalaglag sa mga panganay dili makadaut kanila.

Tungod sa pagtoo ang mga tawo mitabok sa Dagat nga Mapula nga daw sa yuta nga mamala; apan ang mga Egiptohanon, sa pagsulay nila sa paghimo sa ingon, nangalumos.

Tungod sa pagtoo ang mga kota sa Jerico nangatumpag tapus gilibutan nila kini makausa sa matag-adlaw sulod sa pito ka adlaw.

Tungod sa pagtoo si Rahab nga dautang babaye wala malaglag kauban sa mga masukihon, kay iya mang gihinangop ang pagdawat sa mga maniniid ingon nga mga higala.

Ug unsa pay uban nga akong isulti? Kay pagakulangon ako sa panahon sa paghisgot mahitungod kang Gideon, kang Barak, kang Samson, kang Jepte; mahitungod kang David ug kang Samuel ug sa mga profeta--

nga tungod sa pagtoo gipangdaug nila ang mga gingharian, gipatuman nila ang pagkamatarung, gipanagdawat nila ang mga saad, gipanagtak-om nila ang mga baba sa mga leon,

gipalong nila ang mabangis nga kalayo, nakaikyas sila sa sulab sa ispada, gikan sa kahuyang nakab-ot nila ang kalig-on, nangahimo sila nga makagagahum sa panggubatan, ilang gipatibulaag ang mga kasundalohang langyaw.

Ang nangamatay nga mga anak gipabalik ngadto sa ilang mga inahan pinaagi sa pagkabanhaw. Ang uban gipanagsakit ngadto sa kamatayon, nga nanagsalikway sa kagawasan, aron sila mangabanhaw ngadto sa labi pa ka maayong kinabuhi.

Ang uban nanag-antus sa mga pagbiaybiay ug mga paghampak, ug bisan pa gani sa mga talikala ug sa mga pagbilanggo.

Gipanagbato sila, gipanagpamutol sila pinaagi sa gabas, gipamatay sila pinaagi sa ispada; sila nanagpanglakaw nga nanagsaput ug mga panit sa mga karniro ug mga kanding, nanag-antus sa kawalad-on, mga sinakit, mga dinagmalan--

nga kanila ang kalibutan dili takus-- nahadiindiin sila sa mga kaawaawan ug mga kabukiran, sa mga lungib ug mga langub sa yuta.

Ug kini silang tanan, bisan gipanghimatud-an sa ilang pagtoo, wala managpakadawat sa gisaad kanila,

sanglit gikatagana man sa Dios ang labi pa ka maayong butang alang kanato, nga sila dili niya pagahingpiton gawas kon mahiuban kita.

Busa, sanglit ginalibutan man kita sa ingon ka mabagang panganud sa mga saksi, iwakli ta ang tanang kabug-at ug ang sala nga nagapiit paglikos kanato, ug dalaganon ta nga malahutayon ang lumba nga atong ginaapilan,

nga magatutok kang Jesus nga mao ang mag-uugmad ug maghihingpit sa atong pagtoo, nga tungod sa kalipay nga gibutang sa iyang atubangan miantus sa krus, sa walay pagsapayan sa pagkamakauulaw niini, ug karon nagalingkod siya diha sa too sa trono sa Dios.

Palandunga ninyo siya nga miantus sa maong pagsupak sa mga makasasala batok kaniya, aron kamo dili managkataka ni managtalaw.

Sa inyong pagpakigbisug batok sa sala kamo, sa inyong pagsukol niini, wala pa kaulai ug dugo.

Ug nahikalimot ba kamo sa tambag nga nagasangpit kaninyo ingon nga mga Anak?-- Anak ko, dili mo pagtamayon ang pagpanton gikan sa Ginoo, ni magkaluya ka sa diha nga pagabadlongon ikaw niya.

Kay ang Ginoo nagapanton kaniya nga iyang ginahigugma, ug nagalatus sa matag-usa ka anak nga iyang ginasagop."

Alang sa pagpanton kaninyo ginapaantus kamo karon. Ang Dios nagatagad kaninyo ingon nga mga anak; kay kinsa ba ang anak nga wala pagpantona sa iyang amahan?

Kon kamo pasagdan lamang sa walay pagpanton, nga niini ang tanan nanagpakaambit, nan kamo diay mga pinaangkan ug dili mga anak.

Labut pa, kita adunay yutan-ong mga amahan nga nanagpanton kanato ug sila atong gipanagtahud. Dili ba nga sa labi pa hinoon magapailalum kita sa Amahan sa mga espiritu, ug tungod niana mangabuhi kita?

Kay sila nagpanton kanato sulod sa hamubong panahon lamang sumala sa ilang kahimut-an, apan siya nagapanton kanato alang sa atong kaayohan, aron kita makaambit sa iyang pagkabalaan.

Sa pagkakaron, ang tanang pagpanton daw dili makalipay, hinonoa makasakit hinoon; apan sa kapulihay kini magahatag sa bunga sa pagkamatarung ngadto kanila nga namatuto pinaagi niini.

Busa iisa ang inyong nahoyhoy nga mga kamot ug lig-ona ang inyong mahuyang nga mga tuhod,

ug himoang matul-id ang pagaagian sa inyong mga tiil, aron ang mga bakol dili malisa kondili mamaayo hinoon sila.

Panglimbasugi ang pagpakigdinaitay uban sa tanang tawo, ug ang pagkabinalaan nga kon wala kini walay bisan kinsa nga makakita sa Ginoo.

Tan-awa ninyo nga walay bisan kinsa nga mapakyas sa pagkab-ot sa grasya sa Dios; nga walay "gamut sa kapaitan" nga mogitib ug magahimog kasamok ug tungod niini ang daghan mahitakdan sa kahugaw;

nga walay bisan kinsa nga magmakihilawason o magmadili espirituhanon ingon kang Esau, kinsang katungod sa pagkapanganay iyang gipabayloan ug usa ka pagkaon.

Kay kamo nasayud nga sa kapulihay, sa gitinguha na niya ang pagpanunod sa panalangin, siya gisalikway; kay siya wala na makakaplag ug higayon sa paghinulsol bisan pa nga gipangita unta niya kini nga inubanan sa paghilak.

Kay kamo wala managpakaduol sa butang nga sarang matukbil, sa nagasilaob nga kalayo, ug sa kangitngit, ug sa kangiob, ug sa bagyo,

ug sa huyop sa trompeta, ug sa tingog kinsang mga pulong nakapaagda sa mga nanagpatalinghug sa pagpangamuyo nga unta dili na sila sultihan pa ug dugang mga pulong.

Kay sila dili makaantus sa sugo nga gihatag nga nag-ingon, "Kon bisan pa gani ang usa ka mananap makatukbil sa bukid, kini kinahanglan pagabatoon hangtud mamatay."

Sa pagkatinuod, hilabihan ka makalilisang sa talan-awon nga tungod niana si Moises nakaingon, "Ako nagakurog sa kalisang."

Apan kamo nanagpakaduol na ngadto sa bukid sa Sion ug sa lungsod sa Dios nga buhi, sa langitnon nga Jerusalem, ug sa dili maisip nga mga manulonda nga nanagtigum sa pagsadya,

ug sa katilingban sa mga panganay kinsang mga ngalan nahisulat sa talaan didto sa langit, ug sa usa ka maghuhukom nga mao ang Dios sa tanan, ug ngadto sa mga espiritu sa mga tawong matarung nga nangahimong hingpit,

ug kang Jesus, ang tigpataliwala sa usa ka bag-ong pakigsaad, ug sa sinablig nga dugo nga nagasulti sa labi pa ka maayong pulong kay sa dugo ni Abel.

Tan-awa nga dili ninyo igasalikway siya nga mao ang nagasulti. Kay kon wala man gani sila managpakaikyas nga misalikway kaniya nga nagpahamatngon kanila dinhi sa yuta, labi pang dili kita makaikyas kon kita magasalikway kaniya nga nagapahamatngon kanato gikan sa langit.

Ang iyang tingog kaniadto mitay-og sa yuta; apan karon ang iyang saad nagaingon, "Sa makausa pa usab pagatay-ogon ko dili lamang ang yuta ra kondili maingon man ang langit."

Kining sultiha, "Sa makausa pa usab," nagapasabut nga pagakuhaon ang bisan unsa nga matay-og ra, ingon nga mga butang nga binuhat ra, aron kadtong dili matay-og igapabilin.

Busa magmapasalamaton kita tungod sa atong pagpakadawat ug gingharian nga dili matarug ug tungod niana ihalad ta ngadto sa Dios ang makapahimuot nga pagsimba, nga inubanan sa pagtahud ug pagkahadlok;

kay ang atong Dios maoy usa ka kalayo nga nagaut-ut.

Himoa nga ang gugmang minagsoon magapadayon diha kaninyo.

Ayaw kamo paghikalimot sa pag-abiabi ug mga dumuloong, kay pinaagi niini may nanagpakaamoma ug mga manolunda sa wala lang nila hibaloi.

Hinumdumi ninyo sila nga anaa sa bilanggoan, nga daw sa nabilanggo usab kamo uban kanila; ug sila nga mga gipangdagmalan, sanglit kamo anaa man usab sa lawas.

Himoa ninyo nga ang panagtiayon makabaton sa pagtahud sa tanan, ug himoa ninyo nga ang higdaanan sa panagtiayon dili mahugawan; kay ang Dios magasilot ra sa mga makihilawason ug mga mananapaw.

Bantayi ang inyong pagkinabuhi nga mahigawas kini sa pagkamahigugmaon ug salapi, ug himoa nga matagbaw kamo sa inyong mga ginabatonan karon; kay siya gayud mao ang nag-ingon, "Dili ko gayud ikaw pagapahikabsan ni pagabiyaan."

Busa makaingon kita nga masaligon, Ang Ginoo mao ang akong magtatabang, dili ako mahadlok; unsa may arang mabuhat kanako sa mga tawo?"

Hinumdumi ang inyong mga pangulo, sila nga kaniadto nanagsulti kaninyo sa pulong sa Dios; palandunga ninyo ang gisangputan sa ilang kinabuhi, ug awata ninyo ang ilang pagtoo.

Si Jesu-Cristo mao sa gihapon, kagahapon ug karon ug hangtud sa kahangturan.

Ayaw na kamo pagpadaldal sa nagakalainlain ug lahi nga mga tuloohan; kay ang maayo mao nga ang kasingkasing mamalig-on pinaagi sa grasya, dili pinaagi sa mga kan-onon, nga wala makahatag ug kaayohan kanila nga mga nanagkinabuhi subay niini.

Kita adunay usa ka halaran diin ang mga nanag-alagad sa tabernaculo walay katungod sa pagkaon.

Kay ang mga lawas sa mga mananap kinsang dugo ginadala sa labawng sacerdote ngadto sa Dapit nga Balaan ingon nga halad tungod sa sala, ginasunog didto sa gawas sa kampo.

Sa ingon niini si Jesus usab nag-antus didto sa gawas sa ganghaan aron sa pagbalaan sa tawo pinaagi sa iyang kaugalingong dugo.

Busa mangadto kita kaniya sa gawas sa kampo, nga magapas-an sa mga pagpakaulaw tungod kaniya.

Kay dinhi kita walay lumulungtad nga lungsod, hinonoa kita nagapangita niadtong lungsod nga umalabut.

Ug pinaagi kaniya himoon ta sa kanunay ang halad sa pagdayeg ngadto sa Dios, sa ato pa, sa bunga sa mga ngabil nga nagaila sa iyang ngalan.

Ug ayaw ninyo paghikalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios.

Kinahanglan magmasinugtanon kamo sa inyong mga pangulo ug magpasakop kamo kanila; kay sila nagatukaw alang sa inyong mga kalag, ingon nga mga tawo nga unya magahatag ug husay. Sugta ninyo sila aron kini ilang pagabuhaton uban sa kalipay, dili uban sa kasubo, kay ang ingon dili man makahatag ug kaayohan kaninyo.

Pag-ampo kamo alang kanamo, kay kami masaligon nga kami nagabaton ug maayong kaisipan, nga nagatinguha sa pagkinabuhi nga dungganon sa tanang butang.

Ginaagda ko kamo sa labi pa ka mainiton gayud sa paghimo niini aron ako mahibalik diha kaninyo sa labing madali.

Karon hinaut nga ang Dios sa kalinaw nga nagbanhaw sa atong Ginoong Jesus, ang dakung magbalantay sa mga karniro, pinaagi sa dugo sa dayon nga pakigsaad,

magasangkap unta kaninyo sa tanang maayong butang aron kamo makatuman sa iyang kabubut-on, nga magabuhat diha kaninyo sa makapahimuot sa iyang pagtan-aw, pinaagi kang Jesu-Cristo; kang kinsa maiya unta ang himaya nga hangtud sa kahangturan. Amen.

Magahangyo ako kaninyo, mga igsoon, sa pagpailub niining akong pagtambag, kay hamubo ra kining akong sulat.

Hibaloi ninyo nga ang atong igsoon nga si Timoteo gibuhian na. Kon siya mahiuli man sa dili madugay, uban kaniya ako magapakigkita kaninyo.

Ipangomusta kami sa tanan ninyong mga pangulo ug sa tanang mga balaan. Sila nga mga taga-Italia nangomusta kaninyo.