Sa nahauna kong basahon, O Teofilo, naghisgot ako mahitungod sa tanang butang nga gisugdan ni Jesus sa pagbuhat ug pagpanudlo,

hangtud sa adlaw sa pagbayaw kaniya paingon sa langit, tapus siya makahatag ug mga tugon pinaagi sa Espiritu Santo ngadto sa mga apostoles nga iyang gipili.

Tapus sa iyang pag-antus, kanila mipakita siya nga buhi pinaagi sa daghang mga pagpamatuod, nga nagpakita ngadto kanila sulod sa kap-atan ka adlaw, ug nagsulti kanila mahitungod sa gingharian sa Dios.

Ug samtang diha siya uban kanila, siya misugo kanila sa dili pagbiya sa Jerusalem, kondili sa pagpaabut sa gisaad sa Amahan, nga, matud pa niya, "inyong nadungog gikan kanako,

kay si Juan sa pagkatinuod nagpangbautismo sa tubig, apan sa dili madugay ang igabautismo kaninyo mao ang Espiritu Santo."

Ug unya sa nagkatigum sila, gipangutana siya nila nga nag-ingon, "Ginoo, niini bang panahona karon igapahiuli mo ang gingharian ngadto sa Israel?"

Ug siya mitubag kanila, "Dili itugot kaninyo ang pagkasayud sa mga panahon o mga kahigayonan nga gitudlo sa Amahan pinaagi sa iyang kaugalingong kagahum.

Apan kamo magadawat hinoon ug gahum sa diha nga kakunsaran na kamo sa Espiritu Santo; ug kamo mao unya ang akong mga saksi sa Jerusalem ug sa tibuok Judea ug Samaria ug hangtud sa kinatumyan sa yuta."

Ug sa nakasulti na siya niini, samtang nanagtan-aw sila, naisa siya sa kahitas-an ug gibayaw sa usa ka panganud hawa sa ilang mga mata.

Ug samtang nanagtutok pa sila sa langit sa nagpaingon siya sa itaas, tan-awa, nagtindog tupad kanila ang duha ka tawo nga nagbistig maputi,

ug miingon kanila, "Mga tawong Galileanhon, nganong nagatindog man kamo dinhi ug nagatutok sa langit? Kining maong Jesus nga gikuha gikan kaninyo ngadto sa langit, mobalik ra unya sa paagi nga sama sa inyong nakita sa iyang pagsaka sa langit."

Ug unya namauli sila sa Jerusalem gikan sa bungtod nga ginganlan ug Olivo nga duol sa Jerusalem, nga may gilay-on nga sama sa malakaw sa usa ka adlaw nga igpapahulay.

Ug sa nakasulod na sila, misaka sila sa lawak sa itaas diin didto mag-abutan sila si Pedro ug si Juan ug si Santiago ug si Andres, si Felipe ug si Tomas, si Bartolome ug si Mateo, si Santiago nga anak ni Alfeo, si Simon nga Zelote ug si Judas nga anak ni Santiago.

Kini silang tanan nanagpadayon sa paghiusa sa pag-ampo, kauban sa mga babaye lakip kang Maria nga inahan ni Jesus, ug kauban sa iyang mga igsoong lalaki.

Ug niadtong mga adlawa si Pedro mitindog taliwala sa kaigsoonan (dihay pundok sa mga usa ka gatus ug kaluhaan ka tawo), ug miingon kanila,

"Mga igsoon, kinahanglan nga matuman gayud ang kasulatan nga gipamulong daan sa Espiritu Santo pinaagi sa baba ni David, mahitungod kang Judas nga nahimong magtotultol sa mga nanagdakop kang Jesus.

Kay kadto siya nahiapil man kanamo ug nakabaton ug bahin niining maong pagpang-alagad.

(Ug kini siya nakapanag-iyag usa ka luna nga yuta gumikan sa gisuhol kaniya sa iyang pagkadili matarung; ug sa pagkahulog niya nga nag-una ang ulo, mibuto ang iyang tiyan ug nahurot pagkayagyag ang iyang tinai.

Ug nahibaloan kini sa tanang nanagpuyo sa Jerusalem nga tungod niana kadtong yutaa ginganlan ug Akeldama sa ilang pinulongan, nga sa ato pa, Yuta nga Dugoon.`

Kay sa basahon sa mga Salmo nahisulat kini nga nagaingon: `Ipahimong awaaw ang iyang yutang puloy-anan, ug ayaw na kini papuy-ig tawo;` ug `Ang iyang katungdanan ipakuha sa lain.`

Busa, sa mga tawo nga among gikauban sulod sa tanang panahon nga ang Ginoong Jesus misulod ug migula sa among taliwala,

sukad sa pagpangbautismo ni Juan hangtud sa adlaw sa pagbayaw kaniya gikan kanato--usa niining mga tawhana kinahanglan himoon nga uban kanamo saksi sa iyang pagkabanhaw."

Ug ilang gipaatubang ang duha ka tawo nga pagapilian, si Jose nga ginganlan ug Barsabas nga gianggaan ug Justo, ug si Matias.

Ug nanag-ampo sila nga nag-ingon, "Ginoo, ikaw nga nasayud sa mga kasingkasing sa tanang tawo, ipasundayag kinsa niining duha ang imong gipili

nga maoy mokuha sa dapit niining pagpang-alagad ug pagka-apostol nga gibiyaan ni Judas nga miadto sa iyang kaugalingong dapit."

Ug ilang giripahan sila, ug si Matias mao ang nahitungnan; ug siya naihap nga kauban sa napulog-usa ka mga apostoles.

Ug sa pag-abut na sa adlaw sa Pentecostes, silang tanan nagkatigum sa usa ka dapit.

Ug sa kalit may miabut nga dahunog gikan sa langit ingon sa huros sa makusog nga hangin, ug kini mipuno sa tibuok balay diin didto sila nanaglingkod.

Ug dihay mipakita kanila nga mga dila nga daw kalayo, nga nagtinagsaay sa pagpatong sa ibabaw sa matag-usa kanila.

Ug silang tanan napuno sa Espiritu Santo ug misugod sila sa pagsulti sa nagkalainlaing mga pinulongan, sumala sa ipalitok kanila sa Espiritu.

Ug didto sa Jerusalem may nanagpuyo nga mga Judio, mga tawong masimbahon gikan sa tanang kanasuran ubos sa langit.

Ug sa nabanha na, ang kadaghanan nanagpanugok ug sila nangalibog kay ang matag-usa nakadungog man sa mga apostoles nga naglitok sa pinulongan sa matag-usa nga nakadungog.

Ug sila nahingangha ug nahibulong, nga nanag-ingon, "Tan-awa ra, dili ba mga Galileanhon man kini silang tanan nga nanagpanulti?

Ug naunsa ba nga ang tagsatagsa kanato nakadungog man kanila nga nagasulti sa atong matag-kaugalingong pinulongan nga natawhan?

Kitang mga taga-Partia, ug mga taga-Media, ug mga taga-Elam, mga molupyo sa Mesopotamia, Judea ug Capadocia, Ponto ug Asia,

Frigia ug Panfilia, Egipto ug sa kayutaan sa Libya nga sakop sa Cirene, ug mga domoluong gikan sa Roma, mga Judio ug mga kinabig,

mga taga-Creta ug mga taga-Arabia--kitang tanan pinaagi sa atong matag-kaugalingong mga sinultihan nakadungog kanila nga nagasugilon mahitungod sa kahibulongang mga buhat sa Dios."

Ug ang tanan nahingangha ug nangalibog nga nanag-ingon sa usa ug usa, "Unsa man kahay buot ipasabut niini?"

Apan dihay nanag-ingon agig bogalbugal, "Kana sila nangabasdak sa tam-is nga bino."

Apan si Pedro, nga nagtindog uban sa napulog usa, mipatugbaw sa iyang tingog ug kanila misulti siya nga nag-ingon, "Mga Judio ug tanan kamo nga nagapuyo sa Jerusalem, sabta ninyo kini ug patalinghugi ninyo ang akong mga pulong.

Kay lahi sa inyong pagdahum, kining mga tawhana dili mga hubog, sanglit karon ikasiyam pa man lamang ang takna sa kabuntagon;

apan kini mao ang giingon sa profeta nga si Joel:

`Ug mahitabo sa kaulahiang mga adlaw, nagaingon ang Dios, nga pagabobuan ko sa akong Espiritu ang tanang katawhan, ug magahimog mga profesiya ang inyong mga anak nga lalaki ug babaye, ug ang inyong mga batan-on makakitag mga panan-awon, ug ang inyong mga tigulang maga-damgog mga damgo;

oo, ug niadtong mga adlawa ang akong mga ulipong lalaki ug ang akong mga ulipong babaye pagabobuan ko sa akong Espiritu, ug sila magahimog mga profesiya.

Ug igapasundayag ko sa itaas ang mga katingalahan diha sa kalangitan, ug sa ubos ang mga ilhanan diha sa yuta-- dugo, ug kalayo, ug gabon nga aso;

ang Adlaw mahimong kangitngit ug ang Bulan mahimong dugo, sa dili pa moabut ang adlaw sa Ginoo, ang daku ug dayag nga adlaw.

Ug mahitabo nga bian kinsa nga magasangpit sa ngalan sa Ginoo, maluwas.

"Mga tawo sa Israel, patalinghugi ninyo kining mga pulonga: si Jesus nga Nazaretnon, tawo nga gipanghimatud-an kaninyo sa Dios pinaagi sa gamhanang mga buhat ug mga kahibulongan ug mga ilhanan nga gihimo sa Dios pinaagi kaniya sa taliwala ninyo, sumala sa inyo nang nasayran--

kining maong Jesus nga gipanugyan tuman sa gimbut-an nga laraw ug sa nahibaloan nang daan sa Dios, kini siya inyong gilansang sa krus ug gipatay pinaagi sa mga kamot sa mga tawong malinapason.

Apan siya gibanhaw sa Dios, sa nalangkat na ang mga kasakit sa kamatayon, sanglit dili man gayud mahimo nga siya kapugngan sa kamatayon.

Kay mahitungod kaniya, si David nag-ingon man: `Ang Ginoo nakita ko sa kanunay sa atubangan ko, kay siya ania man sa akong too aron ako dili matarug;

tungod niana nalipay ang akong kasingkasing, ug naghugyaw ang akong dila; ug usab ang akong lawas magapuyo diha sa paglaum,

kay dili mo man pagabiyaan ang akong kalag didto sa Hades, ug dili mo man itugot nga ang imong Balaan moagi sa pagkadunot.

Gipaila mo kanako ang mga dalan sa kinabuhi; pagapun-on mo ako sa kalipay diha sa imong atubangan.

"Mga igsoon, sa masaligon ako makasulti kaninyo mahitungod kang David nga patriarca, nga siya namatay ug gilubong, ug ang iyang lubong nagapabilin pa man gani kanato hangtud niining adlawa karon.

Ug tungod kay profeta man siya, ug nasayud nga ang Dios nakahimo kaniyag pinanumpaan nga saad nga usa sa iyang mga kaliwat palingkoron sa Dios diha sa iyang trono,

siya nakapanglantaw nang daan ug misulti mahitungod sa pagkabanhaw ni Cristo, nga kini siya wala biyai didto sa Hades, ug nga usab ang iyang lawas wala moagi sa pagkadunot.

Kining maong Jesus gibanhaw sa Dios, ug kaming tanan mga saksi niini.

Busa, sanglit nahituboy man siya ngadto sa too sa Dios, ug gikan sa Amahan nakadawat sa gisaad nga Espiritu Santo, siya mibubo niining inyong nakita ug nadungog karon.

Kay si David dili mao ang misaka sa langit, hinonoa siya gayud ang nagaingon: `Ang Ginoo miingon sa akong Ginoo, Lumingkod ka sa akong too,

hangtud nga ang imong mga kaaway pagahimoon ko nang tumbanan sa imong mga tiil.`

Busa, ang tibuok banay sa Israel kinahanglan masayud sa tininuod gayud nga sa Dios si Jesus gihimong Ginoo ug Cristo, ang Jesus nga inyong gilansang sa krus."

Ug sa ilang pagkadungog niini, gisakitan sila sa kasingkasing, ug kang Pedro ug sa ubang mga apostoles sila nangutana nga nanag-ingon, "Mga igsoon, unsa may among pagabuhaton?"

Ug si Pedro mitubag kanila, "Paghinulsol kamo, ug pabautismo kamo ang matag-usa kaninyo sa ngalan ni Jesu-Cristo tungod sa kapasayloan sa inyong mga sala; ug madawat ninyo ang gasa nga Espiritu Santo.

Kay ang saad alang kaninyo ug sa inyong mga anak ug sa tanan nga atua sa halayo, sa matag-usa nga pagatawgon sa Ginoo nga atong Dios."

Ug sa daghan pang mga pulong siya naghimog pagpamatuod, ug kanila miagda siya nga nag-ingon, "Luwasa ninyo ang inyong kaugalingon gikan niining sukwahi nga kaliwatan."

Ug unya gibautismohan kadtong mga misagop sa iyang pulong, ug niadtong adlawa may mga tulo ka libo ka mga tawo nga nahidugang kanila.

Ug milahutay sila sa pagpaminaw sa pagtulon-an gikan sa mga apostoles, ug milahutay sila sa pagpakig-ambitay uban kanila, sa pagpikaspikas sa tinapay, ug sa mga pag-ampo.

Ug ang tanang tawo giabut ug kahadlok; ug pinaagi sa mga apostoles nangahimo ang daghang mga kahibulongan ug mga ilhanan.

Ug nag-ipon ang tanang nanagpanoo ug ilang gipanag-usahan sa pag-ambit ang tanang mga butang;

ug gipamaligya nila ang ilang mga katigayonan ug mga kabtangan, ug ang halin ilang gibahinbahin sa tanan, sumala sa kinahanglanon ni bisan kinsa.

Ug sa adlaw-adlaw sila nanagpadayon sa paghiusa didto sa templo, ug sa pagpikaspikas sa tinapay sa ilang kabalayan, ug sa pagpangaon nga dinuyogan sa kasadya ug kayano sa kasingkasing,

nga nanagdayeg sa Dios ug nahimut-an sa tanang tawo. Ug sa matag-adlaw gidugang kanila sa Ginoo ang mga ginaluwas.

Ug unya si Pedro ug si Juan nagkuyog sa pagsaka sa templo sa takna sa pag-ampo, nga mao ang ikatulong takna sa hapon.

Ug didtoy gidala nga usa ka lalaki nga bakul sukad pa sa iyang pagkahimugso, nga sa adlaw-adlaw didto igabutang sa pultahan sa templo, nga ginganlag Pultahang Matahum, aron sa pagpalimos kanila nga nanagpanulod sa templo.

Sa pagkakita niya kang Pedro ug kang Juan nga nagpaingon na sa sulod sa templo, siya nangayo kanilag limos.

Ug si Pedro, kinuyogan ni Juan, mitutok ug miingon kaniya, "Tan-aw kanamo."

Ug siya naminaw kanila, nagpaabut nga adunay iyang madawat gikan kanila.

Apan si Pedro miingon kaniya, "Ako walay salapi o bulawan, apan sa ania kanako hatagan ko ikaw. Sa ngalan ni Jesu-Cristo nga Nazaretnon, paglakaw."

Ug iyang gikuptan siya sa toong kamot ug gialsa; ug dihadiha nabaskog ang iyang mga tiil ug mga buolbuol.

Ug sa pag-ugpo pa niya, siya nakatindog ug nakalakaw; ug kuyog kanila siya misulod sa templo nga naglakaw ug nagluksolukso ug nagdayeg sa Dios.

Ug ang tanang tawo nakakita kaniya nga naglakaw na ug nagdayeg sa Dios.

Ug ilang hing-ilhan siya nga mao ang tawo nga maglingkoran sa Pultahang Matahum sa templo aron sa pagpalimos; ug sila giabut ug kahibulong ug kahitingala sa nahitabo kaniya.

Ug samtang nagpanggunit pa siya kang Pedro ug Juan, ang tanang tawo sa dakung kahibulong midugok ngadto kanila sa portico nga ginganlag Portico ni Salomon.

Ug sa pagkakita ni Pedro niini, ang mga tawo iyang gisultihan nga nag-ingon, "Mga taga-Israel, nganong inyo man kining gikahibudngan, ug nganong inyo man kaming ginatotukan nga daw kami gayud mao ang nakahimo kaniya sa pagpalakaw pinaagi sa among kaugalingong kagahum o pagkadiosnon?

Ang Dios ni Abraham ug ni Isaac ug ni Jacob, ang Dios sa atong mga ginikanan, nagpasidungog sa iyang Alagad nga si Jesus, nga inyong gitugyan ug gidumilian sa atubangan ni Pilato, sa diha nga nahukman na unta niini nga pabuhian na lamang siya.

Apan inyong gidumilian ang Balaan ug Matarung, ug inyong gipangayo nga maoy buhian alang kaninyo ang usa ka mamomuno,

ug inyong gipatay ang Mag-uugda sa kinabuhi, ang gibanhaw sa Dios gikan sa mga patay. Kami mga saksi niini.

Ug ang iyang ngalan, pinasikad sa pagtoo sa iyang ngalan, nakapahimong mabaskog niining tawhana nga inyong nakita ug nailhan; ug ang pagtoo nga pinasikad kang Jesus maoy naghatag kaniya niining hingpit nga pagkaayo sa atubangan ninyong tanan.

"Ug karon, mga igsoon, ako nasayud nga kadto inyong gibuhat tungod kay kamo wala man mahibalo, maingon sa pagbuhat usab sa inyong mga punoan.

Apan sa ingon niini gituman sa Dios ang iyang gipasidaan pinaagi sa baba sa tanang mga profeta, nga kinahanglan gayud mag-antus ang iyang Cristo.

Busa, paghinulsol kamo, ug pamalik na kamo kaniya, aron mapala ang inyong mga sala, aron ang mga panahon sa kahayahay magaabut gikan sa atubangan sa Ginoo

ug aron iyang ipadala si Jesus, ang Cristo nga gitagana alang kaninyo,

siya nga kinahanglan pagahawiran una sa langit hangtud sa panahon sa pagtuman na sa tanang gisulti sa Dios pinaagi sa baba sa iyang mga balaang profeta sukad pa sa karaang kapanahonan.

Kay si Moises nag-ingon, `Usa ka profeta gikan sa inyong kaigsoonan igapatindog sa Ginoong Dios alang kaninyo, maingon sa iyang pagpatindog kanako. Magpatalinghug kamo kaniya sa tanan nga iyang igasulti kaninyo.

Ug ang tanan nga magadumili sa pagpatalinghug sa maong profeta pagapoohon gikan sa katawhan.`

Ug ang tanang mga profeta sukad pa kang Samuel ug sa mga nagsunod kaniya, ang tanan kanila nga misulti, nanagpahibalo usab mahitungod niining mga adlawa.

Kamo mao ang mga anak sa mga profeta ug sa pakigsaad nga gihimo sa Dios uban sa inyong mga ginikanan, sa iyang pag-ingon kang Abraham, `Pinaagi sa imong kaliwat pagapanalanginan ang tanang kabanayan sa yuta.`

Kamo mao ang unang gipadad-an sa Dios sa iyang Alagad, sa iya nang napatindog siya, aron sa pagpanalangin kaninyo pinaagi sa pagpatalikod sa matag-usa kaninyo gikan sa inyong pagkadautan."

Ug samtang nanagsulti pa sila sa katawhan, nanungha kanila ang mga sacerdote ug ang kapitan sa templo ug ang mga Saduceo,

nga gisamukan tungod sa ilang pagpanudlo sa katawhan ug sa ilang pagmantala Nga diha kang Jesus nakita ang pagkabanhaw gikan sa mga patay.

Ug sila ilang gidakop ug Gibanlud sa bilanggoan hangtud sa pagkasunod nga adlaw, kay nagkagabii na man kadto.

Apan nanagpanoo ang daghan sa mga nakadungog sa pulong; ug ang gidaghanon sa mga lalaki mikabat na sa mga lima ka libo.

Ug sa pagkasunod nga adlaw gihimo didto sa Jerusalem ang panagtigum sa ilang mga punoan ug sa mga anciano ug sa mga escriba,

uban kang Anas nga labawng sacerdote ug kang Caifas ug kang Juan ug kang Alejandro, ug sa tanang mga sakop sa banay sa labawng sacerdote.

Ug ang mga apostoles ilang gipaatubang kanila ug gipangutana, "Pinaagi ba sa unsang gahum, o sa unsang ngalan gihimo ninyo kini?"

Unya si Pedro nga puno sa Espiritu Santo, mitubag kanila, "Mga punoan sa katawhan ug mga anciano,

kon ugaling usisahon man kami karon mahitungod sa kaayohan nga nahimo ngadto sa usa ka bakul, sa unsang paagi naayo kining tawhana,

kinahanglan mahibaloan ninyong tanan, ug sa tanang katawhan sa Israel, nga pinaagi sa ngalan ni Jesu-Cristo nga Nazaretnon, nga inyong gilansang sa krus, nga gibanhaw sa Dios gikan sa mga patay, pinaagi kaniya kining tawhana nagatindog nga maayo na karon sa inyong atubangan.

Kining maong Jesus mao ang bato nga gisalikway ninyo nga mga magtotukod, apan nga nahimo hinoong ulohan sa pamag-ang.

Ug walay kaluwasan pinaagi kang bisan kinsa pa nga lain; kay walay bisan unsa pang lain nga ngalan sa silong sa langit, nga gikahatag ngadto sa mga tawo, nga pinaagi niini maluwas kita."

Ug sa ilang pagkakita sa walay kahadlok nga sinultihan ni Pedro ug ni Juan, ug sa ilang pagpakaila nga kini sila mga walay hibangkaagan ug mga komon ra man nga pagkatawo, sila nahibulong; ug unya ilang naila nga kini sila mao ang nagpakigkauban kang Jesus.

Ug sanglit ila mang nakita ang tawong naayo nga nagtindog tupad kanila, sila walay arang ikasulti batok niini.

Apan sa nakasugo na sila kanila sa paggula sa Sanhedrin, sila nagsultihanay tali sa ilang kaugalingon,

nga nag-ingon, "Unsaon man nato kining mga tawhana? Kay dayag man gayud kaayo sa tanang nanagpuyo sa Jerusalem nga pinaagi kanila nahimo ang usa ka dili malalis nga milagro, ug dili gayud kita makapanghimakak niini.

Apan aron dili na magpadayon ang pagkabutyag niini ngadto sa katawhan, hulgaon ta sila sa dili na pagsulti kang bisan kinsa pinasikad niining ngalana."

Ug ilang gipatawag sila ug gipinahan sa dili na gayud pagsulti o pagpanudlo pa pinasikad sa ngalan ni Jesus.

Apan si Pedro ug si Juan mitubag kanila, "Kon matarung ba sa atubangan sa Dios nga kamo na hinoon mao ang patalinghugan inay ang Dios, kamo lay mag-igo niini;

kay alang kanamo, dili kami makapugong sa pagsulti mahitungod sa among nakita ug nadungog."

Ug sa nahimo nila ang dugang pa nga paghulga kanila, sila gibuhian nila nga wala makagayon sa pagsilot kanila tungod sa katawhan, kay ang tanang tawo nanagdayeg man sa Dios tungod sa nahitabo.

Kay ang tawo nga gihimoan sa maong milagro sa pag-ayo kapin na man sa kap-atan ka tuig ang kagulangon.

Ug sa dihang gibuhian na sila, nangadto sila sa ilang mga kauban ug ilang giasoy ang gisulti kanila sa mga sacerdote nga punoan ug sa mga anciano.

Ug sa ilang pagkadungog niini, nanagdungan sila sa pagpatugbaw sa ilang mga tingog ngadto sa Dios ug miingon, "Gamhanang Ginoo, ikaw mao ang nagbuhat sa langit ug sa yuta ug sa dagat ug sa tanang butang nga anaa kanila;

nga pinaagi sa Espiritu Santo, sa baba sa among ginikanan nga si David nga imong sulogoon, ikaw nag-ingon: `Ngano bang nanaggahot man ang mga Gentil, ug ang katawhan nanagmugnag kapakyasan?

Ang mga hari sa yuta nanikadsikad nga maandamon, ug ang mga punoan nanagtagbo batok sa Ginoo ug batok sa iyang Cristo`--

kay sa pagkatinuod, batok sa imong balaang Alagad nga si Jesus, nga imong gidihugan, dihay nanagtagbo niining maong siyudad--si Herodes ug si Poncio Pilato uban sa mga Gentil ug sa katawhan sa Israel--

aron sa pagbuhat sa tanang gikinahanglan mahitabo, nga daan nang gilaraw sa imong kamot ug sa imong pagbulot-an.

Ug karon, Ginoo, timan-i ang ilang pagpanghulga, ug itugot sa imong mga ulipon ang pagsulti sa imong pulong sa walay bisan diyutayng pagkahadlok,

samtang magatuyhad ikaw sa imong kamot aron sa pagpang-ayo, ug ang mga milagro ug mga kahibulongan mangahimo pinaagi sa ngalan sa imong balaang Alagad nga si Jesus."

Ug sa nakaampo na sila, nauyog ang dapit diin nanagkatigum sila; ug silang tanan napuno sa Espiritu Santo ug nanagsulti sa pulong sa Dios sa walay kahadlok.

Ug sa katilingban sa mga nanagpanoo usa ra ang kasingkasing ug usa ra ang balatian, ug wala kanilay nag-ingon nga iya rang kaugalingon ang mga butang nga iyang gihuptan, hinonoa ilang gipanag-usahan sa pag-ambit ang tanang butang ingon nga katigayonan sa tanan.

Ug uban sa dakung gahum, ang mga apostoles nanagpamatuod sa pagkabanhaw sa Ginoong Jesus, ug daku ang grasya nga diha kanilang tanan.

Ug wala kanilay nakabsan, kay ang tanan kanila nga may kayutaan o mga balay namaligya man niini, ug ang halin ilang gihatud

ug gibutang sa tiilan sa mga apostoles; ug ang pagpangapod-apod niini gihimo ngadto sa matag-usa sumala sa kinahanglanon ni bisan kinsa.

Sa ingon niini si Jose, nga gianggaan sa mga apostoles ug Bernabe (nga ang kahulogan, Anak sa Pangdasig), nga usa ka Levita nga taga-Cipro,

mibaligya sa usa niya ka luna nga yuta ug ang salapi nga halin niini iyang gihatud ug gibutang sa tiilan sa mga apostoles.

Apan dihay usa ka tawo nga ginganlan si Ananias, nga uban sa iyang asawa nga si Safira, nagbaligyag katigayonan,

ug ang halin niini iyang gikuhaan nga nahibaloan sa iyang asawa, ug usa ra ka bahin ang iyang gidala ug gibutang sa tiilan sa mga apostoles.

Apan si Pedro miingon kaniya, "Ananias, naunsa bang giyawaan man pag-ayo ni Satanas ang imong kasingkasing aron imong bakakan ang Espiritu Santo ug imong kuhaan ang halin sa yuta?

Sa wala pa kini ikabaligya, dili ba kini imo mang kaugalingon? Ug sa gikabaligya na kini, dili ba imo man ang pagbuot kon unsay imong buhaton sa halin niini? Naunsa ba gayud nga imo mang gilaraw kining buhata sa sulod sa imong kasingkasing? Ang imong gibakakan dili tawo kondili ang Dios."

Ug sa pagkadungog ni Ananias niining mga pulonga, siya nahilukapa ug nabugtoan sa ginhawa. Ug giabut ug dakung kahadlok ang tanang nakadungog niini.

Ug ang mga batan-on nanindog ug ila siyang gilimisan ug giyayongan paingon sa gawas ug gilubong.

Ug sa mga tulo ka takna tapus niini, misulod ang iyang asawa nga wala mahibalo sa nahitabo.

Ug si pedro miingon kaniya, "Tug-ani ako, mao ba kini ang bili sa pagbaligya ninyo sa yuta?" Ug siya mitubag, "Oo, mao kana ang bili."

Ug si Pedro miingon kaniya, "Naunsa ba gayud nga nagkasabut man kamo sa pagtintal sa Espiritu sa Ginoo? Pamatii, anaa na sa pultahan ang mga tiil sa mga nanaglubong sa imong bana, ug ikaw pagayayongan usab nila paingon sa gawas."

Ug dihadiha siya nahilukapa sa tiilan ni Pedro ug nabugtoan sa ginhawa. Ug sa pagsulod pa sa mga batan-on, ilang nakita siya nga patay na, ug siya ilang giyayongan paingon sa gawas ug gilubong tupad sa iyang bana.

Ug giabut ug dakung kahadlok ang tibuok iglesia ug ang tanang nakadungog sa maong mga butang.

Ug pinaagi sa kamot sa mga apostoles, daghan ang mga ilhanan ug mga kahibulongan nga nangahimo sa atubangan sa katawhan. Ug silang tanan didto magtiguman sa Portico ni Salomon.

Ug walay bisan usa sa mga taga-gawas nga nangahas sa pag-ipon kanila, hinoon gitahud sila pag-ayo sa katawhan.

Ug misamot kadaghan ang mga magtotoo nga nahidugang sa Ginoo, mga panon sa mga lalaki ug sa mga babaye,

nga tungod niana ila na gayud ganing gipangdala ang mga masakiton ngadto sa kadalanan, ug gibutang sa mga lantay ug mga higdaanan, basin na lang aduna kanilay mahilandungan sa anino ni Pedro inig-agi niya.

Ug gikan sa kalungsuran nga kasikbit sa Jerusalem nanugok usab ang mga panon sa mga tawo nga nanagdala sa mga masakiton ug mga gisakit sa mga mahugaw nga espiritu, ug silang tanan nangaayo.

Apan ang labawng sacerdote ug ang tanang kauban niya, nga mao ang pundok sa mga Saduceo, nanindog nga puno sa kasina,

ug ilang gidakop ang mga apostoles ug gibanlod sa bilanggoan sa lungsod.

Apan usa ka manolunda sa Ginoo miabli sa mga pultahan sa bilanggoan sa takna sa kagabhion, ug sila gipagula niya nga nag-ingon,

"Pangadto kamo sa sulod sa templo ug pangatubang kamo sa mga tawo ug isulti ninyo ang tanang pulong mahitungod niining maong Kinabuhi."

Ug sa pagkadungog nila niini, sila nangadto sa templo sa pagkabuntag ug nagpanudlo.

Apan sa pag-abut didto sa mga polis, wala sila makakaplag kanila sa bilanggoan ug namalik sila ug misugilon nga nanag-ingon,

"Nakita namo ang bilanggoan nga maayo gayud nga pagkasira, ug ang mga bantay nanagtindog sa mga pultahan; apan sa amo nang pag-abli niini, walay tawo nga among nakaplagan sa sulod."

Ug sa pagkadungog nila niining mga pulonga, ang kapitan sa templo ug ang mga sacerdote nga punoan nangalibog pag-ayo mahitungod kanila, kon maunsa na kaha kini.

Ug dihay miabut nga nagsugilon kanila, "Tan-awa, ang mga tawo nga inyong gibanlod sa bilanggoan anaa ra nanagtindog sa templo ug nanudlo sa katawhan."

Inubanan sa mga polis, ang kapitan miadto sa pagkuha kanila, sa wala hinooy pagpugos, kay nahadlok man sila nga tingali unyag batoon sila sa katawhan.

Ug sa ila nang nadala sila, ilang gipaatubang sila sa Sanhedrin. Ug nangutana kanila ang labawng sacerdote,

nga nag-ingon, "Dili ba amo man kamong gipinahan pag-ayo sa dili pagpanudlo pinasikad niining ngalana? Apan tan-awa, ang Jerusalem gilukop ninyo sa inyong tuloohan, ug ginatinguha ninyo nga kapanilngan kami sa dugo niining tawhana."

Apan si Pedro ug ang mga apostoles mitubag nga nag-ingon, "Kinahanglan maoy among unahon pagsugot ang Dios inay ang mga tawo.

Ang Dios sa atong mga ginikanan mao ang nagpatindog kang Jesus nga inyong gipatay pinaagi sa pagbitay kaniya sa kahoy.

Ang Dios mao ang nagtuboy kaniya ngadto sa iyang too ingon nga Principe ug Manluluwas, aron ang Israel maghinulsol ug kahatagan sa kapasayloan sa mga sala.

Ug kami maoy mga saksi niining mga butanga, ug maingon man ang Espiritu Santo nga gihatag sa Dios kanila nga mga nagasugot kaniya."

Ug sa pagkadungog nila niini, sila nanaglagot ug naninguha sa pagpatay kanila.

Apan usa ka Fariseo sa Sanhedrin, nga ginganlan si Gamaliel, magtutudlo sa balaod ug tinahud sa tanang katawhan, mitindog ug misugo nga pagulaon unag makadiyot ang mga apostoles.

Ug unya miingon siya kanila, "Mga Israelinhon, magbantay kamo sa inyong buot pagabuhaton niining mga tawhana.

Kay sa unang mga adlaw si Teudas mitungha nga nagpadakudaku sa iyang kaugalingon, ug kaniya midapig ang mga upat ka gatus ka tawo; apan kini siya gipatay, ug ang tanang misunod kaniya nanghitibulaag ug nangahanaw.

Sunod niini si Judas nga Galileanhon mitungha sa mga adlaw sa pagpanglista, ug iyang gipasalaag ang pipila sa mga tawo ngadto kaniya; siya usab nalaglag, ug nanghitibulaag ang tanang misunod kaniya.

Ug labut niini karon, sultihan ko kamo, ayaw ninyo paghilabti kining mga tawhana ug pasagdi lamang sila; kay kon kining larawa o kining paningkamota iya ra man ugaling sa tawo, nan kini mapakyas gayud;

apan kon kini iya man sa Dios, dili gayud kamo arang makapugong niini. Tingali baya hinoon makaplagan kamo nga nakig-away diay batok sa Dios!"

Ug sila nagpatoo kaniya, ug sa natawag na nila ang mga apostoles kini ilang gipanaghampak ug gipinahan sa dili na gayud pagsulti pinasikad sa ngalan ni Jesus, ug ilang gibuhian sila.

Ug gikan sa atubangan sa Sanhedrin sila namahawa, mga malipayon nga giisip sila nga angayan diayng pakaulawan tungod sa iyang ngalan.

Ug sa tanang adlaw, sa templo ug sa binalaybalay, sila wala mag-undang sa pagpanudlo ug sa pagwali nga si Jesus mao ang Cristo.

Ug unya niadtong mga adlawa, sa nag-anam nag kadaghan ang mga tinun-an, dihay pagbagotbot sa mga Judiyong Gresyanhon batok sa mga Judiyong-lumad tungod kay ang ilang mga babayeng balo pagahisayloan lamang sa inadlaw-adlawng pagpangapod-apod sa mga kabuhian.

Tungod niini ang Napulog-Duha nagpatigum sa katilingban sa mga tinun-an ug miingon kanila, "Dili angay nga biyaan namo ang pagwali sa pulong sa Dios aron kami maoy mangunay sa pagpangapod-apod sa mga pagkaon.

Busa, mga igsoon, pagpili kamog pito ka tawo diha kaninyo nga inyong hingmatud-an nga maayo, nga puno sa Espiritu ug sa kinaadman, nga atong ipahimutang niining bulohatona.

Ug kami magapadayon sa pag-atiman sa pag-ampo ug sa pag-alagad labut sa pulong."

Ug kining sultiha nakapahimuot sa tibuok katilingban, ug ilang gipili sila si Esteban, usa ka tawo nga puno sa pagtoo ug sa Espiritu Santo, ug si Felipe, si Procor, si Nicanor, si Timon, si Parmenas, ug si Nicolas nga usa ka kinabig nga ta-Antioquia.

Ug sila gipaatubang sa mga apostoles, ug human makaampo kini, gipandungan sila nila sa ilang mga kamot.

Ug mikaylap ang pulong sa Dios; ug ang gidaghanon samga tinun-an sa Jerusalem mitubo sa hilabihan gayud, ug daghan kaayo sa mga sacerdote ang nanagpasakop sa tinuohan.

Ug unya si Esteban, nga puno sa grasya ug gahum, naghimog dagkung mga kahibulongan ug mga ilhana diha sa katawhan.

Ug dihay pipila ka mga sakop sa sinagoga sa mga Binuhian (sumala sa gingalan niini), ug sa mga taga-Cirene, ug sa mga taga-Alejandria, ug sa mga taga-Cilicia ug sa Asia, nga nanindog sa pagpakiglantugi kang Esteban.

Apan wala sila makahimo sa pagbuntog sa kinaadman ug sa Espiritu nga diha uban sa iyang pagpamulong.

Ug unya ilang gisibahan sa tago ang pipila ka tawo sa pag-ingon, "Kami nakadungog kaniya nga nagsultig mga masipad-anong pulong batok kang Moises ug sa Dios."

Ug ilang gipagubot ang katawhan ug ang mga anciano ug ang mga escriba, ug sila mihasmag ug ilang gisakmit ug gitaral siya ngadto sa atubangan sa Sanhedrin.

Ug ilang gipaatubang ang bakakong mga saksi nga nanag-ingon, "Kining tawhana wala gayuy hunong sa pagsultig mga pulong batok niining balaang dapit ug sa kasugoan;

kay siya among hingdunggan nga nag-ingon nga kini konong dapita pagagon-ubon ni Jesus nga Nazaretnon ug pagausabon niini ang mga pamatasan nga gibilin kanato ni Moises."

Ug ang tanang nanag-lingkod sa Sanhedrin, sa pagtutok nila kaniya, nakamatikod nga ang iyang nawong sama sa nawong sa manulunda.

Ug ang labawng sacerdote nangutana kaniya, "Tinuod ba kini?"

Ug si Esteban mitubag:

ug miingon kaniya, `Biyai kining imong yuta ug ang imong kaparyentihan ug umadto ka sa yuta nga ipakita ko unya kanimo.`

Ug siya mipahawa sa yuta sa mga Caldeanhon ug mipuyo sa Haran. Ug siya, sa namatay na ang iyang amahan, gilalin sa Dios gikan didto paingon dinhi niining yutaa nga inyo karong ginapuy-an;

ngani, wala niya siya hatagig panolundon dinhi, bisan sa igo na lang katumban sa tiil; hinonoa iyang gisaad nga ihatag kini ngadto kaniya ingon nga kabilin ug ngadto sa iyang kaliwatan nga managsunod kaniya, bisan pa nga niadtong panahona wala siyay anak.

Ug ang gisulti sa Dios kaniya mao kini, nga ang iyang kaliwatan mahimong dumuloong sa yuta sa laing mga tawo nga magaulipon kanila ug magadaugdaug kanila sulod sa upat ka gatus ka tuig.

`Apan pagahukman ko ra unya ang nasud nga magaulipon kanila,` nag-ingon ang Dios, `ug human niana sila mamahawa gikan didto ug magasimba sila kanako dinhi niining dapita.`

Ug kaniya siya naghimog pakigsaad mahitungod sa pagsirkunsisyon. Ug si Abraham nanganak kang Isaac ug kini iyang gisirkunsidahan sa ikawalo ka adlaw; ug si Isaac nanganak kang Jacob, ug si Jacob nanganak sa napulog-duha ka patriarca.

"Ug ang mga patriarca, tungod sa kasina kang Jose, nagbaligya kaniya ngadto sa Egipto, apan ang Dios nag-uban kaniya,

ug nagtabang kaniya gikan sa tanan niyang mga kagul-anan, ug naghatag kaniyag pagkamadanihon ug kinaadman sa atubangan ni Faraon, nga hari sa Egipto, nga maoy naghimo kaniyang gobernador sa Egipto ug sa iyang tibuok panimalay.

Ug unya miabut ang gutom ug ang dakung kagul-anan sa tibuok Egipto ug Canaan, ug ang atong mga ginikanan walay hingkaplagang mga makaon.

Apan sa pagkadungog ni Jacob nga may trigo diay didto sa Egipto, iyang gipaadto ang atong mga ginikanan sa una nilang paghiadto didto.

Ug sa ilang ikaduhang paghiadto, si Jose nagpaila na sa iyang kaugalingon ngadto sa iyang mga igsoon, ug nasayran ni Faraon ang kagikanan ni Jose.

Ug gipaadtoan ug gipatawag ni Jose ang iyang amahan nga si Jacob ug ang iyang tanang kaparyentihan, nga kapitoan ug lima ka tawo;

ug si Jacob milugsong ngadto sa Egipto. Ug didto namatay siya ug ang atong mga ginikanan,

ug gipanagdala sila balik sa Siquem ug gipahiluna sa lubnganan nga pinalit ni Abraham gikan sa mga anak ni Hamor sa Siquem, nga gibayran sa bili sa salapi.

"Apan sa nagkahiduol na ang panahon sa gisaad sa Dios kang Abraham, ang atong katawhan misanay ug midaghan didto sa Egipto,

hangtud nga namunoan ang laing hari sa Egipto nga wala makaila kang Jose.

Kining haria, sa iyang pagpahimulos sa atong kaliwat, mipugos sa atong mga ginikanan sa pagsalibay sa ilang mga gagmayng bata aron kini dili mabuhi.

Ug sa maong panahon natawo si Moises, ug siya matahum gayud sa atubangan sa Dios. Ug sulod sa tulo ka bulan siya didto alimahi sa balay sa iyang amahan;

ug sa gikasalibay na siya, gisagop siya sa babayeng anak ni Faraon ug gimatoto siya ingon nga iyang kaugalingong anak.

Ug si Moises gitudloan sa tanang kaalam sa mga Egiptohanon ug siya makagagahum sa iyang mga pulong ug mga buhat.

"Ug unya sa nag-idad na siyag kap-atan ka tuig, misantop sa iyang kasingkasing ang pagduaw sa iyang kaigsoonan, nga mga kaliwat ni Israel.

Ug sa iyang pagkakita sa usa kanila nga gidagmalan, siya milaban kaniya ug nanimalus alang kaniya nga gidaug-daug pinaagi sa pagpospos sa Egiptohanon.

Ug siya nagdahum nga ang iyang kaigsoonan nakasabut nga ang Dios naghatag kanilag kaluwasan pinaagi sa iyang kamot, apan wala diay sila makasabut.

Ug sa sunod nga adlaw hing-abtan niya sila nga nag-away ug buot unta niya nga pasig-ulion sila. `Mga tawo,` matud pa niya, `kamo mga magsoon ra. Nganong nagdinagmalay man kamo?`

Apan siya giwakli sa tawo nga nagdagmal sa iyang isigkaingon, ug giingnan, `Kinsa man konoy nagtudlo kanimo nga among punoan ug maghuhukom?

Buot mo ba akong patyon maingon sa imong pagpatay sa Egiptohanon kagahapon?`

Ug niining pulonga si Moises mikalagiw ug nahimong dumuloong sa yuta sa Madian diin gianak niya ang duha ka anak nga lalaki.

"Ug unya tapus sa kap-atan ka tuig, mitungha kniya ang usa ka manolunda didto sa kamingawan sa Bukid sa Sinai, diha sa nagsilaob nga kahoyng talungon.

Ug sa pagkakita ni Moises niini nahibulong siya sa talan-awon; ug sa pagduol niya aron sa pagtan-aw, miabut kaniya ang tingog sa Ginoo nga nag-ingon,

`Ako mao ang Dios sa imong mga ginikanan, ang Dios ni Abraham ug ni Isaac ug ni Jacob.` Ug si Moises mikurog ug wala na mangahas sa pagtan-aw.

Ug ang Ginoo miingon kaniya, `Huboa ang mga sapin gikan sa imong mga tiil, kay ang dapit nga imong ginatindugan maoy usa ka yuta nga balaan.

Sa pagkatinuod nakita ko ang pagdaugdaug sa akong katawhan nga atua sa Egipto ug nadungog ko ang ilang mga pag-agulo, ug ako nanaug aron sa pagtabang kanila. Ug karon umari ka, sugoon ko ikaw ngadto sa Egipto.`

"Kining maong Moises nga ilang gisalikway ug giingnan, `Kinsa man konoy nagtudlo kanimo ingon nga punoan ug maghuhukom?` --kini sa Dios gisugo ingon nga pangulo ug manluluwas pinaagi sa kamot sa manolunda nga mitungha kaniya sa kahoyng talungon.

Kanila ang nagpagula mao siya, nga nagbuhat ug mga kahibulongan ug mga ilhanan didto sa Egipto ug sa Dagat nga Mapula ug sa kamingawan sulod sa kap-atan ka tuig.

Kini mao ang Moises nga miingon sa mga Israelinhon, `Usa ka profeta gikan sa inyong kaigsoonan igapatindog sa Dios alang kaninyo, maingon sa iyang pagpatindog kanako.`

Mao kini siya ang didto sa katilingban sa kamingawan uban sa manolunda nga misulti kaniya sa Bukid sa Sinai, ug uban sa atong mga ginikanan; ug maoy midawat sa buhing mga pulong aron kini ihatag kanato.

Ang atong mga ginikanan nanagdumili sa pagsugot kaniya, hinonoa ilang gisalikway siya, ug sa ialng mga kasingkasing sila namalik ngadto sa Egipto,

nga nanag-ingon kang Aaron, `Buhati kamig mga dios nga maoy magauna sa paglakaw namo; kay bahin niining Moises nga nagpagula kanamo sa yuta sa Egipto, ambut naunsa na kaha kadto siya.`

Ug niadtong mga adlawa nagbuhat silag nating baka, ug ang diosdios ilang gihalaran ug mga halad-inihaw, ug ilang gikalipayan ang mga hinimo sa ilang mga kamot.

Apan ang Dios mitalikod kanila ug iyang gipanugyan sila sa pagsimba sa panon sa kalangitan, sumala sa nahisulat sa basahon sa mga profeta, nga nag-ingon: `Gihalaran ba ako ninyog mga inihaw ug mga halad sulod sa kap-atan ka tuig didto sa kamingawan, O kaliwatan ni Israel?

Hinonoa maoy inyong gidaladala ang tolda ni Moloc ug ang bitoon sa dios nga si Ronfan, ang mga larawan nga gipamuhat ninyo aron maoy inyong pagasim-bahon; busa, ilabay ko gayud kamo ngadto sa unahan pa sa Babilonia.`

"Sa kamingawan, diha sa atong mga ginikanan ang tolda sa pagpamatuod, ingon sa gitugon sa Dios nga nagsulti kang Moises, sa pagbuhat niini subay sa panig-ingnan nga iyang nakita.

Sa nasunod na kini sa atong mga ginikanan, kini gipanagdala nila dinhi kauban ni Josue sa diha nga ilang gipanag-iya ang kayutaan sa mga Gentil nga gipanghinginlan sa Dios atubangan sa atong mga ginikanan. Ug nagpabilin nga ingon niini hangtud sa mga adlaw ni David,

nga nakakaplag ug grasya sa atubangan sa Dios ug nangamuyo nga tugotan unta siya sa pagpangitag puloy-anan alang sa Dios ni Jacob.

Apan si Salomon mao nay nagpatindog ug balay alang kaniya.

Ngani ang Labing Halangdon wala magpuyo sa mga balay nga hinimog mga kamot; sumala sa ginaingon sa profeta:

`Ang langit maoy akong trono, ug ang yuta maoy tumbanan sa akong mga tiil. Unsa pa mang balaya ang inyong tukoron alang kanako, nagaingon ang Ginoo, o unsa pa man ang dapit nga akong pahulayanan?

Dili ba gibuhat man sa akong kamot kining tanang mga butanga?`

"Kamong mga tikig ug liog, ug mga walay sirkunsisyon sa kasingkasing ug sa mga igdulongog, kanunay gayud kamong nagapakigbatok sa Espiritu Santo. Maingon sa gibuhat sa inyong mga ginikanan, mao man usab ang inyong ginabuhat.

Kinsa ba sa mga profeta ang wala lutosa sa inyong mga ginikanan? Ug ilang gipamatay ang mga nanaghimog mga profesiya mahitungod sa pag-anhi sa Matarung, kang kinsa kamo karon nahimong iyang mga magbubudhi ug mga mamumuno,

kamo nga mao ang nanagpakadawat sa kasugoan nga gihatag kaninyo pinaagig mga manolunda, apan wala ninyo pagtumana."

Ug sa ilang pagkadungog niining mga butanga, sila nasilag ug nanagpakagot sa mga bag-ang batok kaniya.

Apan si Esteban nga puno sa Espiritu Santo, mitutok sa langit ug nakita niya ang himaya sa Dios ug si Jesus nga nagtindog sa too sa Dios.

Ug siya miingon, "Tan-awa, nakita ko ang mga langit nga naabli, ug ang Anak sa Tawo nga nagatindog sa too sa Dios."

Apan sila naniyagit sa makusog nga tingog ug gisap-ongan nila ang ilang mga dalunggan ug nanagdungan sa paghasmag kaniya.

Ug ilang giabog siya sa gawas sa siyudad ug ilang gipanagbato siya; ug ang mga saksi nangitsa sa ilang mga kupo ngadto sa tiilan sa usa ka lalaking batan-on nga ginganlan si Saulo.

Ug samtang gipanagbato nila si Esteban, siya nag-ampo nga nag-ingon, "Ginoong Jesus, dawata ang akong espiritu."

Ug siya miluhod ug misinggit sa makusog nga tingog nga nag-ingon, "Ginoo, dili mo unta sila pagsang-atan niining salaa." Ug sa nakasulti na siya niini, siya namatay.

Ug si Saulo miuyon nga paga-patyon si Esteban.

Ug si Esteban gilubong sa mga tawong masimbahon, ug sila nanagminatay sa hilabihan gayud tungod kaniya.

Apan si Saulo nagpadayon sa pagdaut sa iglesia, sa pagpanakasaka sa kabalayan sa pagtaral sa mga lalaki ug mga babaye, ug pagbanlod kanila sa bilanggoan.

Ug ang mga nanghitibulaag nahadiindiin sa paglakaw nga nanagwali sa pulong.

Ug si Felipe milugsong ngadto sa usa ka lungsod sa Samaria diin iyang giwali kanila ang Cristo.

Ug ang katawhan nagkahiusa sa ilang pagpaminaw sa gisulti ni Felipe sa pagkadungog ug pagkakita nila sa mga milagro nga iyang gibuhat.

Kay gikan sa daghang mga giyawaan nanggula ang mga mahugaw nga espiritu, nga nanagpaniyagit sa makusog nga tingog; ug nangaayo ang daghang mga paralitiko o mga bakul.

Ug niadtong lungsora dihay dakung kalipay.

Apan sa wala pa kini, dihay usa ka tawo nga ginganlan si Simon nga tigsalamangka didto niadtong lungsora; ug siya nakapahibulong gayud sa mga tawo sa Samaria, ug nag-ingon nga siya gayud maoy usa ka dakung tawo.

Ug kaniya naminaw ang tanan, gikan sa mga iwit hangtud sa kadagkuan, nga nanag-ingon, "Kining tawhana mao ang gahum sa Dios, ang gahum nga ginganlag Daku."

Ug sila nanagpatalinghug kaniya, tungod kay sa hataas nga panahon sila gipahibulong man ugod niya pinaagi sa iyang salamangka.

Apan sa diha nga nagpanoo na sila kang Felipe sa pagmantala niya sa Maayong Balita mahitungod sa gingharian sa Dios ug sa ngalan ni Jesu-Cristo, nanagpabautismo sila nga mga lalaki ug mga babaye.

Ug bisan gani siya si Simon mitoo, ug sa nabautismohan na, nagpabilin siya kang Felipe. Ug siya nahingangha sa kahibulong sa iyang pagkakita sa mga ilhanan ug mga dagkung milagro nga nangahimo.

Ug unya sa pagkadungog sa mga apostoles didto sa Jerusalem nga ang Samaria midawat sa pulong sa Dios, ilang gipaadtoan sila ni Pedro ug ni Juan,

nga sa ila nang paghiabut, nanag-ampo alang kanila nga unta makadawat sila sa Espiritu Santo;

kay wala pa man kanilay hingkunsaran niini, ug sila igo man lamang nabautismohan sa ngalan sa Ginoong Jesus.

Ug sila gipandungan nilag mga kamot ug nakadawat sila sa Espiritu Santo.

Ug sa pagkakita ni Simon nga ang Espiritu gikahatag man pinaagi sa pagpandong sa mga kamot sa mga apostoles, sila sa salapi gitanyagan niya

nga nag-ingon, "Hatagi usab ako niining gahuma, aron nga bisan kinsay akong pandungan sa akong mga kamot makadawat sa Espiritu Santo."

Apan si Pedro miingon kaniya, "Ang imong salapi malaglag pa unta uban kanimo, kay imong gidahum nga pinaagig salapi mabatonan mo ang gasa sa Dios!

Wala kay bahin ni luna niining mga butanga, kay ang imong kasingkasing dili matarung sa atubangan sa Dios.

Busa hinolsuli kining imong pagkadautan, ug pangamuyo sa Ginoo basin pa, kon ugaling mahimo man, pasayloon ka niining pagdahum sa imong kasingkasing.

Kay nakita ko nga ikaw anaa sa mapait nga apdo ug sa bugkos sa pagpangdaut."

Ug si Simon mitubag, "Iampo ako ninyo sa Ginoo, nga wala untay mahitabo kanako sa inyong gisulti."

Unya sa nakapamatuod ug nakasulti na sila sa pulong sa Ginoo, sila namalik sa Jerusalem, nga nanagwali sa Maayong Balita sa daghang mga balangay sa mga Samarianhon.

Apan usa ka manolunda sa Ginoo miingon kang Felipe, "Tindog ug umadto ka sa habagatan, sa dalan nga gikan sa Jerusalem padulong sa Gaza." Kini diha sa awaaw.

Ug si Felipe mitindog ug miadto. Ug tan-awa, usa ka Etiopiahanon nga eunoco ug alagad ni Candace, ang rayna sa mga Etiopiahanon, nga maoy gitugyanan sa tanang bahandi niini, miadto sa Jerusalem sa pagsimba didto,

ug karon nagpauli na siya nga naglingkod sa iyang kalisa ug nagbasa sa basahon sa profeta nga si Isaias.

Ug ang Espiritu miingon kang Felipe, "Duol ug kumuyog ka nianang kalisa."

Ug si Felipe midalagan ngadto kaniya, ug iyang nadungog siya nga nagbasa sa basahon sa profeta nga si Isaias, ug siya iyang gipangutana nga nag-ingon, "Nakasabut ka ba sa imong gibasa?"

Ug siya mitubag, "Unsaon ko man pagpakasabut, gawas kon adunay magatudlo kanako?" Ug iyang gihangyo si Felipe sa pagsakay ug sa paglingkod tupad kaniya.

Ug ang bahin sa kasulatan nga iyang gibasa mao kini: Maingon nga dili lamang magatingog ang karnero nga pagadad-on sa ihawan o ang nating karnero sa atubangan sa iyang mag-aalot, maingon man siya, sa iyang baba wala magbuka.

Sa pagpahiubos kaniya, sa katarungan gihikawan siya. Ni kinsa pa man pagaasoyon ang iyang kaliwatan? Kay ang iyang kinabuhi gikuha na man gikan sa yuta."

Ug ang eunoco miingon kang Felipe, "Suginli ako, kinsa may ipasabut niini sa profeta, ang iya bang kaugalingon o ang lain bang tawo?"

Ug si Felipe mibungat sa iyang baba, ug ang Maayong Balita mahitungod kang Jesus iyang giwali kaniya nga diha magsugod sa maong bahin sa kasulatan.

Ug sa nagpadayon sila sa pagpanaw nahiabut silag tubig, ug ang eunoco miingon, "Tan-awa, anaay tubig! Unsa pa may makaulang sa akong pagpabautismo?"

Ug si Felipe miingon, "Kon ikaw nagatoo uban sa tibuok mong kasingkasing, mahimo." Ug siya mitubag, "Ako nagatoo nga si Jesu-Cristo mao ang Anak sa Dios."

Ug misugo siya sa pagpahunong sa kalisa ug silang duha, si Felipe ug ang eunoco, nanaug ngadto sa tubig ug iyang gibautismohan siya.

Ug sa nakahaw-as na sila gikan sa tubig, si Felipe gisakgaw sa Espiritu sa Ginoo; ug ang eunoco wala na makakita kaniya, ug sa iyang panaw mipadayon siya nga nagmalipayon.

Apan si Felipe hingkaplagan didto sa Asdod, ug sa iyang paghiagi didto, ang Maayong Balita iyang giwali sa tanang kalungsuran hangtud sa iyang paghiabut sa Cesarea.

Apan si Saulo, nga nagpangusmo pa gihapog mga hulga sa pagpamatay batok sa mga tinun-an sa Ginoo, miadto sa labawng sacerdote

ug nangayo kaniyag mga sulat ngadto sa mga sinagoga sa Damasco, aron nga kon aduna didtoy iyang makaplagan nga mga iya niining Dalana, mga lalaki o mga babaye, iyang mataral sila nga ginapos ngadto sa Jerusalem.

Ug sa naglakaw siya, sa nagsingabut siya sa Damasco, usa ka kahayag gikan sa langit mikalit pagsidlak libut kaniya.

Ug natumba siya sa yuta ug iyang nadungog ang tingog nga nag-ingon kaniya, "Saulo, Saulo, nganong ginalutos mo ako?"

Ug siya miingon, "Kinsa ka ba, Ginoo?" Ug siya mitubag, "Ako mao si Jesus nga imong ginalutos.

Apan bumangon ka ug sumulod ka sa siyudad, ug didto igatug-an kanimo ang kinahanglan pagabuhaton mo."

Ug ang mga tawo nga kakuyog ni Saulo mihunong nga nanghiugtok, nga nanagpakadungog sa tingog ngani walay bisan kinsa nga ilang nakita.

Ug si Saulo mibangon gikan sa yuta; ug sa pagbuka pa niya sa iyang mga mata, siya dili na makakitag bisan unsa. Ug ilang gipanag-agak siya sa kamot ug gidala ngadto sa Damasco.

Ug sulod sa tulo ka adlaw siya dili makakita ug wala mokaon ni moinom.

Ug didtoy usa ka tinun-an sa Damasco nga ginganlan si Ananias. Sa usa ka panan-awon ang Ginoo miingon kaniya, "Ananias!" Ug siya mitubag, "Ania ako, Ginoo."

Ug ang Ginoo miingon kaniya, "Tindog ug umadto ka sa dalan nga ginganlag Dalang Tarung, ug pangitaa didto sa balay ni Judas ang usa ka tawo nga taga-Tarso nga ginganlan si Saulo; kay atua siya karon didto nagaampo,

ug sa panan-awon iyang nakita ang usa ka tawo nga ginganlan si Ananias nga misulod ug mipandong sa iyang mga kamot kaniya aron mahiulian siya sa iyang igtatan-aw."

Apan si Ananias mitubag, "Ginoo, nakadungog ako gikan sa daghan mahitungod niining tawhana, unsa kadaku sa kadaut nga iyang nahimo sa imong mga balaan didto sa Jerusalem;

ug karon ania man gani siya dinhi nga may pagtugot gikan sa mga sacerdote nga punoan aron sa pagpanggapos sa tanang magapangaliya sa imong ngalan."

Apan ang Ginoo miingon kaniya, "Umadto ka, kay siya pinili nga galamiton ko sa pagdala sa akong ngalan sa atubangan sa mga Gentil ug sa mga hari ug sa mga anak ni Israel;

kay ipakita ko kaniya unsa kadaghan ang kinahanglan iyang pagaantuson tungod sa akong ngalan."

Busa si Ananias miadto ug misulod sa balay. Ug sa nagpandong siya sa iyang mga kamot diha kaniya, siya miingon, "Igsoon Saulo, ang Ginoong Jesus nga mitungha kanimo sa dalan nga imong giagian paingon dinhi, nagpaanhi kanako aron ikaw mahiulian sa imong igtatan-aw ug mapuno ka sa Espiritu Santo."

Ug dihadiha gikan sa iyang mga mata may nangatagak nga morag mga himbis, ug siya nahiulian sa iyang igtatan-aw. Unya mitindog siya ug gibautismohan,

ug mikaon ug nahiulian sa kabaskog.

Ug sa mga sinagoga si Jesus iyang giwali dihadiha nga nag-ingon, "Siya mao ang Anak sa Dios."

Ug ang tanang nakadungog kaniya nahitingala nga nanag-ingon, "Dili ba mao man kining tawhana nga sa didto siya sa Jerusalem nanglaglag sa mga nanagpangaliya niining ngalana? Ug nahianhi man gani kini siya alang sa maong tuyo, aron sa pagtaral kanila nga ginapos sa atubangan sa mga sacerdote nga punoan."

Apan si Saulo misamot pa gayud sa pagkabaskog, ug nakapahilum sa mga Judio nga nanagpuyo sa Damasco, pinaagi sa iyang pagpanghimatuod nga si Jesus mao ang Cristo.

Ug sa nangagi na ang daghang mga adlaw, ang mga Judio nanagsabut sa pagpatay kaniya,

apan ang ilang laraw nahibaloan ni Saulo. Sa adlaw ug sa gabii ang mga pultahan sa siyudad ilang gibantayan aron unta sa pagpatay kaniya;

apan gikuha siya sa iyang mga tinun-an sa takna sa kagabhion ug ilang gikanaug siya sa paril, gitonton sulod sa usa ka alat.

Ug sa paghiabut na niya sa Jerusalem, siya misulay sa pag-ipon sa mga tinun-an; apan silang tanan nangahadlok kaniya, kay wala man sila motoo nga siya tinuod gayud nga tinun-an.

Apan gikuptan siya ni Bernabe ug gidala ngadto sa mga apostoles, ug kanila gisugilon ni Bernabe ang kaagi didto sa dalan sa pagpakakita ni Saulo sa Ginoo nga misulti kaniya, ug sa iyang walay kokahadlok nga pagpamulong sa ngalan ni Jesus didto sa Damasco.

Ug siya nahisulod-gula uban kanila didto sa Jerusalem,

ug sa walay kokahadlok nagwali sa ngalan sa Ginoo. Ug siya nakigsulti ug nakiglantugi batok sa mga Judiyong-Gresyanhon; apan sila naninguha sa pagpatay kaniya.

Ug sa pagkasayud niini sa kaigsoonan, siya ilang gipanagdala sa Cesarea, ug didto ilang gipagikan siya padulong sa Tarso.

Ug unya may kalinaw na ang iglesia sa tibuok Judea ug Galilea ug Samaria, ug nalig-on kini; ug sa naggawi kini diha sa kataha sa Ginoo ug sa pagdasig sa Espiritu Santo, kini misanay.

Ug nahitabo nga sa naglibut si Pedro sa tanang dapit, siya nahiadto usab sa mga balaan nga nanagpuyo sa Lida.

Ug didto iyang gikakita ang usa ka tawo nga ginganlan si Eneas, usa ka paralitiko nga nag-ilaid sa iyang higdaanan sulod na sa walo ka tuig.

Ug si Pedro miingon kaniya, "Eneas, giayo na ikaw karon ni Jesu-Cristo; bumangon ka ug hipusa ang imong gihigdaan." Ug dihadiha mibangon siya.

Ug nakakita kaniya ang tanang nanagpuyo sa Lida ug sa Saron, ug sila nangakabig ngadto sa Ginoo.

Ug didto sa Jope may usa ka babayeng tinun-an nga ginganlan si Tabita (nga kon hubaron, Dorcas o Lagsaw). Siya daghag mga maayong binuhatan ug mga pagpanglimos nga iyang gihimo.

Ug nahitabo niadtong mga adlawa nga siya nagmasakiton ug namatay; ug tapus nila katrapohi ang iyang lawas, kini ilang gihaya sa usa ka lawak sa itaas.

Ug tungod kay ang Lida duol ra man sa Jope, sa pagkadungog sa mga tinun-an nga si Pedro didto sa Lida, siya ilang gipaadtoan ug duha ka tawo nga sa ingon nagpakilooy kaniya, "Umari ikaw kanamo sa walay langan."

Ug si Pedro mitindog ug miuban kanila. Ug sa paghiabut na niya, ilang gidala siya ngadto sa lawak sa itaas diin gialirongan siya sa tanang mga babayeng balo nga nanagpanghilak ug nanagpakita kaniya sa mga kamisola ug mga sinina nga binuhat ni Dorcas samtang uban pa siya kanila.

Apan silang tanan gipagula ni Pedro, ug siya miluhod ug nag-ampo; ug unya sa nag-atubang siya sa lawas, miingon, "Tabita, bumangon ka." Ug kini mibuka sa iyang mga mata, ug sa pagkakita niya kang Pedro, siya milingkod.

Ug gitunol ni Pedro ang iyang kamot ngadto kaniya ug iyang gipatindog siya. Ug iyang gitawag ang mga balaan ug ang mga babayeng balo, ug kanila iyang gipaatubang si Dorcas nga buhi na.

Ug kini nabantug sa tibuok Jope, ug daghan ang mitoo sa Ginoo.

Ug sulod sa daghang mga adlaw si Pedro nagpabilin sa Jope, nga diha mag-abut sa usa ka tawo nga ginganlan si Simon, nga usa ka magpapanit.

Ug didto sa Cesarea may usa ka lalaki nga ginganlan si Cornelio, nga kapitan sa kasundalohan nga ginatawag nga Panon nga Italyanhon.

Siya maoy usa ka tawong masimbahon ug uban sa iyang tibuok panimalay siya mahadlokon sa Dios, naghatag ug daghang limos ngadto sa mga tawo, ug nag-ampo kanunay sa Dios.

Ug sa may ikatulo ang takna sa hapon, iyang nakita sa tin-aw gayud, diha sa panan-awon, ang usa ka manolunda sa Dios nga misulod ug miingon kaniya, "Cornelio."

Ug siya mitutok kaniya uban sa kalisang, ug miingon, "Unsa man unta, Senyor?" Ug siya mitubag kaniya, "Ang imong mga pag-ampo ug mga paglimos misulbong sa itaas aron mahimong handumanan diha sa atubangan sa Dios.

Ug karon magsugo kag mga tawo ngadto sa Jope ug ipadala nganhi ang usa ka Simon nga ginganlag Pedro.

Siya anaa mag-abut sa ka Simon nga magpapanit, kinsang balay anaa sa ubay sa dagat."

Ug sa nakapahawa na ang manolunda nga nakigsulti kaniya, si Cornelio mitawag sa duha sa iyang mga binatonan ug sa usa ka masimbahong sundalo nga usa sa mga tig-alagad kaniya,

ug sa iya na silang nasuginlan sa tanan, sila iyang gipagikan ngadto sa Jope.

Ug sa sunod nga adlaw, sa nanaglakaw pa sila ug nagkahiduol na sa lungsod, si Pedro misaka sa atop sa balay sa may kaudtohon aron sa pag-ampo.

Ug siya mibatig dakung kagutom ug nangandoyg makaon; apan samtang nanaghikay pa sila niini, siya gipanawan.

Ug iyang nakita ang langit nga inablihan, ug ang usa ka butang nga nagkanaug nga ingon sa usa ka dakung habol, nga pinaagi sa upat niini ka mga kanto nga hiniktan, kini gitonton paingon sa yuta.

Sa sulod niini diha ang tanang matang sa mga mananap nga tagup-at ug tiil ug sa mga nanagsaguyod sa yuta, ug sa mga langgam sa kahanginan.

Ug miabut kaniya ang usa ka tingog nga nag-ingon, "Tumindog ka, Pedro; pag-ihaw ug kamaon ka."

Apan si Pedro miingon, "Dili ko, Ginoo; kay wala pa gayud akoy nakaon nga dili binalaan o nga mahugaw."

Ug ang tingog miabut kaniya pag-usab sa ikaduha nga nag-ingon, "Ayaw paghinganlig dili binalaan ang mga butang nga nahinloan na sa Dios."

Ug kini nahitabo sa makatulo, ug sa kalit kadto gibira ngadto sa langit.

Ug samtang si Pedro nalibog pa sa iyang hunahuna kon unsa kaha ang kahulogan niadtong panan-awon nga iyang nakita, tan-awa, ang mga tawo nga gisugo ni Cornelio nanagtindog sa pultahan sa gawas, tapus nila masusi kon diin ang balay ni Simon.

Ug sila nanawag sa pagpangutana kon nag-abut ba didto si Simon nga ginganlag Pedro.

Ug samtang si Pedro namalandong mahitungod sa panan-awon, ang Espiritu miingon kaniya, "Tan-awa, anaay tulo ka tawo nga nangita kanimo.

Tindog ug kumanaug ka, ug umuban ka kanila sa walay pag-ukon-ukon; kay ako mao ang nagpaanhi kanila."

Ug si Pedro mikanaug ngadto sa mga tawo ug miingon kanila, "Ako mao ang inyong gipangita. Unsa bay hinungdan sa inyong pag-anhi?"

Ug sila mitubag kaniya, "Si Kapitan Cornelio, nga usa ka tawong matarung ug mahadlokon sa Dios, nga mahitungod kaniya ang tibuok nasud sa mga Judio aduna ganiy maayong pagpanghimatuod, gimandoan sa usa ka balaang manolunda sa pagpakuha kanimo ngadto sa iyang balay, ug sa pagpatalinghug sa imong isulti kaniya."

Ug sila iyang gipasulod ug gipaabut.

Ug sa sunod nga adlaw sila nahiabut sa Cesarea. Ug si Cornelio nga nagpaabut kanila, nagpatigum sa iyang mga paryenti ug suod nga mga higala.

Ug sa pagsulod ni Pedro sa balay, si Cornelio misugat sa pagdawat kaniya ug mihapa sa iyang tiilan ug misimba kaniya.

Apan gipatindog siya ni Pedro nga nag-ingon, "Tumindog ka; ako gayud usab tawo."

Ug sa nagpakigsulti siya kaniya, siya misulod ug didto iyang nakita ang daghang mga tawo nga nagkatigum.

Ug siya miingon kanila, "Kamo nasayud na nga maoy supak sa kasugoan alang sa usa ka Judio ang pagpakigharong o pagpamisita sa usa ka tawong dumuloong. Apan gipahibalo kanako sa Dios nga kinahanglan walay tawo nga akong pagaingnon nga dili binalaan o nga mahugaw.

Tungod niini, sa pagpakuha mo kanako, mianhi ako sa walay pag-ukon-ukon. Ug karon mangutana ako nganong gipakuha mo ako."

Ug si Cornelio miingon kaniya, "Upat na karon ka adlaw, sa may ingon niining taknaa karon, nagtuman ako sa haponon nga pag-ampo dinhi sa akong balay sa ikatulo ang takna. Ug tan-awa, mitungha sa atubangan ko ang usa ka lalaki nga nagbistig masilaw,

ug miingon kanako, `Cornelio, ang imong pag-ampo gipatalinghugan ug ang imong mga paglimos nahinumduman sa atubangan sa Dios.

Busa, pagsugo ngadto sa Jope sa pagkuha kang Simon nga ginganlan ug Pedro; siya anaa mag-abut sa balay ni Simon nga magpapanit diha sa ubay sa dagat.`

Busa, gipasugoan ko ikaw dihadiha, ug gikalooy mo ang pag-anhi. Ug kaming tanan ania karon dinhi sa atubangan sa Dios aron sa pagpatalinghug sa tanan nga gisugo kanimo sa Ginoo."

Ug unya si Pedro sa pagbungat sa iyang baba miingon, "Sa pagkatinuod naila ko nga ang Dios wala diay ing pinalabi sa mga tawo,

hinonoa nga sa matag-usa ka nasud, iyang pagakahimut-an ang bisan kinsa nga magakahadlok kaniya ug magabuhat sa matarung.

Kamo nahibalo sa pulong nga gipadala sa Dios ngadto sa kaliwatan ni Israel, sa iyang pagwali sa Maayong Balita sa pakigdait pinaagi kang Jesu-Cristo (siya mao ang Ginoo sa tanan),

sa pulong nga nasangyaw sa tibuok Judea, nga dito magsugod sa Galilea tapus sa pagbautismo nga gimantala ni Juan:

mahitungod kang Jesus nga taga-Nazaret, giunsa sa Dios pagdihog kaniyag Espiritu Santo ug gahum; giunsa niya pagpangadto-adto sa paghimog mga kaayohan ug sa pagpang-ayo sa tanang gisakit sa yawa, kay ang Dios uban man kaniya.

Ug kami maoy mga saksi sa tanang gipamuhat niya sulod sa kayutaan sa mga Judio ug sa Jerusalem. Ug siya ilang gipatay pinaagi sa pagbitay kaniya diha sa kahoy.

Apan sa Dios gibanhaw siya sa ikatulo ka adlaw ug gitugot nga siya igapakita,

dili ngadto sa tanang tawo kondili nganhi kanamo nga gipili sa Dios ingon nga mga saksi, nga nangaon ug nanginom uban kaniya human siya mabanhaw gikan sa mga patay.

Ug siya misugo kanamo sa pagwali ngadto sa katawhan, ug sa pagpanghimatuod nga siya mao ang gitudlo sa Dios aron sa paghukom sa mga buhi ug sa mga patay.

Kaniya ang tanang mga profeta nanghimatuod nga ang tanang magatoo kaniya magadawat sa kapasayloan sa mga sala pinaagi sa iyang ngalan."

Samtang si Pedro nagsulti pa niini, ang Espiritu Santo mikunsad diha sa tanan nga nakadungog sa pulong.

Ug ang mga magtotoong may sirkunsisyon nga nanguban kang Pedro nahingangha nga ang gasa nga Espiritu Santo gibubo man usab diay diha sa mga Gentil.

Kay sila nakabati man sa mga Gentil nga nanaglitok sa laing mga pinulongan ug nanag-ambahan sa Dios. Unya si Pedro miingon,

"Aduna bay makasalanta sa tubig aron dili kabautismohan sila nga nanagpakadawat sa Espiritu Santo sama kanato?"

Ug iyang gisugo sila sa pagpabautismo sa ngalan ni Jesu-Cristo. Ug unya ilang gihangyo siya sa pagpabilin pa ug pipila ka adlaw.

Ug unya ang mga apostoles ug ang kaigsoonan nga didto sa Judea nakadungog nga ang mga Gentil usab midawat sa pulong sa Dios.

Ug sa paghitungas ni Pedro sa Jerusalem, siya gipakiglalis sa mga may sirkunsisyon,

nga nanag-ingon, "Nganong miadto ka man sa mga tawong walay sirkunsisyon ug nakigsalo kanila sa pagpangaon?"

Apan kanila si Pedro misugod sa paghubit nga nagkasunodsunod, nga nag-ingon,

"Sa nag-ampo ako didto sa Jope, gipanawan ako ug nakakitag panan-awon, sa usa ka butang nga nagkanaug nga ingon sa usa ka dakung habol, nga pinaagi sa upat niini ka mga kanto nga hiniktan, kini gitonton gikan sa langit ug miabut kanako.

Sa gitotukan ko kini pag-ayo, akong nakita niini ang mga mananap nga tagup-at ug tiil, ug ang mga manonukob, ug ang mga nanagsaguyod sa yuta, ug ang mga langgam sa kahanginan.

Ug nadungog ko ang tingog nga nag-ingon kanako, `Tumindog ka, Pedro; pag-ihaw ug kumaon ka.`

Apan mitubag ako nga nag-ingon, `Dili ko, Ginoo; kay sa akong baba wala pa gayuy nakasulod nga dili binalaan o nga mahugaw.`

Apan gikan sa langit ang tingog mitubag sa ikaduha nga nag-ingon, `Ayaw paghinganlig dili binalaan ang mga butang nga nahinloan na sa Dios.`

Ug kini nahitabo sa makatulo, ug unya ang tanan gibira pag-usab ngadto sa langit.

Ug niadtong tungora, sa balay diin didto kami, miabut ang tulo ka tawo nga gipaadto kanako gikan sa Cesarea.

Ug ako gisugo sa Espiritu sa pag-uban kuyog kanila sa walay pag-ukon-ukon. Ug kining unom ka mga igsoon usab mikuyog kanako, ug kami misulod sa balay sa tawo.

Ug kami iyang gisuginlan sa kaagi sa iyang pagkakita sa manolunda nga nagtindog sa iyang balay ug nag-ingon kaniya, `Magsugo ka ngadto sa Jope ug ipakuha mo si Simon nga ginganlag Pedro;

siya adunay mga pulong nga isulti kanimo, nga pinaagi niini maluwas ikaw ug ang imong tibuok panimalay.`

Ug sa pagsugod nakog sulti, ang Espiritu Santo mikunsad kanila maingon sa pagkunsad niini kanato kaniadto sa sinugdan.

Ug unya akong nahinumduman ang pulong sa Ginoo, sa iyang pag-ingon, `Si Juan nagpangbautismo sa tubig, apan ang igabautismo kaninyo mao ang Espiritu Santo.`

Busa, kon ang Dios mao man ang naghatag kanila sa gasa nga sama sa iyang gihatag kanato sa diha nga misalig na kita sa Ginoong Jesu-Cristo, si kinsa man ako nga arang makasalanta sa Dios?"

Ug sa ilang pagkadungog niini, sila mihilum. Ug ang Dios ilang gidalayeg nga nanag-ingon, "Nan, sa ato pa, sa mga Gentil gitugot usab diay sa Dios ang paghinulsol ngadto sa kinabuhi."

Ug unya kadtong mga nahitibulaag tungod sa pagpanglutos nga nahitabo gumikan kang Esteban, nanglangyaw hangtud sa Fenicia, ug sa Cipro, ug sa Antioquia, apan walay lain nga ilang gisultihan sa pulong gawas sa mga Judio lamang.

Apan diha kanilay mga tawo nga taga-Cipro ug taga-Cirene, nga sa ila nang paghiabut sa Antioquia, misulti ngadto sa mga Gresyanhon usab, sa pagmantala kanila sa Maayong Balita mahitungod sa Ginoong Jesus.

Ug ang kamot sa Ginoo uban kanila, ug nangakabig ngadto sa Ginoo ang daghan kaayong mga tawo nga nanagpanoo.

Ug ang balita mahitungod niini nahidangat sa mga dalunggan sa iglesia didto sa Jerusalem ug ilang gipaadto si Bernabe ngadto sa Antioquia.

Sa paghiabut niya ug sa nakita niya ang grasya sa Dios, siya nalipay; ug iyang gipahimangnoan silang tanan sa pagtinguha sa kinasingkasing sa pagpabilin nga masaligon sa Ginoo;

kay si Bernabe usa man ka tawong maayo, puno sa Espiritu Santo ug sa pagtoo. Ug nahidugang ngadto sa Ginoo ang usa ka dakung panon sa mga tawo.

Unya si Bernabe miadto sa Tarso aron sa pagpangita kang Saulo.

Ug sa iya nang nakit-an siya, iya siyang gidala sa Antioquia. Ug sulod sa tibuok usa ka tuig sila nakigtigum sa iglesia, ug ilang gipanudloan ang usa ka dakung panon sa mga tawo. Ug sa Antioquia ang mga tinun-an didto sugdi pagtawag ug mga Cristohanon.

Ug unya niadtong mga adlawa, dihay mga profeta gikan sa Jerusalem nga nanglugsong ngadto sa Antioquia.

Ug ang usa kanila nga ginganlan si Agabo mitindog ug pinaagi sa Espiritu mitagna nga moabut ang usa ka dakung gutom sa tibuok kalibutan; ug tuod man nahitabo kini sa paghari ni Claudio.

Ug ang mga tinun-an, ang matag-usa kanila sumala sa iyang maarangan, naninguha sa pagpadalag hinabang ngadto sa mga kaigsoonan nga nanag-puyo sa Judea.

Ug kini gibuhat nila, nga nanagpadla niini ngadto sa mga anciano pinaagi sa mga kamot ni Bernabe ug ni Saulo.

Ug sa maong panahon, si Herodes nga hari mibakyaw sa iyang mga kamot aron sa pagdagmal sa pipila ka mga sakop sa iglesia.

Ug pinaagi sa espada iyang gipatay si Santiago nga igsoon ni Juan.

Ug sa iyang pagtan-aw nga kini nakapahimuot diay sa mga Judio, iyang gipadakop si Pedro usab. Ug nahitabo kadto sa mga adlaw sa Tinapay nga Walay Igpapatubo.

Ug sa iya nang hingdakpan si Pedro, iyang gibanlud siya sa bilanggoan, ug iyang gitugyan aron bantayan siya sa upat ka bantay sa tinagup-at ka mga sundalo, sa tuyo nga inigkaliwas sa Pasko iyang paatubangon siya sa katawhan.

Busa si Pedro gibantayan sulod sa bilanggoan. Apan alang kaniya gihimo sa iglesia ang mainit nga pag-ampo ngadto sa Dios.

Ug sa maong gabii sa wala pa ang sunod nga adlaw sa pagpakuha unta kaniya ni Herodes, si Pedro nga gigapos ug duha ka talikala nagkatulog taliwala sa duha ka sundalo; ug sa atbang sa pultahan dihay mga bantay nga nanagbantay sa bilanggoan.

Ug tan-awa, mitungha ang usa ka manolunda sa Ginoo, ug misidlak ang usa ka kahayag sulod sa bilanggoan; ug si Pedro iyang gidagpi sa kilid ug iyang gipukaw nga nag-ingon, "Bumangon ka sa madali." Ug ang mga talikala natangtang gikan sa mga kamot ni Pedro.

Ug ang manolunda miingon kaniya, "Pagsinina ug isul-ob ang imong mga sapin." Ug iyang gibuhat kini. Ug siya miingon kaniya, "Pagkupo ug sumunod ka kanako."

Ug si Pedro migula ug minunot kaniya; ug wala siya makaila nga tinuod kadtong gibuhat sa manolunda, apan maoy iyang hunahuna nga siya nakakitag usa ka panan-awon.

Ug sa paghilabay na nila sa nahauna ug ikaduhang bantay, nahiabut sila sa pultahang puthaw nga agianan padulong sa siyudad. Ug kanila kining pultahana naablig iyaiya ra, ug sila nanggula ug mipadayon paglakaw agi sa usa ka dalan; ug unya sa kalit ang manolunda mipahawa kaniya.

Ug sa nahaulian na si Pedro, siya miingon, "Karon naila ko na sa pagkatinuod nga ang Ginoo nagpadala sa iyang manolunda ug nagpahigawas kanako gikan sa kamot ni Herodes ug gikan sa tanang gipaabut unta sa katilingban sa mga Judio."

Ug sa nasabtan na niya kini, siya miadto sa balay ni Maria, ang inahan ni Juan nga ginganlan usab ug Marcos, diin didtoy daghang nagkatigum ug nanag-ampo.

Ug sa pagtuktok niya sa pultahan sa gawas, usa ka dalagitang binatonan nga ginganlan si Rode miadto aron sa pagtubag.

Ug sa naila niya ang tingog ni Pedro, sa iyang kalipay wala niya maablihi ang pultahan, kondili midalagan hinoon siya sa sulod ug iyang gitaho nga si Pedro didto sa pultahan nagtindog.

Apan sila miingon kaniya, "Nagsalimoang ka." Apan iya gayud nga gilabanan nga didto gayud siya. Ug sila nanag-ingon, "Iya kadtong manolunda!"

Apan si Pedro mipadayon sa pagtuktok; ug sa pag-abli nila sa pultahan, ilang nakita siya ug nahitingala sila.

Ug sa iyang nasinyasan sila sa kamot aron managhilum, iyang gitaho kanila giunsa sa Ginoo ang pagpahigawas kaniya gikan sa bilanggoan. Ug siya miingon, "Isugilon ninyo kini kang Santiago ug sa kaig-soonan." Ug siya mipahawa ug miadto sa laing dapit.

Ug sa pagkabuntag na, dili diyutay ang kabalaka sa mga sundalo kon naunsa na kaha si Pedro.

Ug sa nakapangita na si Herodes kaniya ug wala niya hikit-i siya, iyang giusisa ang mga bantay ug nagsugo nga ipapatay sila. Ug unya gikan sa Judea milugsong siya ngadto sa Cesarea, ug mipabilin didto.

Ug nahitabo nga si Herodes nasilag pag-ayo batok sa mga taga-Tiro ug sa mga taga-Sidon; apan kini sila nangadto kaniya sa tingob; ug tapus nila madani si Blasto, ang tigtagad sa lawak-higdaanan sa hari, sila nangamuyo nga makigdait sa hari sanglit ang gisaligan sa ilang kayutaan alang sa pagkaon mao man ang kayutaan sa hari.

Ug sa adlaw nga gitagal, si Herodes misul-ob sa iyang harianong bisti, milingkod sa iyang trono, ug mihatag kanilag usa ka pakigpulong.

Ug naninggit ang mga tawo nga nag-ingon, "Kana tingog sa usa ka dios, dili sa tawo!"

Ug dihadiha gihampak siya sa usa ka manolunda sa Ginoo tungod kay wala niya ihatag ang pagdalayeg ngadto sa Dios. Ug gikaon siya sa mga ulod ug namatay.

Apan ang pulong sa Dios mitubo ug misanay.

Ug si Bernabe ug si Saulo, tapus makatuman sa ilang pagpang-alagad, namauli gikan sa Jerusalem nga nanagdala kang Juan nga ginganlan usab ug Marcos.

Ug sa iglesia sa Antioquia didtoy mga profeta ug mga magtutudlo nga mao sila si Bernabe, si Simeon nga ginganlan ug Niger, si Lucio nga taga-Cirene, si Manaen nga kanhi sakop sa panimalay ni Herodes nga gobernador, ug si Saulo.

Ug samtang nanagsimba sila sa Ginoo ug nanagpuasa, ang Espiritu Santo miingon, "Igahin kanako si Bernabe ug si Saulo alang sa bulohaton nga niini gitawag ko sila."

Ug unya tapus sila managpuasa ug manag-ampo, sila mipandong sa ilang mga kamot sa ibabaw nila ug mipagikan kanila.

Busa, pinagikan sa Espiritu Santo, sila nanglugsong ngadto sa Seleucia; ug gikan didto misakay silag sakayan padulong sa Cipro.

Ug sa paghiabut nila sa Salamina, ilang gimantala ang pulong sa Dios sulod sa mga sinagoga sa mga Judio. Ug si Juan didto uban kanila ingon nga katabang.

Ug sa nalibut na nila ang tibuok pulo hangtud sa Pafos, ilang gikahibalag ang usa ka Judiyong salamangkiro ug profeta nga mini, nga ginganlan si Bar-Jesus.

Siya uban sa gobernador nga si Sergio Paulo, nga maoy usa ka tawong masinabuton. Ug si Bernabe ug si Saulo gipakuha sa gobernador, ug gikan kanila iyang gitinguha ang pagpamati sa pulong sa Dios.

Apan gisupak sila ni Elimas nga salamangkiro (kay mao man kana ang kahulogan sa iyang ngalan,) nga naninguha sa pagpatipas sa gobernador gikan sa pagkamatinoohon.

Apan si Saulo, nga ginganlan usab si Pablo, nga puno sa Epiritu Santo, mitutok kaniya

ug miingon, "Ikaw nga anak sa yawa, ikaw nga kaaway sa tanang pagkamatarung, puno sa tanang limbong ug lansis, dili ka ba mohunong sa pagtuis sa mga matul-id nga dalan sa Ginoo?

Ug karon, tan-awa, nahisakpan ka sa kamot sa Ginoo, ug ikaw mabuta ug dili na makakita sa Adlaw sulod sa usa ka panahon." Ug dihadiha mitakyap kaniya ang kangiob ug kangitngit, ug nagsukarap siya nga nangitag tawong makaagak kaniya sa kamot.

Ug ang gobernador mitoo, sa pagkakita niya sa nahitabo, kay siya natingala sa tuloohan mahitungod sa Ginoo.

Ug unya si Pablo ug ang iyang mga kauban migikan sa Pafos sakay sa sakayan, ug midunggo sila sa Perge sa kayutaan sa Panfilia. Ug didto si Juan mibiya kanila ug mipauli sa Jerusalem;

apan sila mibaktas gikan sa Perge ug miabut sa Antioquia sa kayutaan sa Pisidia. Ug sa pagkaadlaw nga igpapahulay sila misulod sa sinagoga ug nanglingkod.

Ug tapus sa pagbasa sa kasugoan ug sa mga profeta, sila gipasugoan sa mga punoan sa sinagoga, gipaingnan, "Mga igsoon, kon aduna kamoy pulong pagmaymay alang sa katawhan, isulti kana."

Ug si Pablo mitindog, ug sa nakasinyas siya sa kamot sa pagpahilum, miingon,

Ang Dios niining katawhan sa Israel nagpili sa atong mga ginikanan; ug ang katawhan iyang gituboy sa panahon sa ilang pagpuyo didto sa yuta sa Egipto, ug sa bukton nga binakyaw iyang gipagula sila gikan didto.

Ug sulod sa mga kap-atan ka tuig, giantus niya ang ilang mga batasan didto sa kamingawan.

Ug sa iya nang nalaglag ang pito ka mga nasud sa yuta sa Canaan, ang kayutaan niini iyang gihatag kanila ingon nga kabilin sulod sa mga upat ka gatus ug kalim-an ka tuig.

Ug tapus niana, iyang gihatagan silag mga maghuhukom hangtud kang Samuel nga profeta.

Unya nangayo silag hari, ug kanila gihatag sa Dios si Saul nga anak ni Cis, usa ka tawo sa kabanayan ni Benjamin, nga naghari sulod sa kap-atan ka tuig.

Ug sa gikapalagpot na siya sa Dios, gituboy niya si David aron mahimong ilang hari, nga mahitungod kaniya ang Dios nanghimatuod ug nag-ingon, `Diha kang David nga anak ni Jese, nakakaplag akog tawo nga tukma sa akong kasingkasing; siya magatuman sa tanan kong mga pagbuot.`

Gikan sa mga kaliwat niining tawhana, sa Dios ang Israel gidad-an ug Manluluwas nga mao si Jesus, sumala sa iyang gisaad.

Sa wala pa kini siya moabut, si Juan nagwali mahitungod sa bautismo sa paghinulsol ngadto sa tanang katawhan sa Israel.

Ug sa naghinapos na si Juan sa iyang paningkamot, siya miingon, `Unsa may inyong pagdahum kanako? Ako dili mao siya, hinonoa, sa akong ulahi adunay umaabut, nga sa mga sapin sa iyang mga tiil dili gani ako takus sa pagbadbad.`

"Mga igsoon, mga anak sa kaliwatan ni Abraham, ug tanan kaninyo nga mga mahadlokon sa Dios, kita mao ang gipadad-an sa pulong mahitungod niining maong kaluwasan.

Kay ang mga nagapuyo sa Jerusalem ug ang ilang mga punoan, tungod sa ilang wala pagpakaila kaniya ug sa ilang wala pagpakasabut sa mga sulti sa mga profeta nga ginabasa sa matag-adlaw nga igpapahulay, nanagpakatuman niini pinaagi sa ilang pagsilot kaniya sa kamatayon.

Ug bisan pa nga wala silay hingkaplagan nga bisan unsa batok kaniya nga takus sa kamatayon, ila gayud nga gipangayo kang Pilato nga ipapatay siya.

Ug sa ila nang natuman ang tanang nahisulat mahitungod kaniya, siya gihugos nila gikan sa kahoy, ug ilang gibutang sa usa ka lubnganan.

Apan gibanhaw siya sa Dios gikan sa mga patay;

ug sulod sa daghang mga adlaw siya nagpakita kanila nga mga nanagpanungas uban kaniya gikan sa Galilea ngadto sa Jerusalem, nga mao karon ang iyang mga saksi ngadto sa katawhan.

Ug kaninyo among ginamantala ang Maayong Balita nga ang gisaad sa Dios ngadto sa atong mga ginikanan,

kini iya nang natuman nganhi kanato nga ilang mga kaanakan pinaagi sa pagpatindog kang Jesus; maingon nga nahisulat usab kini sa ikaduhang salmo, nga nag-ingon: `Ikaw akong Anak, karong adlawa ako nahimong imong Amahan.`

Ug mahitungod sa iyang pagbanhaw kaniya gikan sa mga patay, sa wala nay pagbalik ngadto sa kadunotan, siya misulti sa ingon niini: `Ihatag ko kaninyo ang balaan ug kasaligan nga mga panalangin nga gisaad ngadto kang David.`

Tungod niini siya nagaingon usab sa laing salmo: `Dili mo man itugot nga ang imong Balaan moagig pagkadunot.`

Kay si David, tapus makaalagad sa katuyoan sa Dios diha sa iyang kaugalingong kaliwatan, namatay ug gilubong ipon sa iyang mga ginikanan, ug miagig pagkadunot.

Apan siya nga gibanhaw sa Dios wala moagig pagkadunot.

Busa, mga igsoon, kinahanglan inyong mahibaloan nga pinaagi niining tawhana ginamantala karon kaninyo ang kapasayloan sa mga sala,

ug nga pinaagi kaniya ang tanan nga nagatoo gipahigawas na gikan sa tanang butang, nga gikan niini ang kasugoan ni Moises wala makahimo sa pagpahigawas kaninyo.

Busa, magmatngon kamo nga dili mahitabo kaninyo ang ginaingon diha sa basahon sa mga profeta:

`Tan-awa, kamong mga mayubiton, panghitingala ug pangawagtang kamo; kay sa inyong mga adlaw pagabu-haton ko ang usa ka buhat, usa ka buhat nga dili gayud ninyo pagatoohan, bisan pa kon adunay magasugilon kaninyo niini.`"

Ug sa pagpanggula nila ni Pablo ug ni Bernabe, ang mga tawo mihangyo kanila nga kining mga butanga ikausab unta pagsugilon kanila sa sunod nga adlaw nga igpapahulay.

Ug pagkatapus na sa tigum sa sinagoga, daghang mga Judio ug mga masimbahong kinabig ngadto sa tinoohan sa mga Judio mikuyog kang Pablo ug Bernabe, nga misulti kanila ug miagda kanila sa pagpadayon diha sa grasya sa Dios.

Ug sa pagkasunod nga adlaw nga igpapahulay, hapit ang tanang nanag-puyo sa siyudad nagkatigum sa pagpatalinghug sa pulong sa Dios.

Apan sa pagkakita sa mga Judio sa panon sa katawhan, sila napuno sa kasina, ug ilang gisupak ang mga gipanulti ni Pablo, ug ilang gipasipalahan siya.

Ug si Pablo ug si Bernabe, sa walay kokahadlok, miingon, "Kinahanglan gayud nga ang pulong sa Dios anha igauna sa pagmantala kaninyo. Apan kay inyo man kining gisalikway ug inyong gihukman ang inyong kaugalingon nga dili takus sa kinabuhing dayon, tan-awa, kami mangadto sa mga Gentil.

Kay sa ingon niini gisugo kami sa Ginoo nga nag-ingon: `Gipahimutang ko ikaw nga kahayag sa mga Gentil, aron pagadad-on mo ang kaluwasan hangtud sa kinatumyan sa yuta.`"

Ug sa pagkadungog niini sa mga Gentil, sila nangalipay ug ilang gidalayeg ang pulong sa Dios; ug nanagpanoo ang tanan nga gikatagana nang daan alang sa kinabuhing dayon.

Ug ang pulong sa Ginoo mikaylap sa tibuok kayutaan.

Apan ang mga Judio mihulhog sa mga inilang kababayen-an nga mga masimbahon ug sa mga kadag-kuan sa siyudad, ug ilang gipalihok ang pagpanglutos batok kang Pablo ug kang Bernabe, ug ilang kayutaan.

Apan sila nanaktak sa mga abog gikan sa ilang mga tiil batok kanila, ug nangadto sa Iconio.

Ug ang mga tinun-an napuno sa kalipay ug sa Espiritu Santo.

Ug didto sa Iconio sila nanagkuyog sa pagsulod sa sinagoga sa mga Judio, ug sa ingon misulti sila nga tungod niana nanagpanoo ang usa ka dakung panon sa katawhan, sa mga Judio ug sa mga Gresyanhon.

Apan ang mga Judio nga wala motoo mihulhog sa mga Gentil, ug ilang gisugniban kini sila sa pagkasilag batok sa mga kaigsoonan.

Ug busa mipabilin sila didto sa hataas nga panahon, nga sa walay kokahadlok nanagsulti sila alang sa Ginoo, ni kinsa gipanghimatud-an ang mga pulong sa iyang grasya diha sa iyang pagtugot nga ang mga ilhanan ug mga kahibulongan mangahimo pinaagi sa ilang mga kamot.

Apan ang mga tawo sa siyudad nabahin; ang uban midapig sa mga Judio, ug ang uban midapig sa mga apostoles.

Ug sa diha nay lihok sa mga Gentil ug mga Judio, uban sa ilang mga punoan, sa pagdagmal ug pagbato kanila,

kini ilang nasayran ug sila mikalagiw ngadto sa Listra ug Derbe, mga siyudad sa Licaonia, ug ngadto sa kayutaan nga kasikbit.

Ug didto ilang gimantala ang Maayong Balita.

Ug sa Listra didtoy naglingkod nga usa ka tawo nga walay umoy sa iyang mga tiil; siya bakul gikan pa sa iyang pagkahimugso nga tungod niana wala gayud siya makalakaw sukad masukad.

Siya naminaw kang Pablo nga nagsulti; ug si Pablo, sa nagtutok kaniya ug sa naila niya nga siya may pagtoo aron mamaayo siya,

miingon kaniya sa makusog nga tingog, "Itindog ang imong mga tiil ug tumul-id ka." Ug siya miugpo ug milakaw.

Ug sa pagkakita sa mga tawo sa gibuhat ni Pablo, sila misinggit nga nanag-ingon sa pinulongan nga Licaoniyanhon, "Ang mga dios nanganaug dinhi kanato sa dagway sa mga tawo!"

Ug si Bernabe ilang ginganlan si Zeus, ug si Pablo ilang ginganlan si Hermes tungod kay siya mao man ang pangulo sa sinultihay.

Ug ang sacerdote ni Zeus, kinsang templo diha sa atbang sa siyudad, nagdalag mga baka nga toro ug mga purongpurong ngadto sa ganghaan, ug siya uban sa mga tawo buot unta modulot ug mga halad ngadto kanila.

Apan sa pagkadungog niini sa mga apostoles, ni Bernabe ug ni Pablo, gipanggisi nila ang ilang mga bisti ug midalagan sila ngadto sa katawhan, nanagsinggit ug nanag-ingon,

"Mga tawo, nganong nagabuhat kamo niini? Kami usab mga tawo, nga sama ra kaninyog kinaiya. Ug kami nagamantala kaninyo sa Maayong Balita, nga gikan niining maong mga kakawangan kinahanglan managpangliso kamo ngadto sa buhing Dios nga maoy nagbuhat sa langit ug sa yuta ug sa dagat ug sa tanang butang diha kanila.

Sa miaging kapanahonan iyang gipasagdan ang tanang kanasuran sa paglakaw sa ilang kaugalingong mga dalan;

ngani wala niya itugot nga dili kapanghimatud-an ang iyang kaugalingon, sanglit gibuhat man niya ang maayo, ug gihatagan niya kamog ulan gikan sa langit ug kapanahonan nga makapabunga, ug ang inyong mga kasingkasing nabuhong sa pagkaon ug sa kalipay."

Bisan pa sa maong mga pulong, diriyot wala nila kapugngi ang mga tawo sa pagdulot kanilag mga halad.

Apan dihay mga Judio nga nangabut didto gikan sa Antioquia ug sa Iconio; ug sa nadani nila ang mga tawo, si Pablo ilang gipanagbato ug ilang giguyod paingon sa gawas sa siyudad, sa pagdahum nga siya patay na.

Apan sa gialirongan siya sa mga tinun-an, siya mibangon ug misulod balik sa siyudad; ug sa pagkasunod nga adlaw siya milakaw uban kang Bernabe padulong sa Derbe.

Ug sa nakamantala na sila sa Maayong Balita didto sa maong siyudad ug nakadanig daghang mga kinabig, sila namalik ngadto sa Listra ug sa Iconio ug sa Antioquia,

nga nanagpalig-on sa mga kalag sa mga tinun-an ug nanagmaymay kanila sa pagpadayon sa pagtoo ug nanag-ingon nga kinahanglan managsulod kita sa gingharian sa Dios pinaagi sa daghang mga kasakit.

Ug sa gikatudlo na nila ang mga anciano alang kanila diha sa matag-iglesia, ug sa nakaampo na uban sa pagpuasa, ilang gitugyan sila ngadto sa Ginoo nga ilang gitoohan.

Ug unya milatas sila sa Pisidia ug miabut sa Panfilia.

Ug tapus makamantala sa pulong didto sa Perge, sila milugsong ngadto sa Atalia;

ug gikan didto manakayan sila balik sa Antioquia, diin didto sila kaniadto ikatugyan sa grasya sa Dios alang sa bulohaton nga karon ila nang natapus.

Ug sa pag-abut nila didto, ilang gitigum ang iglesia ug gisuginlan sa tanang gibuhat sa Dios sa iyang pagpakig-uban kanila, ug giunsa niya sa pag-ablig pultahan sa pagtoo ngadto sa mga Gentil.

Ug sila nanagpabilin uban sa mga tinun-an sulod sa hataas nga panahon.

Apan dihay mga tawo nga nahilugsong gikan sa Judea nga nanagpanudlo nga nag-ingon sa mga kaigsoonan, "Gawas kon kasirkunsidahan kamo sumala sa batasan ni Moises, dili kamo arang maluwas."

Ug sa diha nga, tali kanila ug kang Pablo ug Bernabe, nahitabo ang usa ka dili diyutayng panagkabangi ug panaglalis, si Pablo ug si Bernabe ug ang pipila sa uban gipanagtudlo aron sa pagtungas sa Jerusalem, sa pagpakigkita sa mga apostoles ug sa mga anciano bahin niining gikalantugian.

Ug pinagikan sa iglesia, sila mibaktas agi sa Fenicia ug sa Samaria diin gitaho nila ang pagkakabig sa mga Gentil. Ug nakahatag silag dakung kalipay sa tanang mga kaigsoonan didto.

Ug sa paghiabut nila sa Jerusalem, gidawat sila sa iglesia ug sa mga apostoles ug sa mga anciano, ug ilang gitaho ang tanang gibuhat sa Dios, sa iyang pagpakig-uban kanila.

Apan dihay mitindog nga mga magtotoo nga mga sakop sa pundok sa mga Fariseo, ug miingon, "Kinahanglan gayud nga sirkunsidahan ang mga Gentil nga nanagpanoo, ug sugoon sila sa pagtuman sa kasugoan ni Moises."

Ug nanagtigum ang mga apostoles ug ang mga anciano aron sa pag-usisa niining butanga.

Ug tapus sa hataas nga lantugi, si Pedro mitindog ug miingon kanila, "Mga igsoon, kamo nasayud nga niadtong unang mga adlaw ang Dios naghimog pagpili diha kaninyo, nga pinaagi sa akong baba ang mga Gentil makadungog sa pulong sa Maayong Balita ug managtoo.

Ug ang Dios nga nakaila sa kasingkasing nanghimatuod alang kanila pinaagi sa paghatag sa Espiritu Santo ngadto kanila maingon sa iyang paghatag niini kanato.

Ug tali kanato ug kanila, siya wala maghimog kalainan, sanglit gihinloan man niya ang ilang mga kasingkasing pinaagi sa pagtoo.

Nan, karon, nganong inyo mang tintalon ang Dios pinaagi sa pagsangon ug yugo diha sa liog sa mga tinun-an, sa yugo nga bisan ang atong mga ginikanan ug bisan gani kita wala makahimo sa pagpas-an?

Apan kita nagatoo nga kita maluwas pinaagi sa grasya sa Ginoong Jesus, maingon man usab sila."

Ug unya mihilum ang tanang nanagkatigum, ug namati sila kang Bernabe ug kang Pablo nga nanghinugilon mahitungod sa mga ilhanan ug mga katingalahan nga gibuhat sa Dios pinaagi kanila sa taliwala sa mga Gentil.

Ug sa pagkatapus nilag sulti, si Santiago mitubag, "Mga igsoon, paminawa ako ninyo.

Gisugilon kanato ni Simeon ang kaagi sa unang pagduaw sa Dios ngadto sa mga Gentil aron sa pagsagop ug usa ka katawhan gikan kanila alang sa iyang ngalan.

Ug niini nahitakdo ang mga pulong sa mga profeta, sumala sa nahisulat nga nagaingon:

`Tapus niini mobalik ako, ug akong tukoron pag-usab ang napukan nga puloy-anan ni David; akong tukoron pag-usab ang mga guba niini, ug akong patindogon kini,

aron mangita sa Ginoo ang ubang mga tawo, ug ang tanang mga Gentil nga ginahinganlan sa akong ngalan,

nagaingon ang Ginoo, nga mao ang nagpahibalo niining mga butanga sukad pa sa kanhing mga katuigan.`

Busa ang akong hukom mao kini, nga dili nato pagsamokon silang gikan sa pagka-Gentil nga nangakabig ngadto sa Dios,

hinonoa ato silang sulatan nga dumilian nila ang mga nahugaw sa mga diosdios, ug ang pakighilawas, ug ang pagtilaw sa unod sa mananap nga naluok ug sa dugo.

Kay sukad pa sa karaang kapanahonan si Moises aduna nay iyang mga tigmantala niini sa matag-lungsod, sanglit ang iyang mga sinulat ginabasa man sulod sa mga sinagoga sa tanang adlaw nga igpapahulay."

Unya gipakamaayo sa mga apostoles ug sa mga anciano, uban sa tibuok iglesia, ang pagpilig mga tawo diha kanila ug pagpaadto niini sa Antioquia kuyog kang Pablo ug Bernabe. Ug ilang gipaadto si Judas nga ginganlan si Barsabas, ug si Silas, mga tawong inila sa kaigsoonan,

pinadala kining maong sulat nga nagaingon: "Ang mga kaigsoonan diri, nga mga apostoles ug mga anciano, nganha sa mga kaigsoonang Gentil diha sa Antioquia ug sa Siria ug sa Cilicia, komusta.

Sanglit amo mang nadungog nga dihay pipila ka tawo gikan kanamo, nga kanila wala kami maghatag ug bisan unsang sugo, nga nanagsamok kaninyo pinaagi sa ilang mga gipanulti ug nanaglibog sa inyong mga hunahuna,

gipakamaayo namong mga nanagkahiusa ang pagpilig mga tawo ug pagpaanha niini kaninyo kuyog sa atong mga hinigugmang Bernabe ug Pablo,

kuyog niining mga tawhana nga mitahan sa ilang mga kinabuhi tungod sa ngalan sa atong Ginoong Jesu-Cristo.

Busa gipaanha namo diha si Judas ug si Silas nga magahimo sa binaba nga pagsugilon kaninyo sa mao rang mga butanga.

Kay gipakamaayo sa Espiritu Santo ug namo ang dili pagdat-og kaninyo sa bisan unsang luwan gawas lamang sa pipila ka mga kinahanglanong butang nga mao kini:

nga kinahanglan inyong dumilian ang bisan unsa nga gikadulot ngadto sa mga diosdios, ug ang dugo, ug ang mga mananap nga naluok, ug ang pakighilawas. Kon kamo managlikay gikan niining mga butanga, ginabuhat ninyo ang maayo. Pag-ayoayo."

Ug sa gikapagikan na sila, nanglugsong sila ngadto sa Antioquia; ug sa natigum na nila ang kapunongan, ilang gitunol kanila ang sulat.

Ug sa ilang pagkabasa niini, nangalipay sila sa tambag.

Ug si Judas ug si Silas, sanglit mga profeta man usab sila, mihatag ug hataas nga pagmaymay ngadto sa kaigsoonan ug nakapalig-on kanila.

Ug tapus makapabilin sila didto sulod sa usa ka panahon, ang mga kaigsoonan mipalakaw kanila nga gipanghinautan sa kalinaw, balik ngadto sa mga nanagsugo kanila.

Apan gipakamaayo ni Silas ang pagpabilin ra didto.

Apan si Pablo ug si Bernabe mipabilin sa Antioquia, ug inabagan sa daghan pa usab, sila nanagpanudlo ug nanagmantala didto sa pulong sa Ginoo.

Ug tapus sa pipila ka adlaw, si Pablo miingon kang Bernabe, "Balikon ug duawon ta karon ang mga kaigsoonan sa tanang siyudad diin gikamantala nato ang pulong sa Ginoo, ug tan-awon tag naunsa na sila."

Ug buot ni Bernabe nga paubanon kanila si Juan nga ginganlan si Marcos.

Apan si Pablo naghunahuna nga dili maayong paubanon ang usa ka tawo nga mibiya kanila didto sa Panfilia ug wala mopadayon sa bulohaton uban kanila.

Ug nahitabo kanila ang dakung pagkasuk-anay, nga tungod niana nanagbulag sila; si Bernabe, dinala si Marcos uban kaniya, misakay ug sakayan padulong sa Cipro;

samtang si Pablo nga nakapili kang Silas nga iyang kauban, migikan nga tinugyan sa kaigsoonan ngadto sa grasya sa Ginoo.

Ug siya mibaktas agi sa Siria ug sa Cilicia, nga nakapalig-on sa mga iglesia.

Ug unya nahiabut usab siya sa Derbe ug sa Listra. Ug didtoy usa ka tinun-an nga ginganlan si Timoteo, nga anak sa usa ka magtotoong babaye nga Judio, apan ang iyang amahan Gresyanhon.

Mahitungod kaniya ang mga kaigsoonan sa Listra ug sa Iconio may maayong pagpanghimatuod.

Ug kay gitinguha man ni Pablo nga si Timoteo makauban kaniya, iyang gikuha siya ug gisirkunsidahan niya, sa iyang pagtamod sa mga Judio niadtong mga dapita, kay silang tanan nasayud man nga ang amahan niini usa ka Gresyanhon.

Ug sa nagpanaw sila agi sa mga kalungsoran, ilang gitunol ngadto sa kaigsoonan aron ilang tumanon ang pagbulot-an nga gikauyonan sa mga apostoles ug mga anciano nga didto sa Jerusalem.

Tungod niini ang mga kaiglesiahan nalig-on sa pagtoo, ug sila nanag-uswag sa gidaghanon matag-adlaw.

Ug unya didto sila mangagi sa kayutaan sa Frigia ug sa Galacia sanglit gidid-an man sila sa Espiritu Santo sa pagmantala sa pulong didto sa Asia.

Ug sa paghiabut na nila sa atbang sa Misia, sila mangadto na unta sa Bitinia, apan wala sila tugoti sa Espiritu ni Jesus;

tungod niini sila milugsong ngadto sa Troas, agi sa kayutaan sa Misia.

Ug didto usa ka panan-awon mipakita kang Pablo sa takna sa kagab-hion: usa ka tawo nga taga-Macedonia nagtindog ug kaniya nangamuyo siya nga nag-ingon, "Umari ka sa Macedonia ug tabangi kami."

Ug sa pagkakita niya sa panan-awon, dihadiha nanglimbasug kami sa paggikan paingon sa Macedonia, sa nasabut namo nga gitawag kami sa Dios aron sa pagmantala sa Maayong Balita ngadto kanila.

Busa, sakay sa sakayan gikan sa Troas, milawig kami tadlas ngadto sa Samotracia, ug sa pagkasunod nga adlaw ngadto sa Neapolis,

ug gikan dinhi ngadto sa Filipos, nga mao ang labawng siyudad sa kayutaan sa Macedonia, ug usa ka kolonya nga Romanhon. Ug dinhi niining siyudara kami nagpabilin sulod sa pipila ka adlaw;

ug sa pagkaadlaw nga igpapahulay nangadto kami sa gawas sa pultahan sa siyudad, sa daplin sa suba diin sa among paghunahuna didtoy dapit nga ampoanan; ug nanglingkod kami ug nakigsulti sa mga babaye nga nagkatigum didto.

Ug naminaw kanamo ang usa ka babaye nga ginganlan si Lidia nga taga-lungsod sa Tiatira, nga namaligyag mga panapton nga purpora. Siya masimbahon sa Dios, ug ang iyang kasingkasing giablihan sa Ginoo aron iyang patalinghugan ang gisulti ni Pablo.

Ug sa nabautismohan na siya kauban sa iyang panimalay, kanamo nangamuyo siya nga nag-ingon, "Kon maoy inyong paghunahuna nga ako tinuod nga magtotoo sa Ginoo, nan, ari kamo abut sa akong balay." Ug siya dili gayud pabalibad kanamo.

Ug nahitabo nga sa nagpaingon kami sa dapit nga ampoanan, gikasugat kami sa usa ka dalagitang ulipon; ug kini siya nakabaton sa espiritu sa pagpanag-an, ug siya hingsapian pag-ayo sa iyang mga agalon pinaagi sa iyang pagpanag-an.

Ug si Pablo ug kami gisunodsunod niya nga nagsinggit, "Kining mga tawhana maoy mga ulipon sa Labing Halangdong Dios, ug kaninyo nagamantala sila sa dalan sa kaluwasan."

Ug kini gibuhat niya sulod sa daghang mga adlaw. Apan si Pablo nga gisamokan gayud kaniya, miatubang ug miingon sa espiritu, "Sa ngalan ni Jesu-Cristo, ako nagasugo kanimo sa paggula gikan kaniya." Ug kini migula dihadiha.

Apan sa pagkakita sa iyang mga agalon nga nahanaw na ang ilang kalauman sa panapi, ilang gidakop si Pablo ug si Silas ug gitaral sila ngadto sa taboan sa atubangan sa mga punoan.

Ug sa nadala na nila si Pablo ug si Silas ngadto sa mga maghuhukom, ang mga agalon nanag-ingon, "Kining mga tawhana nga mga Judio nagapagubot sa atong siyudad.

Kini sila nanudlog mga batasan nga dili matarung sa pagsagop o paggawi nato ingon nga mga Romanhon."

Ug batok kanila nangapil sa paghasmag ang panon sa katawhan; ug sila gihuboan sa mga maghuhukom pinaagi sa paggisi sa ilang mga bisti ug unya gipabunalan.

Ug sa gikabunalan na sila sa makadaghan, sila gibanlud nila sa bilanggoan; ug ang magbabantay sa bilanggoan ilang gisugo nga kinahanglan bantayan sila pag-ayo.

Ug sa pagkadawat niya sa maong sugo, iyang gibanlud sila sa labing kinasuloran sa bilanggoan ug ang ilang mga tiil iyang gisul-ot diha sa mga sipohan.

Apan sa may pagkatungang gabii si Pablo ug si Silas nanag-ampo, ug nanag-awit silag mga alawiton ngadto sa Dios, ug ang mga binilanggo nanagpatalinghug kanila.

Ug sa kalit miabut ang usa ka makusog nga linog, nga tungod niana nauyog ang mga patukoranan sa bilanggoan; ug dihadiha naabli ang tanang pultahan ug nangatangtang ang mga talikala sa matag-usa.

Ug sa pagmata sa magbabantay sa bilanggoan, ug sa iyang pagtan-aw nga naabli na man ang mga pultahan sa bilanggoan, milanit siya sa iyang espada ug magpatay na lang unta siya sa iyang kaugalingon, sa pagdahum nga nakabuhi na ang mga binilanggo.

Apan si Pablo misinggit kaniya sa makusog nga tingog nga nag-ingon, "Ayaw buhatig dautan ang imong kaugalingon, kay ania ra kaming tanan!"

Ug siya nangayog suga ug milayat paingon sa sulod, ug mihapa nga nagkurog sa atubangan ni Pablo ug ni Silas.

Ug iyang gidala sila sa gawas ug miingon kanila, "Mga senyores, unsay kinahanglang buhaton ko aron maluwas ako?"

Ug kaniya mitubag sila nga nag-ingon, "Tumoo ka sa Ginoong Jesus ug maluwas ka, ikaw ug ang imong panimalay."

Ug ang pulong sa Ginoo ilang gisulti kaniya ug sa tanang diha sa iyang balay.

Ug sa maong takna sa kagabhion sila iyang gikuha, ug ang ilang mga samad iyang ginunaran; ug dihadiha gibautismohan siya ug ang iyang tibuok panimalay.

Ug sa gikapasaka na niya sila sa iyang balay, iyang gidulotan silag pagkaon; ug uban sa iyang tibuok panimalay, siya nalipay nga nakakaplag sa pagtoo diha sa Dios.

Apan sa pagkabuntag na, ang mga maghuhukom nagsugo ug mga polis sa pagsulti nga nag-ingon, "Buhii kadtong mga tawhana."

Ug ang magbabantay sa bilanggoan mitaho sa maong mga pulong ngadto kang Pablo. Matud niya, "Ang mga maghuhukom nagpasugo nga pabuhian kono kamo; busa panggula ug panglakaw kamo nga malinawon."

Apan si Pablo miingon kanila, "Kami nga mga tawong Romanhon, sa wala lamay husay, ilang gibunalan sa atubangan sa kadaghanan ug gibanlud sa bilanggoan; ug karon ila ba lamang diay kaming buhian sa tago? Dili mahimo! Kinahanglan sila gayud ang mangunay sa pag-anhi sa pagpagula kanamo."

Ug ang mga maghuhukom gisuginlan sa mga polis niining mga pulonga, ug sila nangahadlok sa ilang pagkadungog nga kini sila mga tawo man diay nga Romanhon.

Ug sila nangadto ug nangayo kanilag pasaylo. Ug ilang gipagula sila ug gihangyo nga mopahawa sa siyudad.

Ug sila migula sa bilanggoan ug nangadto sa ka Lidia; ug sa ila nang gikakita ang mga kaigsoonan, kini ilang gimaymayan; ug unya migikan sila.

Ug sa hing-agian na nila ang Anfipolis ug ang Apolonia, sila nahiabut sa Tesalonica diin didto ang usa ka sinagoga sa mga Judio.

Ug sumala sa iyang nabatasan, si Pablo misulod niini; ug sulod sa tulo ka semana siya nakiglantugi kanila pinasikad sa kasulatan,

nga nagsaysay niini ug nagpamatuod pinaagi niini nga kinahanglan gayud si Cristo mag-antus ug mabanhaw gikan sa mga patay. Ug siya miingon, "Kining Jesus nga akong ginamantala kaninyo, mao ang Cristo."

Ug ang uban kanila mitoo ug miipon kang Pablo ug Silas, maingon man ang kapid-an sa mga masimbahong Gresyanhon ug ang daghan sa mga inilang kababayen-an.

Apan ang mga Judio giabut ug kasina, ug sa nakapanghulbot silag mga bugoy, kini ilang gihiusa, ug ilang gigubot ang siyudad. Ug ilang gisulong ang balay ni Jason sa pagpangita kang Pablo ug Silas aron ilang dad-on ngadto sa katawhan.

Ug kay wala man nila hikaplagi sila, si Jason ug ang pipila sa mga kaigsoonan ilang gitaral ngadto sa atubangan sa mga punoan sa siyudad, nga nanagsinggit, "Kining mga tawo nga nakapagubot sa kalibutan, ania nanganhi dinhi usab,

ug si Jason nagpasaka kanila sa iyang balay; ug kini silang tanan nagabuhat supak sa mga sugo ni Cesar pinaagi sa pag-ingon nga aduna konoy laing hari nga mao si Jesus."

Ug ang katawhan ug ang mga punoan sa siyudad nagubot sa ilang pagkadungog niini.

Hinoon ilang gibuhian si Jason ug mga kauban tapus nila pangayoi ug piyansa.

Ug dihadiha sa takna sa kagabhion si Pablo ug si Silas gipagikan sa mga kaigsoonan paingon sa Berea; ug sa ilang paghiabut didto, sila misulod sa sinagoga sa mga Judio.

Ug kining mga Judioa mabuot pa kay sa mga Judio didto sa Tesalonica, kay kini sila midawat man sa pulong uban sa bug-os nga pagkamasibuton, nga sa adlaw-adlaw nanagtoon sa kasulatan, sa pagsusi kon tinuod ba gayud ang mga butang nga gisulti kanila.

Busa daghan kanila ang mitoo, uban sa dili diriyot nga mga hamiling babaye nga Gresyanhon, ug mga lalaki usab.

Apan sa pagkahibalo sa mga Judio sa Tesalonica nga sa Berea usab gimantala ni Pablo ang pulong sa Dios, sila nangadto usab didto, nga nanagsiba ug nagpagubot sa mga panon sa katawhan.

Tungod niini, si Pablo dihadiha gipagikan sa mga kaigsoonan sa paglakaw padulong sa dagat, apan si Silas ug si Timoteo nanagpabilin pa didto.

Ug ang mga tawo nga naghatud kang Pablo mikuyog kaniya hangtud sa Atenas; ug unya namauli sila nga nagdala ug tugon alang kang Silas ug kang Timoteo sa pag-apas kaniya sa labing madali.

Ug samtang si Pablo nagpaabut kanila didto sa Atenas, ang iyang espiritu sa sulod niya nahagit sa pagkasuko sa iyang pagkakita nga ang siyudad napuno sa mga larawan.

Tungod niini, sa sulod sa sinagoga iyang gipakiglantugi ang mga Judio ug ang mga tawong masimbahon; ug didto sa taboan sa adlaw-adlaw iyang gipakiglantugi ang uban kanila nga iyang igahibalag.

Ug iyang gikaasdang usab ang pipila sa mga pilosopo nga mga Epicureo ug mga Estoico. Ug may nangutana nga nag-ingon, "Unsa man kahay buot isulti niining tawong tigpamunit ug kahibalo?" Ang uban nanag-ingon, "Kini siya daw usa ka tigmantalag mga dios nga dumuloong"-- kay iya man ugod nga gimantala si Jesus ug ang pagkabanhaw.

Ug ilang gikuptan siya ug gidala ngadto sa Areopago ug gipangutana, "Makahimo ba kami pagpakisayud unsa kining bag-ong tuloohan nga imong gipanudlo?

Kay gikahatdan mo ang among mga dalunggan sa pipila ka mga laing butang; busa buot unta kami mahibalo unsay kahulogan niining mga butanga."

Ang tanan ugod nga mga taga-Atenas ug mga dumuloong nga nagpuyo didto wala man lamay laing mahimo kondili ang pagtabi 0 pagpaminaw sa bag-ong butang nga mahiabut.

Ug si Pablo mitindog sa taliwala sa Areopago ug miingon, "Mga taga-Atenas, nasabut ko nga sa tanang paagi kamo mga masimbahon gayud.

Kay sa naglakaw ako sa kadalanan ug naniid sa inyong mga ginasimba, nakita ko gani usab ang usa ka halaran nga diha niini gikasulat kining mga pulonga, `Alang sa dios nga wala hiilhi.` Kining inyong ginasimba nga wala ninyo hiilhi, nan, kini mao ang akong ginamantala kaninyo.

Ang Dios nga mao ang nagbuhat sa kalibutan ug sa tanang butang nga ania niini, maingon nga Ginoo man siya sa langit ug sa yuta, wala magpuyo diha sa mga templo nga binuhat sa kamot,

ni pagaalagaran siya sa mga kamot sa tawo, nga daw may pagpanginahanglan pa siya, sanglit siya gayud mao man gani ang nagahatag ug kinabuhi ug ginhawa ug sa tanang butang ngadto sa tanang mga tawo.

Siya mao ang nagbuhat sa tanang nasud sa katawhan gikan sa usa ka tawo, aron papuy-on sa tanang dapit sa yuta, tapus niya maandam ang mga gitagal nga kapanahonan ug ang mga utlanan sa mga dapit nga ilang pagapuy-an,

aron sila mangita sa Dios, basin pag ila siyang mahikapan ug makaplagan, bisan tuod nga siya dili ra halayo gikan sa matag-usa kanato,

kay `Diha kaniya kita nangabuhi ug nagalihok ug nagalungtad;` ug matud pa usab gani sa inyong mga magbabalak: `Kay sa pagkatinuod kita iyang kaliwat.`

Kay kaliwat man diay kita sa Dios, nan, dili nato paghunahunaon nga ang pagka-Dios nahisamag bulawan, o salapi, o bato, nga minugna sa kabatid ug sa panghanduraw sa tawo.

Ang Dios wala lamang manumbaling sa maong mga panahon sa kaburong, apan karon siya nagasugo sa tanang mga tawo bisan diin sa paghinulsol,

kay siya nakatudlo na ug adlaw kanus-a, subay sa katarungan, iyang pagahukman ang kalibutan pinaagi sa usa ka tawo nga iyang gitudlo alang niini, ug kini iyang gipanghimatud-an ngadto sa tanang mga tawo pinaagi sa pagbanhaw kaniya gikan sa mga patay."

Ug sa ilang pagkadungog mahitungod sa pagkabanhaw sa mga patay, dihay nanagbiaybiay; apan ang uban miingon, "Maminaw ra kami kanimo pag-usab mahitungod niini."

Ug si Pablo mipahawa kanila.

Apan dihay mga tawo nga mikuyog kaniya ug mitoo, nga ang pipila niini mao sila si Dionisio nga Areopagohanon, ug ang usa ka babaye nga ginganlan si Damaris, ug ang uban pa kanila.

Tapus niini si Pablo mipahawa sa Atenas ug miadto sa Corinto.

Ug didto iyang gikahibalag ang usa ka Judio nga ginganlan si Aguila, nga usa ka taga-Ponto, nga uban kang Priscila nga iyang asawa, bag-o pa lamang nahiabut gikan sa Italia tungod sa sugo ni Claudio nga kinahanglan ang tanang mga Judio mamahawa sa Roma. Ug siya miadto sa pagpakigkita kanila.

Ug kay siya sama ra man kanilag pangita, nga mao ang pagpamuhat ug mga tolda, siya mipuyo ipon kanila ug nagpamuhat uban kanila.

Ug sa tanang adlaw nga igpapahulay siya nagpakiglantugi didto sa sinagoga, sa pagpangdani sa mga Judio ug mga Gresyanhon.

Ug sa pag-abut ni Silas ug ni Timoteo gikan sa Macedonia, si Pablo nalingaw sa pagmantala, sa pagpanghimatuod ngadto sa mga Judio nga ang Cristo mao si Jesus.

Ug sa diha nga misupak sila ug nagpasipala kaniya, giyabyab niya ang iyang mga sapot ug miingon siya kanila, "Ang kaakohan labut sa inyong dugo anha sa ibabaw sa inyong kaugalingong mga ulo! Wala na akoy labut. Sukad karon moadto na ako sa mga Gentil."

Ug siya mipahawa didto ug miadto sa balay sa usa ka tawo nga ginganlan si Ticio Justo, nga usa ka magsisimba sa Dios; ang iyang balay tupad sa sinagoga.

Ug si Crispo, ang punoan sa sinagoga, mitoo sa Ginoo uban sa iyang tibuok panimalay; ug daghan sa mga taga-Corinto nga naminaw kang Pablo mitoo ug gibautismohan.

Ug usa ka gabii niana, pinaagi sa panan-awon, si Pablo gisultihan sa Ginoo nga nag-ingon, "Ayaw pagkahadlok, hinonoa sumulti ka ug ayaw pagpakahilum;

kay ako uban kanimo, ug walay manghilabut kanimo sa pagdaut kanimo; kay daghan akog mga tawo niining siyudara."

Ug sulod sa usa ka tuig ug unom ka bulan, siya mipuyo didto nga nagpanudlo kanila sa pulong sa Dios.

Apan sa diha nga si Galion mao nay gobernador sa Acaya, ang mga Judio mihimog hiniusa nga pagsulong kang Pablo, ug sa atubangan sa hukmanan siya ilang gipanagdala,

nga nanag-ingon, "Kining tawhana nagapangdani sa mga tawo sa pagsimba sa Dios sa paagi nga supak sa balaod."

Apan sa mobungat na unta si Pablo sa iyang baba, si Galion miingon sa mga Judio, "Kon kining butanga may labut pa sa usa ka kalapasan o sa usa ka buhat nga binanyaga, nan, O mga Judio, may katarungan unta ako sa pagpaminaw kaninyo;

apan kay kini butang man lamang diay labut sa mga pulong ug sa mga ngalan ug sa inyong kaugalingong balaod, nan, kamo na lamay mag-igo niana; magadumili ako sa pagkamaghuhukom niining mga butanga."

Ug iyang giabog sila gikan sa hukmanan.

Ug si Sostenes, ang pangulo sa sinagoga, gidakop nilang tanan, ug siya ilang gipanagbunalan atbang sa hukmanan. Apan si Galion wala lamang magkabana niini.

Ug tapus niini, si Pablo mipabilin didto sulod sa daghan pang mga adlaw, ug unya nanamilit siya sa mga kaigsoonan ug misakay sa sakayan padulong sa Siria kinuyogan ni Priscila ug ni Aquila. Ug didto sa Cencrea giputlan niya ang iyang buhok tungod sa usa ka panaad nga iyang gihimo.

Ug sila nahiabut sa Efeso, ug didto iyang gibiyaan sila, ug siya misulod sa sinagoga ug nakiglantugi sa mga Judio.

Ug sa paghangyo nila kaniya nga unta pabilin siyag taastaas pa nga panahon, siya wala mosugot;

hinoon, sa pagpanamilit na niya kanila, siya miingon, "Mobalik ra ako kaninyo kon itugot man sa Dios." Ug unya migikan siya sa Efeso sakay sa sakayan.

Ug sa paghidunggo niya sa Cesarea, siya mitungas sa Jerusalem ug nangomusta sa iglesia, ug unya milugsong siya ngadto sa Antioquia.

Tapus makapabilin didto sulod sa usa ka panahon, siya migikan ug iyang giabanid pag-adto ang mga dapit sa tibuok kayutaan sa Galacia ug Frigia, sa pagpalig-on sa tanang mga tinun-an.

Ug unya miabut sa Efeso ang usa ka Judio nga ginganlan si Apolos, nga didto matawo sa Alejandria. Siya maoy usa ka tawo nga maayong manulti ug batid sa mga kasulatan.

Siya gikatun-an mahitungod sa Dalan sa Ginoo; ug maingon nga madasigon man siya sa espiritu, siya nagsulti ug nanudlo sa sibo gayud sa kaagi ni Jesus, bisan tuod nga ang bautismo nga iyang nasinati mao ra ang kang Juan.

Ug didto sa sinagoga siya misugod sa pagsulti nga masaligon kaayo, apan sa pagkadungog kaniya ni Priscila ug ni Aquila, siya ilang gidala sa ila, ug kaniya ang tinoohan sa Dios ilang gisaysay sa labi pang sibo gayud.

Ug kay buot man siyang motabok ngadto sa Acaya, ang mga kaigsoonan midasig kaniya ug misulat sa mga tinun-an didto aron siya ilang hinangpon sa pagdawat. Ug sa paghiabut na niya didto, daku ang iyang gikatabang sa mga nanagpanoo pinaagi sa grasya;

kay sa pakiglantugi atubangan sa kadaghanan, ang mga Judio iya mang gidaug sa dakong kadasig, nga nagpanghimatuod pinaagi sa kasulatan nga ang Cristo mao si Jesus.

Ug samtang didto si Apolos sa Corinto, si Pablo, tapus niya malatas ang mga kayutaan sa ibabaw, nahiabut sa Efeso diin iyang gikahibalag ang pipila ka mga tinun-an.

Ug siya miingon kanila, "Nakadawat ba kamo sa Espiritu Santo sa diha nga mitoo na kamo?" Ug sila miingon kaniya, "Wala. Wala man gani kami makadungog nga aduna diay Espiritu Santo."

Ug siya nangutana kanila, "Ngadto ba diay sa unsa ang pagbautismo kaninyo?" Sila mitubag kaniya, "Ngadto sa bautismo ni Juan."

Ug si Pablo miingon, "Si Juan nagbautismo sa bautismo sa paghinulsol, nga nag-agda sa katawhan sa pagsalig niadtong moabut sa ulahi kaniya, sa ato pa, kang Jesus."

Ug sa ilang pagkadungog niini, sila gipangbautismohan sa ngalan sa Ginoong Jesus.

Ug sa napandongan na sila ni Pablo sa iyang mga kamot, ang Espiritu Santo mikunsad kanila, ug sila nanagpanulti sa laing mga pinulongan ug nanaghimog mga profesiya.

Ug silang tanan mga napulo ug duha ka tawo.

Ug si Pablo miadto sa sinagoga, ug sulod sa tulo ka bulan siya nagsultihan didto sa walay kokahadlok, nga nangatarungan ug nagpatoo kanila mahitungod sa gingharian sa Dios.

Apan sa diha nga ang pipila ka tawo nagpatig-a man gayud ug wala motoo, nga sa atubangan sa katawhan nagsulti na hinoog dautan mahitungod sa maong Dalan, kanila mitalikod siya dala ang mga tinun-an uban kaniya, ug didto na siya magsultihan sa matag-adlaw sa hawanan sa balay ni Tirano, gikan sa napulog usa ang takna sa buntag hangtud sa ikaupat ang takna sa hapon.

Ug kini nagpadayon sulod sa duha ka tuig, nga tungod niana nakadungog sa pulong sa Ginoo ang tanang nanagpuyo sa Asia, mga Judio ug mga Gresyanhon.

Ug ang Dios naghimog dagkung mga milagro pinaagi sa mga kamot ni Pablo,

nga tungod niana ang mga masakiton gipanagdad-an ug mga panyo o mga tapis nga nahidapat sa lawas ni Pablo, ug sila nangaayo sa ilang mga sakit ug namahawa kanila ang mga espiritu nga dautan.

Ug unya dihay mga nanaglibod sa pagpanghingilin ug mga yawa, mga Judio nga misulay sa paglitok sa ngalan sa Ginoong Jesus alang sa mga nanagbaton sa mga espiritu nga dautan, sa paglitok nga nag-ingon, "Ako magasugo kaninyo pinaagi nianang Jesus nga ginamantala ni Pablo."

Ug nanaghimo niini ang pito ka mga lalaking anak ni Esceva, usa ka labawng sacerdote nga Judio.

Apan ang espiritu nga dautan mitubag kanila, "Kang Jesus nakaila ako ug kang Pablo nakaila ako; apan kamo, si kinsa man kamo?"

Ug giluksoan sila sa tawo nga gipuy-an sa espiritu nga dautan, ug iyang gidaug silang tanan, ug gibuntog sila, nga tungod niana, sa pagpanalagan na nila gikan niadtong balaya, sila mga hubo ug mga samaran.

Ug kini nahibaloan sa tanang nanagpuyo sa Efeso, mga Judio ug mga Gresyanhon; ug silang tanan giabut ug kahadlok; ug gipakadaku ang ngalan sa Ginoong Jesus.

Daghan usab sa mga nanagpanoo na nangabut, nanagtug-an ug nanagbutyag sa ilang mga binuhatan kanhi.

Ug daghan sa mga naghimog mga pagpanglamat kanhi, mipundok sa ilang mga basahon ug kini ilang gisunog sa atubangan sa tanan; ug ilang gikuwenta ang bili niining tanan ug ilang nasuta nga kini mikabat sa kalim-an ka libo ka mga salapi.

Ug sa ingon nga paagi ang pulong sa Ginoo mikaylap ug nagmadaugon.

Ug unya tapus niining maong mga hitabo, gilaraw ni Pablo diha sa Espiritu ang pag-agi sa Macedonia ug sa Acaya, ug sa pag-adto sa Jerusalem, nga nag-ingon, "Gikan didto kinahanglan duawon ko usab ang Roma."

Ug iyang gipaadto sa Macedonia ang duha sa iyang mga katabang, si Timoteo ug si Erasto, samtang siya nagpabilin pa una didto sa Asia.

Ug niadtong panahona nahitabo ang dili diyutayng kaguliyang mahitungod sa Dalan.

Kay dihay tawo nga ginganlan si Demetrio, usa ka platiro nga namuhat ug mga salapi nga urna nga hulad sa simbahan ni Artemisa, ug kini hingsapian pag-ayo sa iyang mga mananalsal.

Ug kini sila iyang gipatigum uban sa mga mamumoo nga samag bulohaton, ug kanila miingon siya, "Mga tawo, kamo nasayud nga gikan niining maong patigayon kita nakabaton sa atong bahandi.

Ug kamo nakakita ug nakadungog nga dili lamang dinhi ra sa Efeso kondili hapit sa tibuok Asia, daghan ang mga tawo nga gipangdani ug gipahisalaag niini ni Pablo, nga nag-ingon nga kono ang mga dios nga hinimog mga kamot dili mga dios.

Ug namiligro dili lamang nga mahimong talamayon kining atong patigayon, kondili usab nga magawala na lamang unyay hinungdan ang templo sa dakung diosa nga si Artemisa, ug nga tingali gani hinoon mapukan na lamang siya gikan sa iyang kahalangdon, siya nga karon ginasimba sa tibuok Asia ug sa kalibutan."

Ug sa ilang pagkadungog niini sila nasilag ug naninggit, "Dakuan ang Artemisa sa mga taga-Efeso!"

Ug ang siyudad napuno sa kagubot; ug sila nagdungan sa pagpanalagan ngadto sa sulod sa tiyatro, nga nanagtaral kang Gayo ug kang Aristarco, ang mga taga-Macedonia nga mga kauban ni Pablo sa panaw.

Ug si Pablo buot unta moadto ipon sa katilingban, apan gidid-an siya sa mga tinun-an;

ug ang pipila usab sa mga punoan sa Asia nga iyang mga higala, nagsugo ngadto kaniya sa paghangyo nga dili unta niya pangahasan ang pagsulod sa tiyatro.

Ug ang mga tawo nagsinggitay, ang pipila mao kini ang singgit ug ang uban mao kadto; kay ang katilingban ugod nagkaguliyang na man, ug ang kadaghanan kanila wala gani makasabut nganong nagkatigum sila.

Ug ang pipila ka tawo sa panon mihatag ug mga tugon kang Alejandro, ang gitudlo sa mga Judio sa pagpangatubang. Ug si Alejandro misinyas sa iyang kamot, buot untang mosulti sa pagpanalipod diha sa atubangan sa katawhan.

Apan sa ilang pagkamatikod nga siya Judio man diay, sulod sa mga duha ka takna silang tanan nanagsinggit sa usa ka tingog nga nag-ingon, "Dakuan ang Artemisa sa mga taga-Efeso!"

Ug sa diha nga ang kalihim sa lungsod nakapahilum na sa katawhan, siya miingon kanila, "Mga tawo sa Efeso, kinsa ba ugod nga tawhana ang wala masayud nga ang siyudad sa mga taga-Efeso mao ang magbabantay sa templo sa dakung Artemisa ug sa larawan nga natagak gikan sa langit?

Ug kay dili man malalis kining mga butanga, kinahanglan nga magpakahilum kamo ug dili magpatakag buhat ug bisan unsa.

Kay inyong gipanagtaral dinhi kining mga tawhana nga wala manamastamas sa mga templo ug wala magpasipala sa atong diosa.

Busa, kon ugaling si Demetrio ug ang iyang mga kaubang mananalsal aduna may sumbong batok kang bisan kinsa, anaa ang mga hukmanan nga binuksan, ug anaay mga gobernador; pakihaa sila, ang usa sa usa.

Hinoon, kon kamo aduna may uban pang mga sumbong, kini mahusay sa nabatasang tigum sa katilingban.

Kay sa pagkatinuod kita lagmit nga ikasumbong nga nanaghimog kagubot niining adlawa, sanglit wala man kitay ikapakitang hinungdan nga ikapakamatarung niining maong kaguliyang."

Ug sa nakasulti na siya niini, iyang gipapauli ang katilingban.

Ug sa paghunong na sa kaguliyang, ang mga tinun-an gipakuha ni Pablo ug tapus makapahimangno kanila, siya nanamilit kanila ug migikan paingon sa Macedonia.

Ug sa nakalatas na siya niadtong mga dapita, tapus makahatag sa daghang mga pagdasig sa mga kaigsoonan didto, siya nahidangat sa Gresya.

Ug didto nagpabilin siya sulod sa tulo ka bulan, ug sa diha nga ang mga Judio naghimog usa ka laraw batok kaniya sa taligikan na unta siya sakay sa sakayan padulong sa Siria, naabut sa iyang hunahuna ang pagpauli nga adto mag-agi sa Macedonia.

Ug mikuyog kaniya sila si Sopater nga taga-Berea, nga anak ni Pirro; ug si Aristarco ug si Segundo nga mga taga-Tesalonica; ug si Gayo nga taga-Derbe, ug si Timoteo; ug si Tiquico ug si Trofimo nga mga taga-Asia.

Ug kini sila miuna ug didto maghulat kanamo sa Troas,

apan kami diha na mogikan sa Filipos sakay sa sakayan tapus sa mga adlaw sa Tinapay nga Walay Igpapatubo, ug sa lima ka adlaw kami nahiabut kanila sa Troas, diin nanagpabilin kami sulod sa pito ka adlaw.

Ug sa nahaunang adlaw sa semana, sa nagkatigum kami aron sa pagpikaspikas sa tinapay, si Pablo, nga may tuyo sa paggikan sa pagkasunod nga adlaw, nakigsultihanay kanila; ug iyang gitaas ang iyang pakigpulong hangtud sa tungang gabii.

Ug didtoy daghang suga sulod sa itaas nga lawak diin nanagkatigum kami.

Ug diha sa bintana naglingkod ang usa ka batan-ong lalaki nga ginganlan si Eutico, nga nahinanok sa halalum nga paghikatulog samtang si Pablo nagpadayon pa gihapon sa pagsulti. Ug sa gidaug na gayud siya sa katulogon, siya nahulog ngadto sa ubos gikan sa ikatulong andana, ug gipanagsakwat siya nga patay na.

Apan si Pablo nanaug ug iyang giub-an siya, ug samtang naggakus kaniya, miingon, "Ayaw kamo kabalaka, kay buhi siya."

Ug sa nakasaka na si Pablo ug nakapikaspikas sa tinapay ug nakakaon, siya nakigsulti pa kanila sa hataas hangtud namanagbanag na ang kabuntagon, ug unya migikan siya.

Ug ang batan-on ilang gidala nga buhi, ug sila nangalipay ug daku uyamot.

Apan kami nga miuna pagsakay sa sakayan milawig padulong sa Ason, sa tuyo nga didto among pasakyon si Pablo; kay mao man kini ang iyang tuyo nga adto lamang siya agi sa mamala.

Ug sa pagsugat niya kanamo sa Ason, siya among gipasakay ug unya nahidangat kami sa Mitilene.

Ug gikan didto milawig kami, ug sa pagkasunod nga adlaw didto na kami sa atbang sa Quio; sa pagkasunod nga adlaw midunggo kami sa Samos; ug sa pagkasunod nga adlaw midangat kami sa Mileto.

Kay tuyo man ugod ni Pablo ang pagsaylo lamang sa Efeso aron dili siya kausikan ug panahon didto sa Asia; kay siya nagdali sa pag-abut sa Jerusalem, kon mahimo, sa adlaw sa Pentecostes.

Ug gikan sa Mileto nagsugo siya ngadto sa Efeso sa pagtawag sa mga anciano sa iglesia sa pag-adto kaniya.

Ug sa paghiabut na nila, siya miingon kanila,

nga nag-alagad ako sa Ginoo uban sa bug-os nga pagkamapaubsanon, ug uban sa mga luha, ug sa taliwala sa mga pagpanulay nga miabut kanako gumikan sa mga paglaraw sa mga Judio;

nga wala ako maglilong sa bisan unsa nga inyong kaayohan, nga nagpanudlo kaninyo sa atubangan sa kadaghanan ug diha sa inyong kabalayan,

sa pagpanghimatuod sa atubangan sa mga Judio ug sa mga Gresyanhon mahitungod sa paghinulsol ngadto sa Dios ug sa pagtoo kang Jesu-Cristo nga atong Ginoo.

Ug karon, tan-awa, inagda sa Espiritu ako nagapadulong na sa Jerusalem sa walay pagpanghibalo unsay mahitabo kanako didto;

gawas lamang nga sa mataglungsod nga akong adtoan ang Espiritu Santo nagapasidaan kanako nga ang mga talikala ug ang mga kasakit nagahulat kanako.

Hinoon ang akong kinabuhi wala ko isipa nga bililhon alang kanako, basta lamang matuman ko ang akong paningkamot ug ang katungdanan nga akong nadawat gikan sa Ginoong Jesus sa pagpanghimatuod sa Maayong Balita sa grasya sa Dios.

Ug karon, tan-awa, ako nahibalo nga kamong tanan nga akong hingsuroyan sa pagmantala ko sa gingharian, dili na makakita pag-usab sa akong nawong.

Busa, niining adlawa ipanghimatuod ko kaninyo nga dili ako arang kadat-ugan sa dugo ni bisan kinsa kaninyo,

kay wala ko man ililong kaninyo ang tanang pagbulot-an sa Dios.

Tagda ninyo ang inyong kaugalingon ug ang tibuok panon, nga niini ang Espiritu Santo mao ang naghimo kaninyong mga magbabantay, sa pagtagad sa iglesia sa Ginoo nga iyang nabatonan pinaagi sa iyang kaugalingong dugo.

Ako nahibalo nga sa makagikan na gani ako, pagasudlon kamog mabangis nga mga lobo nga dili maluoy sa panon;

ug gikan ra gayud kaninyo adunay managpanindog nga mga tawo nga magasultig mga binalit-ad aron sa pagpamira sa mga tinun-an ngadto kanila.

Busa magbantay kamo, ug hinumdumi ninyo nga sulod sa tulo ka tuig, sa gabii ug sa adlaw, kamong tanan wala ko undangi sa pagpahimangno uban sa mga luha.

Ug karon itugyan ko kamo ngadto sa Dios ug sa pulong sa grasya niya nga may gahum sa pagpalig-on kaninyo ug sa paghatag kaninyo sa panulondon uban sa tanang mga binalaan.

Wala akoy gikaibgan nga salapi ni bisan kinsa, o bulawan, o bisti.

Kamo gayud nasayud nga alang sa mga kinahanglanon ko ug sa akong mga kauban, maoy mialagad kining mga kamota.

Sa tanang mga butang gikapakita ko kaninyo nga ang mga maluyahon kinahanglan inyong tabangan pinaagi sa ingon nga pagbudlay, nga magahinumdum kamo sa pulong sa Ginoong Jesus, nga siya gayud mao ang nagsulti, `Labi pang bulahan ang paghatag kay sa pagdawat.`"

Ug sa nakasulti na siya niini, siya miluhod ug nag-ampo uban kanilang tanan.

Ug silang tanan nanghilak ug si Pablo ilang gigakos sa liog ug gihalokan siya nila,

nga nanagsubo labaw sa tanan tungod sa mga pulong nga iyang giingon, nga dili na sila makakita pag-usab sa iyang nawong. Ug siya ilang gihatud sa sakayan.

Ug sa naukang na kami gikan kanila ug nakagikan sakay sa sakayan, milawig kami nga nanglaktud ngadto sa Cos, ug sa pagkasunod nga adlaw ngadto sa Rodas, ug gikan didto ngadto sa Patara.

Ug sa nakakaplag kamig sakayan nga tumatabok ngadto sa Fenicia, kami misakay niini ug migikan.

Ug sa nakita na namo ang Cipro, sa paghisaylo namo niini dapit sa wala, milawig kami padulong sa Siria ug midunggo sa Tiro; kay didto ang sakayan pagahaw-asan man sa mga karga.

Ug sa napangita na namo ang mga tinun-an, kami mipabilin didto sulod sa pito ka adlaw. Pinaagi sa Espiritu ilang gisultihan si Pablo sa dili na lang pag-adto sa Jerusalem.

Ug sa pagkatapus na niadtong mga adlawa, kami migikan ug mipadayon sa among panaw. Ug silang tanan, uban ang mga asawa ug mga anak, mihatud kanamo hangtud sa gawas sa siyudad; ug sa nangluhod kami sa baybayon, nanag-ampo kami ug nanamilit sa usa ug usa.

Ug unya misakay kami sa sakayan, ug sila namauli ngadto sa ila.

Ug sa pagkatapus na sa among paglawig gikan sa Tiro, nahidunggo kami sa Tolemaida; ug didto among gipangomusta ang mga kaigsoonan ug kanila mipabilin kamig usa ka adlaw.

Ug sa pagkasunod nga adlaw migikan kami ug nahiabut sa Cesarea; ug didto misulod kami sa balay ni Felipe nga ibanghilista, ang usa sa pito, ug mipabilin kami diha kaniya.

Ug kini siya may upat ka mga anak nga dalaga nga nanaghimog mga profesiya.

Ug sa nagpabilin kami didto sulod sa pipila ka adlaw, usa ka profeta nga ginganlan si Agabo nahilugsong gikan sa Judea.

Ug sa pag-abut niya kanamo, iyang gikuha ang bakus ni Pablo ug gigapos niya ang iyang kaugalingong mga tiil ug mga kamot, ug miingon, "Mao kini ang giingon sa Espiritu Santo, `Sa ingon niini pagagapuson sa mga Judio didto sa Jerusalem ang tag-iya niining bakusa, ug ilang itugyan siya ngadto sa mga kamot sa mga Gentil.`"

Ug sa pagkadungog namo niini, kami ug ang mga tawo didto nangamuyo kang Pablo nga dili na lang unta siya magtungas ngadto sa Jerusalem.

Unya si Pablo mitubag, "Unsa ba kining inyong gibuhat, nga nanghilak man kamo ug nanagpaluya sa akong kasingkasing? Andam na ako dili lamang sa pagpabilanggo, kondili bisan pa sa pagpakamatay didto sa Jerusalem tungod sa ngalan sa Ginoong Jesus."

Ug kay dili man gayud siya patoo, miundang na lamang kami ug miingon, "Ang kabubut-on sa Ginoo maoy matuman."

Ug tapus niining mga adlawa, sa nakaandam na kami, mitungas kami ngadto sa Jerusalem.

Ug mikuyog kanamo ang pipila ka mga tinun-an gikan sa Cesarea, nga maoy nanagdala kanamo ngadto a balay ni Mnason nga taga-Cipro, nga daang tinun-an, kinsang balay adto kami mag-abut.

Ug sa pag-abut namo sa Jerusalem, gidawat kami sa mga kaigsoonan uban sa kalipay.

Ug sa pagkasunod nga adlaw si Pablo uban kanamo miadto sa pagpakigkita kang Santiago; ug ang tanang mga anciano didto usab.

Ug human siya makapangomusta kanila, iyang gitagsatagsa pagsugilon kanila ang mga butang nga nahimo sa Dios taliwala sa mga Gentil pinaagi sa iyang pagpang-alagad.

Ug sa pagkadungog nila niini, ilang gidalayeg ang Dios. Ug sila miingon kang Pablo, "Igsoon, nakita mo kon unsa kahilabihan kadaghan ang mga Judio nga nanagpanoo; ug kini silang tanan mga masibuton gayud sa kasugoan.

Ug sila gikasuginlan mahitungod kanimo nga ikaw kono nagapanudlo sa tanang mga Judio nga nanagpuyo taliwala sa mga Gentil, sa pagtudlo kanila sa pagtalikod kang Moises ug sa dili na pagsirkunsidar sa ilang mga anak, ug sa dili na paggawi sumala sa ilang mga batasan.

Ug unsaon man niini karon? Kay siguro gayud sila nga makadungog nga nahiabut ikaw.

Busa, buhata kining among igaingon kanimo. Aduna kami dinhiy upat ka tawo nga may panaad.

Dad-a kining mga tawhana, ug uban kanila tumana ang bulohaton sa pagpaputli sa kaugalingon, ug bayri ang ilang mga galastohan aron makapakiskis sila sa ilang mga ulo. Sa ingon niini ang tanan mahibalo nga dili diay tinuod ang gikasugilon kanila mahitungod kanimo, ug nga ikaw gayud nagagawi diay nga matinumanon sa kasugoan.

Apan bahin sa mga Gentil nga nanagpanoo, amo na silang gikasulatan sa among hukom nga kinahanglan ilang dumilian ang bisan unsa nga gikadulot ngadto sa mga diosdios, ug ang dugo, ug ang mga mananap nga naluok, ug ang pakighilawas."

Ug ang mga tawo gidala ni Pablo, ug sa pagkasunod nga adlaw gituman niya uban kanila ang bulohaton sa pagpaputli sa kaugalingon, ug misulod sa templo aron sa pagpahibalo kon kanus-a matapus ang panahon sa ilang pagpaputli, nga sa maong panahon igahalad na ang halad alang sa matag-usa kanila.

Ug sa hapit na matapus ang pito ka adlaw, ang mga Judio nga gikan sa Asia, sa ilang pagkakita kaniya sulod sa templo, mipagubot sa tibuok panon sa katawhan, ug gidakop siya nila

nga nanagsinggit, "Mga tawo sa Israel, tabang kamo! Mao kini ang tawo nga nanudlo sa katawhan bisan diin batok sa lungsod ug sa kasugoan ug niining dapita; ug labut pa, dihay mga Gresyanhon nga iya usab nga gipasulod dinhi sa templo, ug iyang gihugawhugawan kining dapita nga balaan."

Kay sa wala pa kini, ila man ugod nga nakita si Trofimo nga taga-Efeso uban kaniya sa siyudad, ug nanagdahum sila nga gipasulod siya ni Pablo sa templo.

Ug unya naukay ang tibuok siyudad, ug ang katawhan nanugok; ug ilang gidakop si Pablo ug gitaral nila siya ngadto sa gawas sa templo, ug dihadiha gisirhan ang mga pultahan.

Ug samtang nagpahigayon sila sa pagpatay kaniya, miabut sa koronil sa kasundalohan ang balita nga nagubot ang tibuok Jerusalem.

Ug dihadiha mikuha siyag mga sundalo ug mga kapitan, ug midalagan ngadto kanila. Ug sa pagkakita nila sa koronil ug sa mga sundalo, ilang giundangan si Pablo sa pagbunal.

Ug unya miduol kaniya ang koronil ug iyang gidakop siya, ug nagsugo nga gaposon siyag duha ka talikala, ug nangutanag kinsa siya ug unsay iyang nabuhat.

Ug diha sa panon sa katawhan may nanagsinggit nga mao kini, ug ang uban mao kadto; ug kay wala man gayud niya matino ang tinuod tungod sa kaguliyang, misugo siya nga dad-on si Pablo ngadto sa kuta.

Ug sa pag-abut niya sa hagdanan niini, siya gisakwat na lang sa mga sundalo tungod sa kakusog sa hasmag sa mga tawo;

kay minunot man ang panon sa mga tawo nga nanagsinggit, "Patya siya!"

Ug sa diha nga isulod na si Pablo sa kuta, siya miingon sa koronil, "Makahimo ba ako sa pagsulti kanimo?" Ug siya mitubag, "Makamao ka ba diayng mosultig Gresyanhon?

Dili ka ba diay mao kadtong Egiptohanon nga dili pa lang dugay naghimog kagubot ug midala sa upat ka libo ka tawo sa mga Manonunggab ngadto sa mga awaaw?"

Ug si Pablo mitubag kaniya, "Ako usa ka Judio nga taga-Tarso sa Cilicia, molupyo sa usa ka bantugang siyudad. Hangyoon ko ikaw, tugoti ako sa pagsulti sa mga tawo."

Ug sa gikatugotan na siya sa koronil, sa nagtindog siya sa hagdanan, si Pablo misinyas sa iyang kamot ngadto sa mga tawo. Ug sa diha nay dakung kahilum, siya misulti kanila sa pinulongan nga Hebreohanon, nga nag-ingon:

"Mga kaigsoonan ug mga ginikanan, pamatii kining pangatarungan nga karon akong pagahimoon sa inyong atubangan."

Ug sa ilang pagkadungog kaniya nga nagsulti kanila sa pinulongan nga Hebreohanon, milabi pa sila paghilum. Ug siya miingon kanila:

"Ako usa ka Judio nga natawo sa Tarso sa Cilicia; apan gimatoto ako dinhing siyudara sa tiilan ni Gamaliel, gitun-an subay sa mapiuton nga paagi sa kasugoan sa atong mga ginikanan, sanglit masibuton man ako alang sa Dios sama kaninyong tanan niining mga adlawa karon.

Gilutos ko gayud kining Dalana hangtud ngadto sa kamatayon, nga nanggapos sa mga lalaki ug mga babaye, ug nagbanlud kanila sa mga bilanggoan,

nga niini makasaksi kanako ang labawng sacerdote ug ang tanang mga anciano. Gikan kanila nadawat ko man gani ang mga sulat ngadto sa mga kaigsoonan, ug ako miadto sa Damasco sa pagkuha sa mga dakponon usab didto ug sa pagdala kanila nga ginapos dinhi sa Jerusalem aron pagasilotan.

"Ug nahitabo nga samtang nagpanaw ako ug nagkahiduol na sa Damasco, sa may kaudtohon, usa ka dakung kahayag gikan sa langit mikalit pagsidlak libut kanako.

Ug natumba ako sa yuta ug nadungog ko ang tingog nga nag-ingon kanako, `Saulo, Saulo, nganong ginalutos mo ako?`

Ug nangutana ako, `Kinsa ka ba, Ginoo?` Ug siya mitubag kanako, `Ako mao si Jesus nga Nazaretnon nga imong ginalutos.`

Ug silang mga kauban ko nakakita sa kahayag, apan wala sila makabati sa tingog sa nagsulti kanako.

Ug nangutana ako, `Unsa bay akong pagabuhaton, Ginoo?` Ug ang Ginoo miingon kanako, `Tumindog ka, ug umadto ka sa Damasco, ug didto igatug-an kanimo ang tanang gitahas kanimo nga pagabuhaton mo.`

Ug kay dili na man ako makakita tungod sa kasulaw niadtong maong kahayag, giagak na lang ako sa akong mga kauban, kinuptan ang akong kamot, ug nahiabut ako sa Damasco.

"Ug usa ka tawo didto nga ginganlan si Ananias, nga tawong masimbahon sumala sa kasugoan ug nga mahitungod kaniya may maayo ganing panghimatuod ang tanang mga Judio nga nagpuyo didto,

miabut kanako, ug sa nagtindog siya tupad kanako miingon kanako, `Igsoon Saulo, tan-aw!` Ug sa maong higayon nagtan-aw na ako ug nakakita ako kaniya.

Ug siya miingon, `Ang Dios sa atong mga ginikanan nagpili kanimo aron masayud ikaw sa iyang pagbuot, ug makakita kaniya nga Matarung, ug makadungog ug tingog gikan sa iyang baba;

kay ikaw himoon man nga saksi alang kaniya ngadto sa tanang mga tawo mahitungod sa imong nakita ug nadungog.

Ug karon, unsa pa may imong gipaabut? Tumindog ka ug magpabautismo, ug hugasa ang imong mga sala pinaagi sa pagtawag sa iyang ngalan.`

"Ug sa paghibalik nako sa Jerusalem ug sa nag-ampo ako sa templo, gipanawan ako

ug nakita ko siya nga nag-ingon kanako, `Dumali ka ug pahawa dayon sa Jerusalem, kay dili sila modawat sa imong igapanghimatuod mahitungod kanako.`

Apan ako miingon kaniya, `Ginoo, nasayud na bitaw sila pag-ayo nga sa tanang sinagoga gipabilanggo ug gipabunalan ko kanhi ang mga nanagpanoo kanimo,

ug nga sa pag-ula gani sa dugo ni Esteban nga imong saksi, ako usab nagtambong man ug naghatag sa akong pag-uyon niini, ug ako gayud mao ang nag-atang sa mga bisti sa mga nagpatay kaniya.`

Ug siya miingon kanako, `Pumahawa ka, kay ipadala ko ikaw sa halayo ngadto sa mga Gentil.`"

Ug sila naminaw kaniya hangtud niining sultiha. Unya misinggit sila nga nanag-ingon, "Wagtanga ang maong tawo gikan sa yuta! Kay dili angay kaniya ang pagkabuhi."

Ug samtang nanagsinggit sila ug nangitsa sa ilang mga bisti ug nanagsaliyab ug mga abog ngadto sa hangin,

ang koronil misugo nga ipadala siya ngadto sa kuta ug ipausisa pinaagi sa latigo, aron mahibaloan nganong nanagsinggit sila sa ingon batok kaniya.

Apan sa diha nga ila na siyang gikagaid pinaagi sa mga koriya, si Pablo miingon sa kapitan nga nagtindog sa duol, "Subay ba sa balaod ang paghampak ninyo sa usa ka siyudadanong Romanhon bisan sa wala pa siya kahukmi?"

Ug sa pagkadungog niini sa kapitan siya niadto sa koronil ug miingon kaniya, "Unsa ba diay kining imong bubuhaton? Kay kining tawhana maoy usa ka siyudadanong Romanhon."

Ug ang koronil miadto kang Pablo ug miingon kaniya, "Tug-ani ako, usa ba ikaw ka siyudadanong Romanhon?" Ug si Pablo miingon, "Oo."

Ug ang koronil mitubag, "Nabatonan ko ang samang pagkasiyudadano pinaagig dakung salapi." Ug si Pablo miingon, "Apan ako natawo nga siyudadanong Romanhon."

Ug dihadiha namahawa kaniya ang mga tawo nga mao untay mousisa kaniya; ug ang koronil usab nahadlok sa iyang pagkasayud nga si Pablo usa man diay ka siyudadanong Romanhon, kay siya mao man ang naggapos kaniya.

Apan kay buot man gayud siya pakisayud sa tinuod nga hinungdan nganong gisumbong si Pablo sa mga Judio, iyang gipahubaran siya sa pagkasunod nga adlaw, ug nagsugo sa pagpatigum sa mga sacerdote nga punoan ug sa tibuok Sanhedrin, ug iyang gipakanaug siya ug gipaatubang kanila.

Ug si Pablo, sa nagtutok siya sa Sanhedrin, miingon, "Mga igsoon, sa atubangan sa Dios nagakinabuhi ako diha sa bug-os nga maayong kaisipan hangtud niining adlawa."

Ug ang labawng sacerdote nga si Ananias misugo kanila nga nagtindog tupad kang Pablo sa pagsagpa sa iyang baba.

Unya si Pablo miingon kaniya, "Sa Dios pagasagpaon ikaw, pinaputi nga bongbong! Nagalingkod ikaw diha aron kono sa paghukom kanako subay sa balaod, ug unya imo akong ipasagpa supak sa balaod?"

Ug sila nga nagtindog sa iyang tupad miingon kaniya, "Mopasipala ka ba diayg sulti batok sa labawng sacerdote sa Dios?"

Ug si Pablo mitubag, "Mga igsoon, wala ako makaila nga siya diay labawng sacerdote; ug tuod nahisulat man, `Dili ka magsultig dautan batok sa punoan sa imong katawhan.`"

Apan sa pagkamatikod ni Pablo nga usa ka bahin kanila mga Saduceo ug ang usa mga Fariseo, siya misinggit sa Sanhedrin, "Mga igsoon, ako Fariseo, anak sa mga Fariseo; ug bahin sa paglaum ug sa pagpangabanhaw sa mga patay, ako karon ginahukman."

Ug sa pagsulti niya niini, nahitabo ang panaglalis sa mga Fariseo ug sa mga Saduceo; ug nabahin ang pundok sa mga tawo.

Kay ang mga Saduceo ugod nagaingon man nga walay pagkabanhaw, ni manolunda, ni espiritu; apan ang mga Fariseo nagatoo nga aduna kining tanan.

Ug nahitabo ang makusog nga sininggitay; ug pipila sa mga escriba sa pundok sa mga Fariseo nanindog ug nakigbisug nga nanag-ingon, "Wala kamiy nakitang dautan niining tawhana. Pananglitan tinuod nga may espiritu o manolunda nga nakigsulti kaniya, unsa man?"

Ug sa diha nga misamot kainit ang panaglalisay, ang koronil nga nahadlok nga ilang koniskonison si Pablo, misugo sa mga sundalo sa pagkanaug ug sa pagsakmit kaniya gikan kanila ug sa pagdala kaniya ngadto sa kuta.

Ug sa pagkagabii niana, ang Ginoo mitungha kaniya ug miingon, "Sumalig ka, kay maingon nga nanghimatuod ikaw kanako sa Jerusalem, kinahanglan nga manghimatuod usab ikaw didto sa Roma."

Ug sa pagkabuntag na, ang mga Judio naghimog usa ka panagsabut, ug ubos sa panumpa nagsinaaray sa dili na pagkaon ni pag-inom hangtud ilang mapatay si Pablo.

Ug kapin sa kap-atan ka tawo ang naghimo sa maong panagsabut.

Ug nangadto sila sa mga sacerdote nga punoan ug sa mga anciano, ug miingon kanila, "Ubos sa panumpa, nagsinaaray kami sa mapiuton gayud sa dili na pagtilaw sa bisan unsang pagkaon hangtud among mapatay si Pablo.

Busa karon, uban sa Sanhedrin, ipahibalo ninyo sa koronil nga si Pablo kinahanglan iyang ipadala kaninyo, nga daw buot kamo pakisayud sa labi pang sibo mahitungod kaniya. Ug kami andam sa pagpatay kaniya sa dili pa siya mahiabut sa duol."

Apan ang lalaking anak sa babayeng igsoon ni Pablo nakadungog mahitungod niining ilang banhig; busa miadto siya ug misaka sa kuta ug iyang gisuginlan niini si Pablo.

Ug gitawag ni Pablo ang usa sa mga kapitan ug miingon kaniya, "Dad-a kining batan-on ngadto sa koronil, kay aduna siyay isugilon kaniya."

Ug iyang gikuha ug gidala siya ngadto sa koronil, ug miingon, "Si Pablo, ang binilanggo, mitawag kanako ug mihangyo nga dad-on ko kanimo kining batan-on, kay aduna kono siyay isugilon kanimo."

Ug sa kamot gikuptan siya sa koronil, ug sa nadala na siya sa hilit iyang gipangutana, "Unsa bay imong isugilon kanako?"

Ug siya miingon kaniya, "Ang mga Judio nagakasabut sa paghangyo kanimo sa pagpadala kang Pablo ngadto sa Sanhedrin ugma, nga daw sa magpakisusi sila sa labi pang sibo mahitungod kaniya.

Apan ayaw sila pagtoohi, kay kapin sa kap-atan sa ilang mga tawo anaa nagabanhig karon kaniya, ug kini sila ubos sa panumpa nagsinaaray sa dili na pagkaon ni pag-inom hangtud ilang mapatay siya; ug karon andam na sila, nga nagapaabut sa imong pag-uyon."

Ug ang batan-on gipapauli sa koronil, gipinahan niya nga nag-ingon, "Ayaw baya pagsulti kang bisan kinsa nga imo akong gikasuginlan niini."

Unya iyang gitawag ang duha sa mga kapitan ug miingon siya kanila, "Andama ninyo ang duha ka gatus ka mga sundalo sa paglakaw paingon sa Cesarea sa ikasiyam ang takna karong gabii, dala ang kapitoan nga managkabayo, ug duha ka gatus ka mga magbabangkaw.

Ug usab pagtagana kamog mga kabayo nga kasakyan ni Pablo, ug ayoha siya ninyo paghatud ngadto kang Felix nga gobernador."

Ug nagsulat siyag usa ka sulat nga ingon niini:

"Si Claudio Lisias ngadto sa iyang Kahalangdon Gobernador Felix, komusta!

Kining tawhana gipanagdakop sa mga Judio ug hapit na unta patyon nila, sa diha nga uban sa mga sundalo hing-abtan ko sila ug gitabang ko kini siya, sa nahibaloan ko nga siya usa diay ka siyudadano nga Romanhon.

Ug sanglit buot man ako pakisayud sa pasikaranan sa ilang sumbong batok kaniya, gidala ko siya ngadto sa ilang Sanhedrin.

Ug akong nasuta nga siya gisumbong mahitungod diay sa pipila ka mga butang labut sa ilang kasugoan, apan nga walay gikasumbong batok kaniya nga takus sa kamatayon o sa bilanggoan.

Ug kay gikasugilon man kanako nga dihay himoon nga panagsabut batok niining tawhana, gipadala ko siya kanimo dihadiha, dungan ang pagsugo sa iyang mga magsusumbong usab nga kinahanglan ilang ipahayag sa imong atubangan ang ilang sumbong batok kaniya."

Ug si Pablo gikuha sa mga sundalo sumala sa gisugo kanila, ug sa takna sa kagabhion ilang gidala siya ngadto sa Antipatrida.

Ug sa pagkabuntag namauli sila ngadto sa kuta, nga nagbilin sa mga nanagkabayo sa pagpadayon sa pagpanaw uban kaniya.

Ug sa pag-abut nila sa Cesarea ug gikatunol ang sulat ngadto sa gobernador, si Pablo usab ilang gipaatubang kaniya.

Ug sa pagkabasa niya sa sulat, si Felix nangutana kaniya kon tagadiin siyang lalawigana. Ug sa iyang pagkasayud nga siya taga-Cilicia,

siya miingon kaniya, "Pamation ko ikaw inig-abut na sa imong mga magsusumbong." Ug iyang gisugo nga pabantayan siya didto sa palasyo ni Herodes.

Ug unya tapus sa lima ka adlaw, ang labawng sacerdote nga si Ananias milugsong uban sa pipila ka mga anciano ug sa usa ka manlalaban nga ginganlan si Tertulo. Ug ilang gihikyad sa atubangan sa gobernador ang ilang pahayag batok kang Pablo.

Ug sa natawag na si Pablo, batok kaniya misugod si Tertulo sa pagsumbong nga nag-ingon:

nan, sa tanang paagi ug sa bisan diin, among ginadawat kini uban sa bug-os nga pagkamapasalamaton.

Apan aron sa dili na paglangan pa kanimo, mangamuyo ako kanimo sa imong pagkamapuanguron sa pagpatalinghug kanamo sa makadiyut.

Kay among nakita nga maoy usa ka samokan kining tawhana, tig-ugda ug mga kagubot sa tanang mga Judio sa tibuok kalibutan, ug pangulo sa pundok sa mga Nazareno.

Ug misulay gayud gani siya sa pagpasipala sa templo, apan gidakop namo siya. Ug amo na unta siyang hukman subay sa among kasugoan.

Apan ang koronil nga si Lisias nahiabut ug sa dakung paglugos iyang gisakmit siya gikan sa among mga kamot,

nga nagsugo sa iyang mga magsusumbong sa pagpangatubang kanimo. Pinaagi sa imong pag-usisa kaniya mahibalo ikaw gikan kaniya mahitungod sa tanang sumbong nga among gipasaka batok kaniya."

Ang mga Judio usab nangapil sa pagsumbong, nga nanagpahayag nga kadtong tanan maoy tinuod.

Ug sa gisinyasan siya sa gobernador aron sa pagsulti, si Pablo mitubag:

Sumala sa masayran mo, wala pa molapas sa napulog-duha ka adlaw sukad sa akong paghitungas sa Jerusalem aron sa pagsimba didto.

Ug wala ako makita nila nga nakiglalis kang bisan kinsa o nagpagubot sa mga tawo, diha sa templo o sa mga sinagoga o sa siyudad.

Ug dili usab sila makapadayag kanimog kamatuoran sa ilang mga sumbong karon batok kanako.

Hinoon ipahayag ko kini kanimo, nga sumala sa Dalan nga ilang gitawag ug pundok, ako nagasimba sa Dios sa among mga ginikanan, ug nagatoo sa tanan nga nahimutang diha sa kasugoan o nahisulat diha sa mga profeta,

ug nagabaton diha sa Dios sa samang paglaum nga gipanagdawat usab niini nila, ang paglaum nga adunay pagkabanhaw sa mga matarung ug sa mga dili matarung.

Tungod niini kanunay ko gayud nga ginasingkamotan ang paghupot sa walay sambol nga kaisipan ngadto sa Dios ug sa mga tawo.

Ug unya tapus sa pipila ka mga tuig mianhi ako aron sa pagdalag mga limos ug mga halad alang sa akong nasud.

Ug samtang naghimo ako niini, ilang nakita ako diha sa bulohaton sa pagpaputli sa kaugalingon sulod sa templo, nga walay pundok ni kasamok. Apan dihay mga Judio nga gikan sa Asia--

kini sila mao untay kinahanglan ania dinhi sa imong atubangan ug magahimo sa sumbong, kon ugaling aduna man silay bisan unsa nga batok kanako.

Ug kay wala man sila dinhi, ipasulti na lamang niining mga tawhana nga ania karon kon unsa ang dautang binuhatan nga ilang nakita samtang nangatubang ako sa Sanhedrin,

gawas lamang kaha niadtong usa ka butang nga akong gisinggit samtang nagtindog ako sa ilang taliwala, nga nag-ingon, `Bahin sa pagkabanhaw sa mga patay, ania ako karon niining adlawa ginahukman sa inyong atubangan.`"

Apan sanglit si Felix may husto man nga kasayuran mahitungod sa Dalan, giuswag niya ang husay, nga nag-ingon, "Hukman ko kining inyong buroka inighilugsong na ni Lisias nga koronil."

Unya iyang gisugo ang kapitan sa pagbantay kang Pablo, hinoon nga hatagan siyag diyutayng kagawasan, ug nga walay pagdid-an sa iyang mga higala sa pag-alagad kaniya sa iyang mga kinahanglanon.

Tapus sa pipila ka adlaw, miabut si Felix uban sa iyang asawa nga si Drusila, nga usa ka Judio. Ug iyang gipakuha si Pablo ug naminaw siya kaniya nga nagsulti mahitungod sa pagtoo kang Cristo Jesus.

Ug sa nanghinulti siya mahitungod sa katarungan ug sa pagpugong sa kaugalingon ug sa hukom nga umalabut, si Felix nalisang ug miingon, "Pahawa usa karon. Kon makagayon na ako ipatawag ko ra ikaw."

Ug gipaabut usab diay niya nga hatagan siya ni Pablo ug salapi. Tungod niini iyang gipakuha siya sa masubsob ug nakigsulti kaniya.

Apan sa paglabay na sa duha ka tuig, si Felix gipulihan ni Porcio Festo; ug kay gitinguha man niya ang pagpahimuot sa mga Judio, si Felix mipahawa nga nagbilin kang Pablo nga binilanggo lang gihapon.

Ug sa pag-abut na ni Festo sa iyang lalawigan, tulo ka adlaw tapus niini siya mitungas ngadto sa Jerusalem gikan sa Cesarea.

Ug ang mga sacerdote nga punoan ug ang kadagkuan sa mga Judio nakigsulti kaniya batok kang Pablo. Ug sila nangamuyo kaniya,

agig utang kabubut-on, nga unta iyang ipadala si Pablo sa Jerusalem, kay gilaraw man ugod nila ang pagbanhig aron sa pagpatay kaniya diha sa dalan.

Apan si Festo mitubag nga si Pablo gibantayan pag-ayo didto sa Cesarea, ug nga siya gayud naghunahuna sa pag-adto didto sa dili madugay.

"Busa," matud niya, "palugsonga didto ang inyong mga punoan uban kanako, ug kon may sala man ugaling kanang tawhana, ipasumbong siya nila."

Ug sa nakapabilin na siya uban kanila sa wala molabaw sa walo o napulo ka adlaw, siya milugsong ngadto sa Cesarea. Ug sa pagkasunod nga adlaw siya milingkod sa lingkoranan sa hukmanan ug nagsugo siya nga paatubangon si Pablo.

Ug sa pag-abut na niya, gialirongan siya sa mga Judio nga milugsong gikan sa Jerusalem, nga mipasaka batok kaniya sa daghang mga dagkung sumbong nga dili na nila arang kapanghimatud-an.

Ug sa iyang pagpanalipod si Pablo miingon, "Wala akoy nahimong paglapas batok sa kasugoan sa mga Judio, o batok sa templo, o batok kang Cesar."

Apan kay gitinguha man ni Festo ang pagpahimuot sa mga Judio, siya miingon kang Pablo, "Buot ka bang motungas sa Jerusalem, ug sa atubangan ko adto ikaw didto hukmi bahin niining maong mga sumbong?"

Apan si Pablo mitubag kaniya, "Ako ania nagabarug sa atubangan sa hukmanan ni Cesar, diin kinahanglan anhi ako hukmi. Ngadto sa mga Judio wala akoy nahimong paglapas sumala sa imo nang nasayran pag-ayo.

Ug kon ugaling sad-an man ako ug may nabuhat nga tungod niana angayan akong patyon, dili ako molikay sa kamatayon. Apan kon wala may mga hinungdan kining ilang mga sumbong batok kanako, walay bisan kinsa nga makahimo sa pagtugyan kanako ngadto kanila. Kang Cesar nagadangop ako karon."

Ug si Festo, tapus makigsulti sa iyang mga magtatambag, mitubag, "Midangop ikaw kang Cesar; kang Cesar igaadto ikaw."

Ug sa paglabay na sa pipila ka adlaw, si Agripa nga hari ug si Bernice nahiabut sa Cesarea aron sa pagyukbo kang Festo.

Ug kay nagpabilin man sila didto sulod sa daghang mga adlaw, sa atubangan sa hari ang asunto ni Pablo gibutyag ni Festo nga nag-ingon, "Aniay usa ka tawo dinhi nga gibiyaang binilanggo ni Felix.

Ug sa didto ako sa Jerusalem, ang mga sacerdote nga punoan ug mga anciano sa mga Judio mihatag kanakog kasayuran mahitungod kaniya, ug nangayo nga kahukman siyag silot.

Gitubag ko sila nga dili batasan sa mga Romanhon ang pagtugyan kang bisan kinsa aron pagasilotan samtang ang sinumbong wala pa ikapaatubang sa mga magsusumbong, ug wala pa kahatagig higayon sa pagpanalipod sa iyang kaugalingon labut sa sumbong nga gipasaka batok kaniya.

Busa, sa nagkatigum na sila dinhi, wala ako maglangan; hinonoa sa pagkasunod nga adlaw milingkod ako sa akong lingkoranan sa hukmanan ug nagsugo nga paatubangon ang tawo.

Apan sa pagpanindog na sa iyang mga magsusumbong, wala silay gikasumbong batok kaniya nga pagkadautan ingon sa akong gidahum.

Diha hinooy ilang gipakiglalisan batok kaniya mahitungod sa ilang kaugalingong patootoo ug mahitungod sa usa ka Jesus nga patay na, apan gilabanan ni Pablo nga kono buhi.

Ug sanglit nalibog na man ako kon unsaon pa sa pag-usisa sa maong mga kutsokutso, nangutana ako kon buot ba siya moadto sa Jerusalem ug didto pahusay mahitungod niining mga butanga.

Apan kay gipangayo man ni Pablo nga magpabilin siya nga binilanggo aron pahukom sa emperador, nagsugo ako nga pabantayan siya hangtud ikapadala ko siya ngadto kang Cesar."

Ug si Agripa miingon kang Festo, "Buot kong pamatian kining tawhana." "Ugma," matud niya, "pamation mo siya."

Ug tuod sa pagkasunod nga adlaw, si Agripa ug si Bernice miabut uban sa dakung pagpasundayag, ug misulod sila sa hawan nga husayanan, kinuyogan sa mga koronil ug sa mga kadagkuan sa siyudad. Ug tuman sa sugo ni Festo, gipaatubang si Pablo.

Ug si Festo miingon, "Hari Agripa, ug tanan kamo nga ania dinhi uban kanamo, nakita ninyo kining tawhana bahin kang kinsa ang tibuok panon sa mga Judio nanaghangyo kanako, didto sa Jerusalem ug dinhi usab, nanagsinggit nga kinahanglan dili siya tugotan nga mabuhi pa.

Apan akong nasuta nga wala siyay nabuhat nga takus sa kamatayon; ug sanglit siya gayud midangop man sa emperador, gihukman ko nga ipadala ko siya ngadto kaniya.

Apan wala akoy bisan unsa nga ikasulat sa akong agalon mahitungod niini kaniya. Busa gipaatubang ko siya kaninyo, labi na gayud kanimo, Hari Agripa, aron nga tapus nato siya masukitsukit, aduna na akoy ikasulat.

Kay alang kanako daw dili makatarunganon ang pagpadalag binilanggo nga wala lamay pagpaila sa mga sumbong batok kaniya."

Ug si Agripa miingon kang Pablo, "Gitugot kanimo karon ang pagsulti laban sa imong kaugalingon." Ug si Pablo mituyhad sa iyang kamot ug misulti sa iyang panalipod sa kaugalingon, nga nag-ingon:

"Giisip ko nga palaran ang akong kaugalingon, Hari Agripa, nga anhi ako sa imong atubangan magahimo sa akong panalipod karon batok sa tanang mga sumbong sa mga Judio,

labi na gayud kay ikaw nakasinati man pag-ayo sa tanang mga batasan ug mga gikalantugian sa mga Judio. Busa magapakilooy ako kanimo nga unta uban sa pailub magapatalinghug ikaw kanako.

"Giunsa ko sa pagkinabuhi sukad pa sa akong kabatan-on, sukad pa sa sinugdan diha sa akong kaugalingong nasud ug sa Jerusalem, kini nahibaloan na sa tanang mga Judio.

Ila nang nahibaloan sulod sa hataas nga panahon, kon ikahimuot pa lang unta nila ang pagtug-an niini, nga sumala sa labing istrikto nga pundok sa atong tinoohan, ako nagkinabuhi nga usa ka Fariseo.

Ug karon ania ako nagabarug dinhi nga ginahukman tungod sa akong paglaum sa saad nga gihimo sa Dios ngadto sa atong mga ginikanan,

nga ang paghidangat sa maong saad maoy ginalauman sa atong napulog-duha ka mga kabanayan samtang managsimba sila sa mainiton gayud sa magabii ug maadlaw. Ug tungod niining paglauma, O hari, gisumbong ako sa mga Judio.

Nganong inyo mang ginadahum nga dili katoohan nga ang Dios magabanhaw sa mga patay?

"Ako baya usab nagtoo kanhi nga kinahanglan himoon ko ang daghang mga butang sa pagsupak sa ngalan ni Jesus nga Nazaretnon.

Ug mao kini ang akong gibuhat didto sa Jerusalem; dili lamang kay gipamilanggo ko ra ang daghan sa mga balaan ubos sa pagtugot sa mga sacerdote nga punoan, kondili usab sa diha nga gipapatay na sila ako mihatag sa akong pag-uyon batok kanila.

Ug sa makadaghan gidagmalan ko sila diha sa tanang mga sinagoga aron sa pagpugos kanila sa pagpanampalas; ug sa mabangis nga kapungot batok kanila, gigukod ko sila hangtud sa mga siyudad nga atua na sa gawas sa nasud.

"Tungod niini, sa naglakaw ako padulong sa Damasco dinala ang pagbuot ug sugo gikan sa mga sacerdote nga punoan,

sa kaudtohon, O hari, nakita ko diha sa dalan ang usa ka kahayag gikan sa langit, nga masilaw pa kay sa Adlaw, nga nagsidlak libut kanako ug kanila nga nanagkuyog kanako.

Ug sa nangatumba kaming tanan sa yuta, nadungog ko ang usa ka tingog nga misulti kanako sa pinulongan nga Hebreohanon, nga nag-ingon, `Saulo, Saulo, nganong ginalutos mo ako? Gisakitan ikaw sa imong pagpatid batok sa mga igtotudyok.`

Ug nangutana ako, `Kinsa ka ba, Ginoo?` Ug ang Ginoo mitubag, `Ako mao si Jesus nga imong ginalutos.

Apan bumangon ka ug tumindog ka; kay mitungha ako karon kanimo alang niining maong tuyo, sa pagtudlo kanimo sa pag-alagad ug pagpanghimatuod sa mga butang nga niini nakita mo ako ug sa mga butang nga niini magapakita ako kanimo,

nga magapalingkawas ako kanimo gikan sa mga tawo ug sa mga Gentil-- kang kinsa paadtoon ko ikaw

aron sa pagpabuka sa ilang mga mata, aron sila managpamali gikan sa kangitngit ngadto sa kahayag ug gikan sa kagamhanan ni Satanas ngadto sa Dios, aron mapasaylo ang ilang mga sala ug managdawat sila sa ilang bahin diha sa mga nangahimong balaan pinaagi sa pagsalig kanako.`

"Tungod niini, O Hari Agripa, wala ako magmasinupakon sa langitnong panan-awon,

hinonoa gipahibalo ko una sa tanan ngadto kanila sa Damasco, unya sa Jerusalem ug sa tibuok kayutaan sa Judea, ug usab ngadto sa mga Gentil, nga kinahanglan maghinulsol sila ug magpamali ngadto sa Dios ug maghimog mga buhat nga mahiangay sa ilang paghinulsol.

Tungod niining maong hinungdan gidakop ako sa mga Judio sulod sa templo, ug ilang gihanahanaan sa pagpatay.

Ug sanglit nakabaton man ako sa panabang nga gikan sa Dios hangtud niining adlawa karon, busa ania ako nagabarug dinhi nga nagapanghimatuod ngadto sa mga gagmay ug sa mga dagku, sa walay pagsulti sa bisan unsa gawas lamang sa gipahayag sa mga profeta ug ni Moises nga kinahanglan magakahitabo:

nga ang Cristo kinahanglan magaantus, ug nga tungod sa iyang pagkahiuna sa pagkabanhaw gikan sa mga patay, siya mao ang magamantala sa kahayag ngadto sa mga tawo ug sa mga Gentil."

Ug samtang si Pablo sa ingon niini naghimo sa iyang panalipod, si Festo sa makusog nga tingog miingon kaniya, "Nagsalimoang ka, Pablo. Ang imong daghang hingkat-unan nakapaboang kanimo."

Apan si Pablo mitubag kaniya, "Wala ako magsalimoang, labing halangdong Festo, hinonoa nagasulti ako sa tinuod ug mabuot nga pagpahayag.

Kay ang hari nasayud na niining mga butanga, ug kaniya nagasulti ako sa walay pagpanuko; kay nagatoo ako nga walay pagpanuko; kay nagatoo ako nga walay bisan unsa niining mga butanga nga nalilong kaniya, sanglit wala man kini buhata sa suok.

Hari Agripa, nagatoo ba ikaw sa mga profeta? Nahibalo ako nga nagatoo ikaw."

Ug si Agripa miingon kang Pablo, "Nagahunahuna ka diay nga dali mo ra akong mahimong Cristohanon!"

Ug si Pablo mitubag kaniya, "Madali o madugay, ang akong pangamuyo sa Dios mao nga dili lamang ikaw ra kondili usab ang tanang nakadungog kanako karong adlawa mahimo untang ingon kanako-- walay labut hinoon niining mga talikala."

Ug unya mitindog ang hari ug ang gobernador ug si Bernice ug ang mga nanglingkod uban kanila.

Ug sa nakapamahawa na sila sa hawanan, sila nanag-ingon sa usag usa, "Kining tawhana walay nabuhat nga angay sa kamatayon o sa pagbilanggo."

Ug si Agripa miingon kang Festo, "Kining tawhana makagawas unta kon wala pa siya modangop kang Cesar."

Ug sa gikahukman na nga kinahanglan manggikan kami sakay sa sakayan padulong sa Italia, si Pablo ug ang uban pang mga binilanggo ilang gitugyan ngadto sa pagbantay sa usa ka kapitan nga ginganlan si Julio sa Panon ni Augusto.

Ug sa nakasakay na kami sa usa ka sakayan nga taga-Adramito nga gumigikan padulong sa mga dunggoanan sa kabaybayonan sa Asia, migikan kami kinuyogan ni Aristarco, usa ka Macedonianhon nga taga Tesalonica.

Ug sa pagkasunod nga adlaw nahidunggo kami sa Sidon. Ug si Julio nagmapuanguron sa iyang pag-atiman kang Pablo, ug iyang gitugotan siya sa pag-adto sa iyang mga higala aron ilang tagdon.

Ug sa nakagikan na kami didto, milawig kami salipod sa Cipro kay songsongon man ang hangin.

Ug sa nalabang na namo ang kadagatan nga atbang sa Cilicia ug Panfilia, nahiabut kami sa Mira, usa ka siyudad sa Licia.

Ug didto ang kapitan nakakitag sakayan nga taga-Alejandria nga gumigikan padulong sa Italia, ug kami iyang gipasakay niini.

Ug sulod sa daghang mga adlaw mahinay ang among paglawig, ug nahiabut kami sa atbang sa Gnido uban sa kalisud; ug kay ang hangin wala man motugot kanamo sa pagpadayon sa unahan, milawig kami salipod sa Creta atbang sa Salmon.

Ug sa nagpapiliw kami niini uban sa kalisud, nahiabut kami sa usa ka dapit nga ginganlan Mga Maayong Dunggoanan, nga duol gani niini mao ang siyudad sa Lasea.

Ug kay miagi na man ang hataas nga panahon ug makuyaw na ang panakayan tungod kay ang tingpuasa milabay na man, gitambagan sila ni Pablo

nga nag-ingon, "Mga higala, akong nakita nga kining panawa lagmit mosangko sa kadaut ug dakung kapildihan, dili lamang sa karga ug sa sakayan ra, kondili usab sa atong mga kinabuhi."

Apan ang kapitan mitoo sa arayes ug sa tag-iya sa sakayan labi pa kay sa giingon ni Pablo.

Ug tungod kay ang dunggoanan dili man maayong pundohan sa panahon sa tingtugnaw, ang kadaghanan mitambag sa pagpalawig gikan didto sa pagpamasin nga makaabut ra sila sa Fenice, usa ka dunggoanan sa Creta, nga nagaatubang sa habagatan ug sa kanawayan, ug sa pagpalabay sa tingtugnaw didto.

Ug sa diha nga mihuros ang mahinay nga habagat, sa pagdahum nga nakab-ot na nila ang ilang tuyo, giisa nila ang angkla ug migikan sila nga nagpapiliw sa Creta, duol sa baybayon.

Apan wala madugay mihuros gikan niini ang usa ka makusog nga hangin nga ginganlag dumagsa.

Ug sa diha nga ang sakayan hing-abtan na niini ug dili na makasongsong sa hangin, kami nagpaayon na lang niini ug gipadpad kami.

Ug sa nagpaanud kami salipod sa usa ka gamayng pulo nga ginganlan ug Cauda, uban sa kalisud among gipahigayon nga mahisakay ang bote;

ug sa naisa na kini, ang sakayan ilang gibaksan ug mga kabli; ug unya, sa kahadlok nga mahisangyad sila sa Sirte, ilang giariya ang mga layag ug nagpapadpad sila.

Ug sanglit gilambalamba man kami pag-ayo sa bagyo, sa pagkasunod nga adlaw ilang gisugdan ang pagpanglabog sa mga karga ngadto sa dagat.

Ug sa ikatulo ka adlaw, pinaagi sa ilang kaugalingong mga kamot ilang gipanglabog sa dagat ang mga kasangkapan sa sakayan.

Ug sanglit wala may Adlaw ni mga bitoon nga mipakita sulod sa daghang mga adlaw, ug dili gamay ra ang bagyo nga mikusokuso kanamo, nawala na ang tanang paglaum nga maluwas pa kami.

Ug kay dugay na man nga wala silay kaon, si Pablo mitindog sa ilang taliwala ug miingon, "Mga higala, maayo gayud unta kadto nga nagpatoo kamo kanako ug wala na lang molayag gikan sa Creta, ug kalikayan unta kining kadaut ug kapildihan.

Apan tambagan ko kamo sa pagsalig, kay wala kaninyoy mapilding kinabuhi gawas sa sakayan.

Kay niining gabhiona karon dihay mitindog tupad kanako nga usa ka manolunda sa Dios ni kinsa iya ako ug kang kinsa nagasimba ako,

ug miingon kanako, `Ayaw kahadlok, Pablo. Kinahanglan mangatubang ikaw kang Cesar, ug tan-awa, ang tanan mong mga kasakay gihatag na sa Dios kanimo.`

Busa, mga higala, sumalig kamo, kay nagatoo ako sa Dios nga kini mahitabo gayud sibo sa gikasulti kanako.

Hinoon mahisangyad kita sa usa ka pulo."

Ug sa pag-abut na sa ikanapulog-upat ka gabii, sa gipadpad kami tabok sa kadagatan sa Adria, sa may mga tungang gabii ang mga sakayanon naghunhuna nga nagkahiduol na sila sa mamala.

Ug ilang gisunda ang giladmon ug kini ilang nasuta nga kaluhaan ka dupa; ug sa unahan ug diyutay giusab nila kini pagsunda ug ilang nasuta nga napulog-lima ka dupa.

Ug sa kahadlok nga tingali unya mahisangyad kami sa katakutan, ilang giariya ang upat ka mga angkla gikan sa ulin, ug nangandoy sila nga maadlaw na unta.

Ug kay ang mga sakayanon may tinguha man sa pag-ikyas gikan sa sakayan, ug ila na man ganing gitonton ang bote ngadto sa dagat sa pasangil nga ang mga angkla sa dulong ila konong iariya sa layolayo,

si Pablo miingon sa kapitan ug sa mga sundalo, "Kon kining mga tawhana dili gani pabilin sa sakayan, dili gayud kamo maluwas."

Busa giputol sa mga sundalo ang mga pisi sa bote ug gipasagdan kini nga ianud.

Ug sa hapit na mobanagbanag ang adlaw, si Pablo miagda kanilang tanan sa pagkaon, nga nag-ingon, "Karon mao na ang ikanapulog-upat ka adlaw sa inyong pagpinaabut ug sa pagpuasa, sanglit wala man kamoy nakaon nga bisan unsa.

Busa agdahon ko kamo sa pagkaon; kini makahatag kaninyog kabaskog, kay walay bisan usa ka lugas buhok nga mawagtang gikan sa ulo ni bisan kinsa kaninyo."

Ug sa nakapamulong na siya niini, siya mikuhag tinapay, ug sa nakapasalamat siya sa Dios sa atubangan sa tanan, kini iyang gipikaspikas ug misugod siya sa pag-kaon.

Ug unya nadasig silang tanan ug sila mikaon usab.

(Ug kaming tanan duha ka gatus ug kapitoan ug unom ka mga tawo diha sa sakayan.)

Ug sa nangabusog na sila, ilang gipagaan ang sakayan pinaagi sa paglabog sa mga trigo ngadto sa dagat.

Ug sa pagkaadlaw na, wala sila makaila niadtong yutaa, apan nakita nila ang usa ka luok nga may baybayon nga niini ilang gilaraw ang pagpasangyad sa sakayan kon mahimo man ugaling.

Busa ilang giputol ang mga pisi sa mga angkla ug kini ilang gibiyaan sa dagat; ug sa maong higayon ilang gilugakan ang mga pisi nga gibanting sa mga bansalan; ug sa nabuklad nila sa hangin ang pook, sila mipadulong sa baybayon.

Apan sa paghibangga nilag mabaw, ang sakayan ilang gipasangyad; ang dulong niini miungot ug wala na makalihok, apan ang ulin naguba tungod sa kakusog sa mga balud.

Ug ang mga sundalo naghunahuna sa pagpatay sa mga binilanggo, sa kahadlok nga tingali unya aduna kanilay manglangoy ug mangalagiw.

Apan ang kapitan, sa iyang tinguha sa pagluwas kang Pablo, midili kanila sa paghimo sa ilang gilaraw. Ug iyang gisugo ang mga makamaong molangoy sa paglukso pag-una ngadto sa dagat ug pagtakas sa mamala,

ug ang mga mahibilin, sa pagsunod nga magagabayg mga tabla o sa mga guba gikan sa sakayan. Ug nahitabo nga sa ingon niini ang tanan nakalingkawas ngadto sa mamala.

Ug sa nakalingkawas na kami, mao pay among pagkahibalo nga ang pulo ginganlan ug Malta.

Ug ang mga nanagpuyo didto nagpakita kanamog talagsaong pagkamaloloy-on, kay sila nanagdaub, ug ilang giabiabi kaming tanan, tungod kay nagsugod na man pag-ulan ug matugnaw ang panahon.

Ug si Pablo namunit ug usa ka bangan nga mga igsosugnod, ug sa iya na kining gikatam-ok sa daub, usa ka bitin nga malala miwayway tungod sa kainit ug miukob sa iyang kamot.

Ug sa pagkakita nila sa bitin nga nagbitay gikan sa iyang kamot, ang mga nanagpuyo didto miingon sa usag usa, "Sa walay duhaduha kining tawhana mamumuno. Ug bisan tuod nakalingkawas siya gikan sa dagat, dili motugot ang hustisya nga mabuhi pa siya."

Apan gisawilik niya ang bitin ngadto sa kalayo, ug siya wala maunsa.

Ug ilang gipaabut nga mohubag ang iyang kamot o nga dihadiha matumba siya nga patay; apan sa nakapaabut na silag taas nga panahon ug wala silay nakitang kadaut nahitabo kaniya, nangausab sila sa ilang paghunahuna ug nanag-ingon nga siya usa ka dios.

Ug kasikbit niadtong dapita mao ang kayutaan nga iya sa punoan sa maong pulo, nga si Publio ang ngalan, nga midawat kanamo ug miamoma kanamo nga maabiabihon gayud sulod sa tulo ka adlaw.

Ug nahitabo nga ang amahan ni Publio naghigda nga nagmasakit sa hilanat ug kalibag dugo. Ug si Pablo miadto kaniya ug nag-ampo, ug mitapion sa iyang kamot diha kaniya, ug iyang giayo siya.

Tungod sa maong hitabo ang ubang mga tawo sa pulo nga may mga sakit nangadto usab kaniya ug sila naayo.

Ug kami ilang gidad-an ug daghang mga gasa; ug sa amo nang paggikan, kami ilang gipabalonan sa among mga kinahanglanon.

Tapus sa tulo ka bulan kami nanggikan sakay sa usa ka sakayan nga nagpalabay sa tingtugnaw niadtong dapita, sakayan nga taga-Alejandria nga may bansiwag nga dagway sa Kaluhang Lalaki.

Ug midunggo kami sa Siracusa diin nagpabilin kami sulod sa tulo ka adlaw.

Ug gikan didto mibordahi kami ug nahiabut sa Regio; ug usa ka adlaw tapus niini mihuros ang habagat, ug sa pagkasunod nga adlaw nahiabut kami sa Puteoli.

Ug didtoy among gikakita nga mga kaigsoonan, ug kami ilang gidapit sa pagpabilin uban kanila sulod sa pito ka adlaw. Ug unya miabut kami sa Roma.

Ug ang mga kaigsoonan didto, sa ilang pagkadungog mahitungod kanamo, nangadto hangtud sa Foro de Apio ug sa Tres Tabernas aron sa pagsugat kanamo. Ug sa iyang pagkakita kanila si Pablo nagpasalamat sa Dios ug nadasig pag-ayo.

Ug sa pag-abut namo sa Roma, si Pablo gitugotan sa pagpuyo nga magkinaugalingon, uban sa sundalo nga nagbantay kaniya.

Ug tapus sa tulo ka adlaw, iyang gipatigum ang mga kadagkuan sa mga Judio didto; ug sa natigum na sila, siya miingon kanila, "Mga igsoon, ako gitugyan nga binilanggo gikan sa Jerusalem ngadto sa mga kamot sa mga Romanhon; ngani wala akoy nahimong bisan unsa nga batok sa katawhan o batok sa mga batasan sa atong mga ginikanan.

Sa nausisa na ako nila, buot unta nila nga buhian ako sanglit wala may katarungan nga pagahukman ako sa kamatayon.

Apan sa diha nga misupak niini ang mga Judio, napugos ako sa pagdangop kang Cesar--hinoon dili tungod kay aduna akoy igsosumbong batok sa akong nasud.

Busa, tungod niining maong hinungdan, gipangayo ko ang pagpakigkita kaninyo ug pagpakigsulti kaninyo, sanglit tungod man sa ginalauman sa Israel gigapos ako karon niining talikala."

Ug sila miingon kaniya, "Wala kami makadawat ug mga sulat gikan sa Judea mahitungod kanimo, ug sa mga kaigsoonan nga nangabut dinhi wala kanilay nagtaho o nagsultig dautan mahitungod kanimo.

Hinoon buot kami maminaw kanimo kon unsa ang imong mga hunahuna; kay mahitungod niining maong pundok kami nasayud nga kini ginasupak bisan diin."

Ug sa nakatudlo silag adlaw alang kaniya, sa tinagdaghan nangadto sila kaniya sa iyang gipuy-an. Ug sukad sa buntag hangtud sa kahaponon, kanila nagsaysay siya nga nanghimatuod sa gingharian sa Dios, ug naningkamot sa pagpatoo kanila mahitungod kang Jesus, pinasikad sa kasugoan ni Moises ug sa mga profeta.

Ug dihay pipila nga mitoo sa gisulti niya, apan ang uban wala motoo.

Ug sanglit wala man sila magkauyonay, sila namauli tapus si Pablo makapamulong ug usa ka sulti nga nag-ingon, "Maayo gayud ang pagkasulti sa Espiritu Santo sa iyang pag-ingon ngadto sa inyong mga ginikanan pinaagi kang Isaias nga profeta:

`Umadto ka niining mga tawhana, ug sultihi sila: Manimati ug manimati kamo, apan dili gayud kamo makasabut; magatutok ug magatutok kamo, apan dili gayud kamo makakita.

Kay nahabol ang mga kasingkasing niining mga tawhana ug ang ilang mga dalunggan magalisud sa pagpakabati, ug ang ilang mga mata ginapiyong nila; sa kahadlok nga tingali unyag maka-kita sila pinaagi sa ilang mga mata, ug makabati sila pinaagi sa ilang mga dalunggan, ug makasabut sila pinaagi sa ilang kasingkasing, ug managbalik sila kanako aron ayohon ko sila.`

Busa hibaloi ninyo nga kining maong kaluwasan gikan sa Dios gikapadala na ngadto sa mga Gentil; ug sila magapatalinghug niini."

Ug sa nakasulti na siya niining mga pulonga, ang mga Judio namauli nga may dakung paglalisay taliwala sa ilang kaugalingon.

Ug si Pablo mipuyo didto sulod sa tibuok duha ka tuig, nga migasto alang sa iyang kaugalingon, ug nag-abiabi sa tanang nangadto kaniya.