Si Pablo, apostol ni Cristo Jesus tungod sa kabubut-on sa Dios sumala sa saad sa kinabuhi nga anaa kang Cristo Jesus,

Nganha kang Timoteo, nga akong hinigugmang anak:

Nagapasalamat ako sa Dios nga akong ginasimba uban sa maputling kaisipan, maingon sa gibuhat sa akong mga ginikanan, sa diha nga sa makanunayon magahandum ako kanimo sa akong mga pag-ampo.

Mahinumdum gani ako sa imong mga luha, mangandoy gayud ako magabii ug maadlaw sa pagpakigkita kanimo, aron unta ako mapuno sa kalipay.

Mahinumduman ko ang imong tinuod nga pagtoo, ang pagtoo nga sa sinugdan diha sa imong apohang babaye nga si Loida ug sa imong inahan nga si Eunice ug nga karon, ginasaligan ko, anaa usab kanimo.

Tungod niini, ako magapahinumdum kanimo nga buhion mo ang gasa nga naanaa kanimo gikan sa Dios pinaagi sa pagpandong kanimo sa akong mga kamot;

kay kita wala sa Dios hatagig espiritu sa katalaw kondili sa espiritu sa gahum ug sa gugma ug sa pagpugong sa kaugaligon.

Busa, ayaw ikaulaw ang pagpanghimatuod alang sa atong Ginoo, o alang kanako nga iyang binilanggo; hinonoa pakig-ambit sa mga pag-antus uban kanako alang sa Maayong Balita pinaagi sa gahum sa Dios,

nga nagluwas kanato ug nagtawag kanato sa pagtawag ngadto sa kabalaan, dili tungod sa atong mga binuhatan kondili tungod sa iyang kaugalingong katuyoan ug sa grasya nga iyang gihatag kanato diha kang Cristo Jesus sa wala pa ang mga kapanahonan nga walay kinutoban,

ug nga karon iyang gikapadayag kini pinaagi sa pagpakita sa atong Manluluwas nga si Cristo Jesus, ni kinsa gilaglag ang kamatayon ug pinaagi sa Maayong Balita ang kinabuhi ug ang pagkawalay kamatayon gidala niya ngadto sa kahayag.

Alang sa maong Maayong Balita ako gipahimutang nga magwawali ug apostol ug magtutudlo,

ug mao kana ang hinungdan ngano nga nagaantus ako karon sa ingon. Apan wala ko kini igakaulaw, kay ako nakaila kaniya nga akong ginatoohan ug ako siguro gayud nga hangtud niadtong adlawa siya arang makabantay sa butang nga gikapiyal kanako.

Sundon mo ang hularanan sa mga maayong pulong nga imong nadungog gikan kanako, sa pagtoo ug sa gugma nga anaa kang Cristo Jesus.

Pinaagi sa Espiritu Santo nga nagapuyo sa sulod nato, bantayi ang kamatuoran nga gipiyal nganha kanimo.

Ikaw nasayud nga silang tanan nga anaa sa Asia mitalikud kanako, ug ang uban gani kanila mao sila si Figelo ug si Hermogenes.

Hinaut kaloy-an unta sa Ginoo ang panimalay ni Onesiforo, kay sa makadaghan ako iyang gihupay; wala niya ikaulaw ang akong mga talikala,

hinonoa sa iyang paghiabut diri sa Roma gikugihan gayud niya ang pagpangita kanako ug hingkaplagan niya ako--

hinaut ang Ginoo magatugot unta kaniya sa pagkakaplag sa kalooy gikan sa Ginoo niadtong adlawa-- ug ikaw nasayud pag-ayo sa tanang pag-alagad nga iyang gihimo diha sa Efeso.

Busa, ikaw, anak ko, kinahanglan magmalig-on ka diha sa grasya nga anaa kang Cristo Jesus,

ug ang mga butang nga imong nadungog gikan kanako sa atubangan sa daghang mga saksi, kinahanglan ipiyal mo kini ngadto sa kasaligan nga mga tawo nga may katakus sa pagpanudlo sa uban usab.

Pakig-ambit sa mga pag-antus ingon nga maayong sundalo ni Cristo Jesus.

Walay bisan kinsa nga sundalo nga sa iyang pagpang-alagad magpagapusgapus sa iyang kaugalingon sa mga patigayon nga sibilyan, sanglit ang iyang tumong mao man ang pagpahimuot niadtong nagpasulod kaniya sa pagkasundalo.

Ang magdudula dili pagapurong-purongan gawas kon siya magpakigbangga subay sa mga lagda.

Ang mag-uuma nga naghago pag-ayo kinahanglan mao ang unang magadawat ug bahin sa mga abut.

Palandunga kining akong gisulti kanimo, kay ang Ginoo magatugot kanimo sa pagsabut sa tanan.

Hinumdumi si Jesu-Cristo, nga nabanhaw gikan sa mga patay, nga kaliwat ni David, sumala sa giwali sa akong Maayong Balita,

ang Maayong Balita nga tungod niini ako nagaantus karon ug nahimong ginapus ingog kriminal. Apan ang pulong sa Dios dili ginapus.

Busa ginaantus ko ang tanang butang tungod sa mga pinili, aron sila usab makabaton sa kaluwasan nga diha kang Cristo Jesus inubanan sa himayang dayon.

Kasaligan ang pulong nga nagaingon: Kon ugaling kita nangamatay man uban kaniya, kita mangabuhi usab uban kaniya;

kon ugaling kita magaantus man, kita managhari usab unya uban kaniya; kon ugaling kita dili man moangkon kaniya, kita dili usab niya pagaangkonon;

kon ugaling kita dili man kasaligan, siya magapabilin nga kasaligan--

Pahinumdumi sila niini, ug pahimatngoni sila sa atubangan sa Ginoo sa paglikay sa pakiglantugi bahin ug mga pulong, nga dili makahatag ug kaayohan, hinonoa magadaut lamang niadtong managpaminaw.

Paningkamoti pag-ayo ang pagpakita sa imong kaugalingon sa atubangan sa Dios ingon nga iyang nahimut-an, usa ka magtatrabaho nga dili kinahanglan magakaulaw, nga sa hustong paagi magapanudlo sa pulong sa kamatuoran.

Likayi ang sulosulti nga dili diosnon kay kini magayudyod sa mga tawo ngadto sa magalabi pa ka lalum nga pagkadili diosnon,

ug ang ilang sulosulti magaab-ab ingon sa kanggrina. Mga tawo nga ingon niini mao sila si Himeneo ug si Fileto,

nga nanghisalaag gikan sa kamatuoran sa ilang pag-ingon nga ang pagpangabanhaw nahitabo na. Ilang ginadaut ang pagtoo sa uban.

Apan ang malig-on nga patukoranan sa Dios magapabilin sa pagbarug, nga nagadala niining marka sa timri nga nagaingon, "Ang Ginoo nakaila sa mga iya," ug "Ang matag-usa nga nagapangaliya sa ngalan sa Ginoo kinahanglan magabiya sa pagkadautan."

Diha sa dakung balay adunay mga sulodlan nga dili lamang hinimog bulawan ug salapi kondili usab mga hinimog kahoy ug yuta, ug ang uban alang sa dungganan nga kagamitan, ug ang uban alan sa talamayon nga kagamitan.

Kon ang usa ka tawo magaputli sa iyang kaugalingon gikan sa butang nga talamayon, nan, siya mahimong sulodlan nga alang sa dungganan nga kagamitan, binalaan ug mapuslan sa agalon sa panimalay, andam alang sa tanang maayong bulohaton.

Likayi ang mga pangibog nga iya sa kabatan-on ug tinguhaa ang pagkamatarung, ang pagtoo, ang gugma, ug ang pakigdinaitay, uban kanila nga nagasimba sa Ginoo uban sa putli nga kasingkasing.

Ug likayi ang binoang ug binurong nga mga pakiglantugi; kamo nasayud nga kini ginikanan sa mga panag-away.

Ug ang ulipon sa Ginoo kinahanglan dili palaaway kondili maaghop ngadto sa tanan, andam sa pagtudlo, mainantuson.

Uban sa kalomo kinahanglan iyang pagamaymayan ang mga magasupak kaniya, kay tingali baya itugot ra sa Dios nga sila managhinulsol ug mahisangko sa pagpakaila sa kamatuoran,

ug sila makaikyas gikan sa bitik sa yawa, tapus mabihag sila niya aron sa pagbuhat sa iyang kabubut-on.

Apan sabta kini, nga unya sa kaulahiang mga adlaw managpangabut ang mga panahon nga malisud.

Kay ang mga tawo unya magamahigugmaon man sa ilang kaugalingon, mga hinapi, tigpagawal, hambogiro, tampalasan, masukihon sa mga ginikanan, walay igabalus, dili diosnon,

walay pagbati sa paghigugma, dili malokmay, tigbutangbutang, mapatuyangon, mabangis, dili mahigugmaon sa maayo,

mabudhion, madalidalion, tigpaburot, nga nagahigugma sa kalipayan inay sa Dios unta hinoon,

nga nagabaton sa dagway sa tinoohan apan nagapanghimakak sa gahum niini. Likayi kining maong mga tawhana.

Kay ang mga tawong ingon kanila mao ang magapanakasaka sa kabalayan ug magapamihag sa mga mahuyang babaye nga nahimug-atan sa mga sala ug ginadaldal sa nagkalainlaing mga pangibog,

nga kanunayng managtoon apan bisan unsaon dili gayud managpakakab-ot sa kahibalo sa kamatuoran.

Ug maingon nga si Janes ug si Jambres misupak kang Moises, maingon man usab kining mga tawhana nagasupak sa kamatuoran, mga tawo nga dunot ug pagpanghunahuna ug minig pagtoo;

apan sila dili mouswag sa unahan, kay ang ilang binoang madayag man unya sa tanan, sama sa binoang niadtong duha ka tawo kaniadto.

Apan ikaw nakapaniid sa akong pagpanudlo, sa akong paggawi, sa akong kalab-uton sa kinabuhi, sa akong pagsalig, sa akong pagkamainantuson, sa akong paghigugma, sa akong pagkadili matarug,

sa mga paglutos kanako, sa akong mga kasakitan, sa mga gidangatan ko sa Antioquia, sa Iconio, ug sa Listra, unsa ang mga paglutos nga akong giantus, ug giunsa sa Ginoo sa pagpalingkawas kanako gikan niining tanan.

Sa pagkatinuod pagalutoson gayud hinoon ang tanan nga nagatinguha sa diosnon nga pagkinabuhi diha kang Cristo Jesus,

samtang mosamot pa sa pagkadautan ang mga tawong dautan ug ang mga tigpahisalaag, ang mga limbongan ug ang mga gilimbongan.

Apan ikaw, magpadayon ka diha sa mga butang nga imong nahikat-onan ug imong ginatoohan pag-ayo, sanglit ikaw nahibalo man kong kinsa ang imong nahikat-onan niini

ug nga sukad sa imong pagkabata ikaw nakasabut na sa balaan nga kasulatan nga makagagahum sa pagtudlo kanimo ngadto sa kaluwasan pinaagi sa pagtoo kang Cristo Jesus.

Ang tibuok nga Kasulatan gituga sa Dios ug may kapuslanan alang sa pagpanudlo, alang sa pagpamadlong, alang sa pagpanul-id ug alang sa pagmatoto sa pagkamatarung,

aron ang tawo sa Dios mamahingpit, masinangkapan alang sa tanang maayong bulohaton.

Sa atubangan sa Dios ug ni Cristo Jesus nga mao ang magahukom sa mga buhi ug sa mga patay, ug pinaagi sa iyang pagpadayag ug sa iyang gingharian, ako magatugon kanimo niini:

iwali ang pulong; may kahigayonan ka o wala, magmadasigon ka niini; himoa ang pagpamadlong, ang pagsaway, ug ang pagpanambag diha sa tumang pagkamapailubon ug sa pagpanudlo.

Kay nagasingabut ang panahon nga ang mga tawo magadumili sa pagpaminaw sa matarung pagtulon-an, hinonoa aron sa pagtagbaw sa ilang kaugalingong mga pangibog, sila magapaalirong ug mga magtutudlo nga magahapohap kanila sa ilang nanagkatol nga mga dalunggan,

ug ang ilang mga dalunggan ilang ilingiw gikan sa kamatuoran ug ipaabong ngadto sa tinumotumo nga mga sugilanon.

Apan sa imong bahin batoni kanunay ang pagkamalinawon sa hunahuna, antusa ang mga kasakitan, buhata ang imong katungdanan ingon nga ibanghilista, tumana ang imong mga bulohaton ingon nga ministro.

Kay ako karon igaula na ingon nga halad; ang panahon sa akong paggikan nahiabut na.

Gibugno ko na ang maayong pakigbugnoay, natapus ko na ang akong pagdalagan sa lumba, gikabantayan ko ang pagtoo.

Sukad karon adunay ginatagana alang kanako nga purongpurong sa pagkamatarung nga niadto unyang adlawa iganti kanako sa Ginoo, ang matarung nga maghuhukom, ug dili lamang kanako ra kondili usab sa tanang mga nagahigugma sa iyang pagpadayag.

Paningkamoti ang pag-ari kanako sa madali.

Kay ako gibiyaan ni Demas tungod sa iyang gugma niining kalibutan karon, ug miadto ngadto sa Tesalonica; si Crescente miadto ngadto sa Galacia, si Tito ngadto sa Dalmacia.

Si Lucas na lamang ang ania uban kanako. Kuhaa si Marcos ug dad-a siya diri uban kanimo; kay siya kapuslan pag-ayo sa pag-alagad kanako.

Si Tiquico akong gisugo nganha sa Efeso.

Inig-ari nimo, dad-a ang kopo nga akong gibilin kang Carpo didto sa Troas, ug ang mga basahon usab, ug labaw sa tanan ang mga sinulat.

Si Alejandro, ang mananalsal ug tumbaga, nakahimo kanakog dakung kadaut; panimaslan ra siya sa Ginoo tungod sa iyang mga nabuhat.

Ikaw usab kinahanglan magalikay kaniya, kay hilabihan gayud ang iyang pagsupak sa atong mga pulong.

Sa akong unang pangatubang sa hukmanan, walay usa nga milaban kanako; ang tanan mitalikod kanako. Dili unta kini himoon nga sumbong batok kanila!

Apan ang Ginoo mibarug tupad kanako ug ako iyang gilig-on, aron pinaagi kanako ang pulong igasangyaw sa hingpit, ug ang tanang mga Gentil managpakadungog niini. Busa giluwas ako gikan sa baba sa leon.

Ang Ginoo magapalingkawas kanako gikan sa tanang makadaut ug magaluwas kanako alang sa iyang langitnong gingharian. Kaniya ang himaya hangtud sa kahangturan. Amen.

Ipangomusta ako kang Prisca ug kang Aquila, ug sa panimalay ni Onesiforo.

Si Erasto nagpabilin sa Corinto; si Trofimo gibilin ko nga masakiton sa Mileto.

Paningkamoti ang pag-ari diri sa dili pa ang tingtugnaw. Si Eubulo nangomusta kanimo, maingon man sila si Pudente ug si Lino ug si Claudia ug ang tanang kaigsoonan.